Memories: Because He Loves Me [ʀәѵɪѕɪɴɢ: ϝɪɴ ♕ ɢ]

≈ UDmax20: Deal? Deal!

NINETEEN.TWO: I'll deal with it

---------------------------------->

See picture for this UDmax : Wibo && Wiba ^___^

"Sumakay ka na nga..." nakangiti nyang sabi sa'kin.

"Sus... tara na nga!!" napangiti 'rin tuloy ako. Nakakahawa talaga mga ngiti niya. Kamuka nya lalo si Nichkun ng 2PM!!

Psss...

"Saan ba tayo pupunta?? Paanong byahe ba tinutukoy mo sa'kin??" tanong ko nang makasakay na 'rin sya sa kotse.

"Suprise pa. Mamaya nalang!! Hahaha..." natatawa na sya ngayon.

"Alam ko na first tkme mo 'to 'kung saka-sakali." weh???

"Owsss??? Lahat kaya ng sasakyan, nasakyan ko na. Mapa-KALESA sa Rizal park mapa-Eroplano papunta ng Macau nasakyan ko na. Ano ngayon sinasabi mo?? Pagong?? Hindi ko pa nata-try 'yun. Ha-hahh." pang-iinis ko pang tawa.

"Watch me... hahaha!!!" 'mas nakaka-inis ang tawa nya.

Bakit ganun?? Pure na nga 'yun tawa nya, nakaka-inis pa'din??

Bakit kasi ang gwapo nitong nalalang na 'to?? Hindi pa pumanget.

Tsss...

"Usigee... GL uhhm?! Pupusta ako."

"Pupusta na ano??" nagtatakang tanong nya sa'kin.

(~  ~ „)

Ngumisi ako sa kanya. Alam ko na!!!

"Kapag hindi ka nagkamali, may isa akong ku disyon. In vise-versa na'rin para fair."

"Hahaha... sige!!! I know, I'll win." confident na sagot nya.

AMPUPO!!!! Ano pa ba kasi hindi ko nasasakyan na pang-transportation??? Bakit kinakabahan ako??? Totoo kaya'ng sa pagong nga???

HINDI PA AKO NAKAKASAKAY SA PAGONG!!!!!!!!!

AT PANG-TRANSPORTATION BA ANG PAGONG????!!!!!

"Anak ka ni Tita Loisa'ng Henry ka!!! Kapag ako natalo, humanda ka!!!" pananakot ko pa.

"Don't worry. Lahat naman ng gagawin ko na 'to ikatutuwa mo eeh. At if ever na magalo ka, ikaw pa'rin ang magbe-benefit sa deal ko."

AWWWWWW.....

"Mahal mo talaga ko..." with a dreamingly sigh.

"Ngayon mo lang na-realize??!! Psk."

Nagtampo???

Pina-andar niya na ang makina ng sasakyan at pina-andar ito ng marahan.

"H-hindi.... ibig ko sabihen, sa sobrang pagmamahal mo, 'mas ako pa'rin ang inaalala mo."

Tumungin sya sa'kin at ngumiti, sandali lang 'yon at ibinalik nya na ang tingin sa daan. Baka maaksidente pa kami... mahirap na.

"Ano 'yang itsura na 'yan???"

Napasimangot pala ako sa pag-iisip na baka mangyari nga iyon. Natatakot ako mawala sya ulit sa'kin eeh...

"Hindi ako mawawala ano ka ba!! Kaya nga binabagalan ko ang takbo ko para hindi tayo madisgrasya. 'wag ka na ag-isip ng kung anu-ano. Enjot natin ang HONEYMOON natin."

Parang mind reader lang uhhm? Pero tama sya. Kaylangan namin i-enjoy ang araw na 'to.

"Mind reader kahit kelan. Psh!! Waaaaahhhh..."

*YAWN* Inaantok ako. Ansarap matulog dahil sa puyat kagabi. Hindi kasi ako maka-recover na kasal na kami. Ang kyot pa ng pinsan nya na ka-skype ko kagabi. Hahaha. Uhmmmm....