≈ Chaptie3

367 16 2
                                    

Jake's POV

Hinatid ko sya sa bahay nila Guiella. Katampo!!!! Wasted ang plano ‘kong dinner!! No matter what happen, si Guiella parin naman eeh…

PERO OK LANG!

Basta masaya si Babe! Ok na 'ko.

Korni na. Sound so gay! Kainis…

Well… Atleast, we’re WE na naman. Ilang taon ko sya niligawan, tapos ganito? Pero ayoko sana manisi, dahil alam ko naman na 'mas matagal at 'mas mahalaga ang kaybigan kaysa sa lover.

Kung hindi lang talaga babae ang Milleth na yon! Hindi na ako nakapagpigil at nagkaron siya ng ‘TEMPORARY VIOLET EYE SHADOW’ sa muka niya na tunatagal ng 4 days! Chk.

Pero tapos na eh? Tulog na lang ako!!

ZzzzzZ.

“Good morning sa sarili ko syempre.”

Nakakatampo naman kasi? Wala ‘man lang text sa'kin, or kahit miss call 'man lang?…

Naligo na llang ako at tumawag ng katulong para pagdalhan ako ng food dito sa kwarto. Tinatamad na kasi ako bumaba.

In a couple of minutes, dumating ang food ko. Natapos ako at nag-net nalang.

“WHAT’S HOT?” tanong nung site.

“A great organizer Guiella Jean Bronilla-- blah blah blah” scroll lang ako ng scroll. Kasi naman nakakairita. Alam ko naman na gawa-gawa lang ang mga nakalagay na pinagsusulat nila duon.

“Lan Jake Fontivero was seen by a reporter with a girl holding his right hand-- blah blah blah” scroll lang ulit. Ayoko kasi talaga na pinapa-parrazzi ako, rather kami!

* This one's for you and me

Living out our dreams

We're all right where we should be

Lift my arms out wide

I open my eyes

And now all I wannna see

Is a sky full of lightets, a sky full of lighters*

 

- Ring tone ko yan! Si Babe kasi… favorite!

  Babe Ko calling…

“BABEEEE! BABEEEE! WE NEED YOUR HELP BABE, PUNTA KA DITO PLEASE? GUIELLA, PLEASEEEEE….. GUIELLA’S.” humihikbi sya.

TAKBO. TAKBO. TAKBO.

DRIVE. DRIVE. DRIVE.

Ogahd! They need me… ito 'yung mga time na kahit na anong tampo ko pa kay abe, hindi ko matitiis kasi alam ko na kahit ano mangyari, sa'kin, at sa'kin pa 'rin ang takbo niya. She trusts me soooo much.

Nakarating ako sa bahay ni Guiella at sinalubong nila ko, buhat ang walang malay na Guiella. Pinasok ko sa kanila si Guiella sa sasakyan ko at dinala ko sya sa hospital namin.

Sinalubong kami ng mga nakatoka sa emergency at ihiniga si Guiella sa stretcher, dinala sa ER at naiwan kami sa labas.

“BABE? ANO NA BA?? PAANO NA BA SYA?? IS SHE OK?? I CAN’T AFFORD TO BE ALONE BABE…” sa totoo lang nakakatampo. Feeling ko, wala ako dito at ‘mas sobrang halagang friend niya, ano pa’t best friend 'd ba? 

“I am still here babe. And don’t worry! I’ll kill kuya if wala sila nagawa kay Guiella!” naka-ubob siya sa'kin at hinahaplos-haplos ko ang likod nya.

“DON’T EVER LEAVE MY SIDE BABE. YOU’RE ALL I HAVE AND BFF.” Umiiyak padin sya…

Hinarap ko sya sakin. Grabe lang ang pagka-concern makikita mo talaga na nakapinta sa buong mukha niya. So, syempre dinamayan ko nlng siya. I superr love this girl nga kasi.

Lumabas si kuya galling ng ER.

“Bro... *SUNTOK NG KAMAO* (A/N gets nyo ba? Boy thingy??) … is she ok?” tanong ko.

“Yes. She’s just having a FATIGUE. Is she having some kind of a big burden?" nagkatinginan naman kami ni Babe, "Well, any way... she just need some rest and ohh… pneumonia bro! Hindi alam kung bakit. Pero isa lang ang sanhi nyan, natuyuan ng pawis o nagpaulan at natuyuan ng damit habang tulog.” Explain nya.

“Thanks bro! Credit.” Sabi ko.

“No need. I know her.” libre!!!

“Thanks Kuya Wilfred!” sabi ni Babe.

“Just let her stay here at the hospital, para peacefully and less stress siya ditong makapagpahinga.” suggest ni kuya.

“Sure thing. Thanks much, Bro.” Sabi ko.

*** ***

Kaya nga eto ako, nautusan, syempre, na kumuha ng damit. Pina-unlakan ko na 'rin 'coz kung ako ang aalis, I’ll sure be back in a bit unlike kung si Babe pa, baka siya naman ang madisgrasya sa sobrang pag-aalala. 

Pagdating ko sa bahay nila Guiella, nagulat ako nang makasalubong ko si Ate Shaly at sinabi na may bisita daw si Guiella.

I was like... owkay? And who might that be?

Then pagkapasok ko ng main door ng bahay nila, may nakita akong lalaking nakaupo sa sofa. Nakatalikod siya sa'kin so I don't have a little bit of idea kung sino 'tong "bisita" na 'to.

Kaya kinalabit ko na lang siya at pag harap nya…

O__________O < ~ parehas kami ng expression.

Memories: Because He Loves Me [ʀәѵɪѕɪɴɢ: ϝɪɴ ♕ ɢ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon