10 yaşındaki Mert Atalay'ın en büyük hayali süper kahraman olmaktı. Olmuştu da. 6 yaşındaki Beril'in hem süper kahramanı hem de biricik Mert'i idi ancak Mert, hayranlıktan ibaret sandığı bu sevginin ne kadar büyük olduğunu kavrayamamıştı. Taşınmadan...
Harika bir bölüm yazdım. Yazarken ağzım yırtılacaktı sırıtmaktan, öyle söyleyeyim.😂 Ben yazarken sıramı savdım, sıra sizdee.😝
Keyifle okuyunn! ❤️
(Oy vermeyenler keyifle okumasın ama zjfkdkrdk)
*Aşağıdaki görsele bakarken de Karadeniz turunda tatlı çiftimizin birbirlerini çektikleri fotoları hayal edebilirsiniz. ^°^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir sınavı daha kalarak arkamızda bırakmış bulunuyoruz, beyler."
Kamer, ekranına kısa bir bakış attığı telefonunu montunun cebine atarken "Kendi adına konuş kardeşim, benimki gayet iyi geçti," diye mırıldandı. Yüzündeki imalı tebessüme bakılırsa iyi geçen tek şey sınav değildi.
Koray, Kamer'e kötü kötü bakarak "Sabaha kadar ineklesem benimki de iyi geçerdi!" diye söylendiğinde, Kamer umursamazca omuz silkti.
"Ben halimden gayet memnunum. Sen de inekleseydin, durduran mı vardı?"
"Evet, vardı. Mesela uykum..."
Bir yandan çocukların söylediği şeyleri işitmeye, diğer yandan da Beril'in attığı mesaja cevap yazmaya çalışıyordum. Şu an sabah yer bulamadığım için okulun arka sokağındaki küçük bir sokağa park ettiğim arabamın başında beni bekliyordu ve benim de o daha fazla üşümeden yanında olmam gerekiyordu.
"Senin sınavın nasıl geçti Mert aşkım? Hiçbir şey demiyorsun."
Telefonumu cebime attığım sıra elimi cebimden geri çıkaramadan Gökay gelip koluma girdi. Homurdanarak kolumdaki elini silkelemeye çalışırken "İdare eder de bir uzaklaş be kardeşim," diye homurdandım huysuzca. Normalde de sırnaşıklıklarına katlanamıyordum ama milletin içinde yaptığında daha da sinirleniyordum. Gerçi çevremizdeki herkes alışıktı bu duruma ama ben yine de dayanamıyordum.
Gökay, uğraşlarıma yenilerek kolunu geri çekip benden bir adım uzaklaşırken "Kardeş deme böceğim, lazım olur," diyerek göz kırptı. Sinir bozucu haline gözlerimi devirirken "Seni Simge'ye şikâyet edeyim de gör," diye söylendim. "Kızdan çok bana kur yapıyorsun be!"
"E, ama ne yapayım? Bizim ilişkide kur Simge'den soruluyor. Ben de ona yapamayınca hevesim kursağımda kalmasın diyerek sana yapıyorum."
"İyi halt ediyorsun, Gökay. İyi halt ediyorsun..."
Homurdana homurdana fakülteden çıkarken dışarının soğuğu yüzüme çarptığı an duraksadım. Atkımı arabada bıraktığım için fazlasıyla pişmandım. Kar soğuğu öyle güçlüydü ki sizi kısa sürede orta halli bir derin dondurucuya çevirebilirdi.
Başımdaki siyah bereyi biraz daha aşağı indirdikten sonra ellerimi kabanımın cebine sokup çocuklara döndüm. "Siz bize gidin, biz de Beril'le dışarıda bir şeyler yedikten sonra size katılırız."
