10 yaşındaki Mert Atalay'ın en büyük hayali süper kahraman olmaktı. Olmuştu da. 6 yaşındaki Beril'in hem süper kahramanı hem de biricik Mert'i idi ancak Mert, hayranlıktan ibaret sandığı bu sevginin ne kadar büyük olduğunu kavrayamamıştı. Taşınmadan...
🎶 Delacey – Dream It Possible🎶 (Multideki videoda çevirisi var, bakmadan geçmeyin derim.♥)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Koray'dan}
Mertlerin yanından kaçarcasına ayrıldıktan sonra arabama atlayıp gaza yüklendim ve Asel'e verdiğim sözü tutmak için arabayı onun gittiği dans kursuna doğru sürmeye başladım.
Mert'le Feza'ya durumu daha açıklama fırsatım olmamıştı ve yaptığımın ayıp olduğunun farkındaydım ama yapacak bir şeyim yoktu. Amacım asla onlardan bir şey saklamak değildi ki zaten biz istesek de birbirimizden bir şey saklayamazdık. Geçen üç senede öyle bir hale gelmiştik ki herkesi kendinden daha iyi tanıyorduk. Kim bir şey saklasa anında hal ve tavırlarından anlayabiliyorduk.
Asel, bugün derslerimin öğlen bittiğini duyduğunda bu zamanı değerlendirmemiz gerektiğini söylemişti. Malum çalışmak için sadece üç ayımız vardı ve ben daha dans etmeyi bilmiyordum.
Asel'den hoşlanmıştım. Yani, arkadaş anlamında... Zira yaşadıklarımdan sonra kalan ömrüm boyunca değil ona, herhangi bir kadına tekrar güvenebileceğimden hiç emin değildim.
Aslında iyi bir kıza benziyordu, yani en azından anlattıklarından bunu çıkarmıştım. Hayallerini gerçekleştirebilmek için zorlu bir yola çıkmış ve tüm zorlu şartlara rağmen ideallerinden vazgeçmemiş, ayakta kalmayı başarmıştı. Çoğu insanın yapamayacağına inandığım bir şeyi yapmıştı. Ona yardımcı olmak beni kesinlikle mutlu edecekti.
Geçen gün açık kalan kapısından içeri daldığım binanın olduğu sokağa girdiğimde arabayı uygun bir yere park ettim ve arabadan inerek arabayı kilitledim. Otururken katlanan hırkamı şöyle bir düzelttikten sonra ellerimi cebime yerleştirdim ve dans kursunun olduğu binaya doğru ilerledim.
Burayı ilk gördüğümde karanlık olduğundan olsa gerek fark etmemiştim ama binanın önündeki büyük tabela vardı. Siyah renkteki tabelanın sağ kenarında balerin olduğunu tahmin ettiğim bir dansçı resmi vardı ve yanında büyük, beyaz harflerle 'Kuplay Dans Kursu' yazıyordu. Ayrıca binadaki bütün pencereler dansçı posterleriyle -ya da afişleriyle- doluydu.
Pencerelerdeki posterleri inceleyerek yürümeye devam ederken binanın büyük demir kapısının önüne gelince duraksadım. Kapı kapalıydı. Geçen sefer pat diye içeri daldığım için şimdi ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Tam en iyi çözümün Asel'i aramak olduğunu düşündüğüm sırada kenardaki zili fark ettim.
Hayır, böyle yerlerden pek anladığım da söylenemezdi lakin en azından televizyonda falan gördüğüm kadarıyla dans kursları böyle olmuyordu. Ya da benim izlediğim dizilerdeki kurs veya salonlar zenginlerin gittiği yerler olduğu için şu an burası bana garip gelmişti. Nihayetinde bunu düşünmemeye karar verdikten sonra sağ elimi cebimden çıkararak zile bastım ve elimi tekrar cebime yerleştirdim.
