FOURTEEN : The Kid
---------------------------------->
See picture for this UDmax : Alexie ( n 3 n )
Wala lang ako masabi sa araw na nagandaan kundi ANSAVEEEEHH???!!!!
Hahahahahahaha....
Hindi sya nagkulang at nabigo sa araw-araw na panliligaw nya saakin, pagpapakilig, pagpapangiti at pagpapaluha. Pero hindi sa lungkot, 'kundi sa tuwa.
Kahit na imposibleng sa haba at tagal ng panahon na hindi kami nagkasama'y walang ilanagn at away na mangyayari saamin, nagawa namin.
Nagawa namin na lampasan ang lahat ng mga bagay na sa tingin namin ay pakakapagpasira ng maganda, stable at walang hanggang pagmamahalan namin.
Mabuti na nga lang at walang Milleth na umaligid at nanghimasok sa'min.
Sobrang saya ko lang...
... ako na ata ang pinaka-swerte at pinaka-pinagpala ng Diyos na magkaroon ng ganitong klase ng lalaking magmamahal sayo ng totoo.
Masaya ako at nasa'kin si Chris Henry Ayala...
... my soon to be HUSBAND!!!
‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘ * ‘
^ 10 moths later ^
"Baby!!! Are you ready???!!! Tapos ka na ba dyan???!!! Hinihintay ka na ng kotse sa labas!!! Male-late ka na sa simbahan!!!" sigaw ni Mommy saakin dahil nagbibihis pa ako't nagpapaganda.
"Yes Mom!!! In a sec!!! The ceremony won't start without me, remember???" napangisi nalang ako, habang sinusoot ang killer heels ko, na sumagot kay Mommy.
BINABASA MO ANG
Memories: Because He Loves Me [ʀәѵɪѕɪɴɢ: ϝɪɴ ♕ ɢ]
लघु कहानी© 2012 by zheliLURVScookies. All rights reserved. It's a tragic story. Period. Cover by baekconwifey