''Seni öldürmeden önce benden kaç!'' 10.Bölüm

1.1K 37 12
                                    

Tüm gece olanları düşündüğümden,sabah gözlerimi açmak için kendi içimde büyük savaşlar verdim.Düşüncelerime karşı koyamadığım,kırıldığım,korktuğum bir geceydi ve uykumu alamamıştım.Atlas vampir olabilir miydi?Böyle şeylere inanmak isteyip,inanamayan garip biriydim.Ya öyleyse,bu iyi birşey miydi? Değil miydi? İşte yine başlıyor,beynimdeki soru fırtınası...

Saçımı bile düzeltmemiştim.Sıkıntıyla iç çektim,Atlas yine başını masanın üstüne koymuştu.Ve yanında yine şu Allah'ın cezası pis sürtük oturuyordu.Gidip başka birinin yanına oturdum.Elimdeki telefonumla oynamaya başlarken,sağ bacağımı titretiyordum.Genelde birşeyi yapmak için doğru zamanı beklerken bu hareketi yapardım ve yine aynen öyle oluyordu.Sadece tepkisini merak ediyordum.Bana herşeyi anlatır mıydı?Kızmış mıydı? Derin bir nefes alıp olacakları düşünmeden yanına gittim ve koluna dokundum.

----------------Atlas--------------------

Yine gelmişti.Onu duyabiliyordum.Ona kızgın ve kırgındım.Kalp atışları normalden hızlıydı.Koluma dokunduğunda doğruldum.Ne var? gibisinden bir bakış attım.Yutkundu ve konuşabilir miyiz diye fısıldadı.Ah,neden bu kadar masum görünüyordu ki...Bu masumiyeti bile onu affetmeme yetebilirdi ama mine çiçeğinden nasıl haberi olduğunu bilmiyordum.Belki de tehlikeli bir kızdı,bu onun maskesiydi.Kim bilebilirdi ki?

Ayağa kalkıp onu takip ettim.Okul koridorunun sessiz bir köşesine beni götürdüğünde duraksadı ve arkasını döndü.Konuşmaya başlayacaktı ki,ona bir adım yaklaştım.Kaşlarımı çatmıştım.Geriledi,böyle böyle üstüne yürürken sırtını yavaşça duvara çarptığında onu kıstırmıştım.Ellerimi onun başının iki yanına,duvara dayadım.Şimdi gerçekleri öğrenme vaktiydi işte.''İçeceğime ne kattın?'' dedim buz gibi bir sesle.Bu sefer bunu yaparken eskisi kadar zorlanmıyordum,sonuçta kafamda cevaplayamadığım sorular ve Alara'dan duyduğum şüphe vardı.Cevap vermedi.Gözlerime bakmıyordu,pardon,bakamıyordu.''Ne kattın Alara?'' diye tekrarladığımda,kalp atışlarının hızlandığını duydum.Ya yalan söyleyecekti ya da cidden korkuyordu.İkisi de olabilirdi.''Ben...ben...internette okudum.''

NE? NE? İnternette mi okumuş? Neden bahsediyor bu kız?! Afallamıştım.''Düzgünce anlat.'' diye bastırarak söyledim.Birkaç kez yutkunduktan sonra ''İnternetten biriyle konuşuyordum ve şey...seni biraz ona anlattım.''kızarmıştı,bu ona karşı yumuşamama neden oldu.Dışarıdan seri katil,buz gibi biri görünümü veriyor olsam da,şu an içten içe onu affetmek için en ufak bir nedene bile razıydım.''Eee''dedim.''Seninle ilgili birşeyler bildiğini söyledi.''dedi,tek kaşımı kaldırdım.Konuşmak için ağzımı açacaktım ki,titreyen sesi bunu bastırdı.''Ama anonim konuşmaydı.Yani kim olduğumu veya kim olduğunu bilmiyordum.O da beni bilmiyordu dediğim gibi.Şey...Sonra bana bir site attı.İşte vampirler falan filan.Bende,özellikleri okuyunca belki...şey..hani.Sana biraz uyuyor gibi geldi,ondan.Bir vampirle gerçekten tanışmak istediğimden...Hayatımda garip aksiyonlar olsun istediğimden ve vampirlere cidden inandığımdan...Bunu şey.Denemek istedim.'' Anonim konuştu demek... diye düşündüm.Belki de karşı tarafın vampirlerle bir iletişimi vardı ve bu saf kıza yardım etmek istemişti.Bunu derin derin düşünürken,düşüncelerimi Alara'nın yeşilin harika bir tonundaki gözleri böldü.Kafasını kaldırıp bana bakıyordu.Kalp atışını yavaşlamıştı.''Yani cidden.Sen....Öyle misin?'' sanki istediği cevabı almak için yalvarırcasına bir ses tonunda söylemişti bunu.Bu kızın hiçbir şeyden haberi yoktu.Şu an kalp atışlarına ve gözlerine bakılırsa,gerçekten de hiçbirşeyi bilmiyordu.Sadece internet üzerinden bir oyuna getirilmişti.İşte bu,onu affetmem için yeterliydi.

Ancak,ondan uzak durma konusunda hala kararlıydım.Onu tehlikeye atmak istemiyordum.İçimde bir ses ona herşeyi anlat diye haykırıyordu.Atmayan kalbim sanki delicesine atıyormuş gibi hissediyordum.İçimdeki his ona herşeyi anlatmam için can atıyordu.Kahkaha attığımda,yüzüne şaşkın bir ifade oturdu.Bir elimle duvara sertçe vurdum ki bu onu korkuttu.''Cidden bu tür zırvalıklara inanıyor musun?Kaç yaşındasın sen ya? 8 falan mı? Koyduğun şey her ne ise ki yüksek ihtimal lavanta tozu falandır.Benim ona alerjim var,seni...seni...küçük...''kalp atışları hızlanmıştı ve ağlamak üzere olduğunu farkındaydım.Kendime çok kızmıştım.Sesimde ürkütücü ve buz gibi çıkıyordu,farkındaydım.''Benden uzak dur.Hayali vampir avcısı.'' bunu ben mi söylemiştim?! Arkamı dönüp hızla ondan uzaklaşırken,göz yaşlarının yanağından aktığını hissedebiliyordum.Yüzümdeki öfkeli ifade,sırtım ona dönükken üzgün bir ifadeye dönüştü.Dudaklarım aşağıya kıvrıldı ve sağ gözümden bir yaş aktı.

---------------------------

Saat gece yarısını geçmişti.Ortam karanlıktı ve hafif bir esinti vardı.Yaprakların çıkardığı sesler ve ara sıra ormandan gelen baykuş bağrışları,ortamı biraz ürkütücü kılmıştı.İki yanı da ormanla kaplı olan yol,şehre gidiyordu.

Sarışın güzel bir kız son ses müziği açmış,şarkıya eşlik ederken arabasını şehre doğru sürüyordu.Şehre biraz daha varken,yola bakan gözleri açıldı.Gözlerini kıstı ve tekrar baktı.Yerde yatan biri vardı.Panikledi,arabayı durdurdu.Yanına telefonunu ve herhangi bir tehlikeye karşı kullanabilmek için göz yaşartıcı küçük spreyini aldıktan sonra hızla arabadan indi.

Yatan kişinin yanına geldiğinde bunun 17 yaşındaki bir oğlan olduğunu gördü.Beyaz teni,ay ışığında parlıyordu.Siyah saçları dağılmıştı ve öylece uzanıyordu.Sanki bayılmış gibi görünüyordu.Kız hemen diz üstüne çöktü ve elini dürtmek üzere onun omzuna götürdüğünde birden durdu.Çünkü yatan çocuk fısıldıyordu.''Neden beni ezmedin?'' Kızın tüyleri diken diken oldu ve affalladı.Elini geri çekti.Yatan çocuk gözlerini açtığında,gözleri kan kırmızısı bir hal almıştı ve göz bebeklerinin çevresinde mavi bir çember vardı.Göz çevresi çatlamış gibiydi.Sanki şeytanın somut haliydi.Kız bu manzara karşısında elindeki telefonunu düşürdü.Ayağa kalktı ve hızla arabasına geri koşmaya başladığında,elindeki spreyi sıkı sıkı tutuyordu.

------------------Atlas-----------------

Hızla kızın önüne çıktığımda şok geçirmişcesine durdu.Arkasına döndü ve tekrar koşmaya başladı.Ah,cidden mi? diye düşünüp tekrar önünde belirdim.Döndü ve tekrar arabasına koşmaya başladığında sıkılmıştım.Kapıyı açmak üzere uzandı ve kapıyı açtı ama binmeden önce hemen orada belirdim ve kapıyı tuttum.I ıh diyerek başımı olumsuz anlamda salladım.Geriledi.Elindeki spreyi kaldırdı,gözüme sıktı.Ah,yakmıştı.Elinden kapıp geriye fırlattım,ardından bir kahkaha attım.O ise korkudan dehşete düşmüş bir haldeydi.Gözlerine odaklandım.''Kıpırdama.Beni dinle.'' göz bebekleri büyüdü ve normal boyutuna döndü.Arabanın içine baktım.Ve çalan müziği duyunca yüzümü buruşturdum.''Bu ne ya?'' müziğin ismini söylediğinde ''Black Veil Brides dinlemelisin.'' diyerek hızlı bir hamleyle şarkı çalan hopörlörü parçaladım.O ise sakin görünüyordu ama kalp atışlarından ne kadar korktuğunu anlayabiliyordum.Onu etkilemiştim ve şu an bana mahkumdu.Ardından tekrar karşısına geçtim.''Adın ne senin?'' anında cevap verdi.''Alev.'' Elimi yüzüne koydum.''Güzelsin.''ardından çektim.''Tıpkı Alara gibi!Sende benden korkuyorsun,ne olduğumu bilmek istiyorsun ama a.....k... ki seni etkilemek zorunda kalıyorum.Bu gün ona nasıl bir şeytan olduğumu söylemeyi çok istedim,o kadar istedim ki...Ama yapamadım.Cesaret edemedim.Hem biliyor musun?Hayatımda hiç söylememiştim.Bak şimdi söylüyorum.''zaten yüksek olan sesim daha da yükselmişti.''Ben lanet olası bir vampirim.'' gözlerimin ve dişlerimin daha şeytani bir hal aldığını hissettiğim acıdan anlamıştım.''Rahatladım işte.İnsanları öldürüyorum ben,çünkü hoşuma gidiyor.Doğamda var.Hatta sevdiğim kızı,Alara'yı bile neredeyse öldürüyordum.Bu benim doğamda var.''sesim hala yüksekti ve karşımdaki kız,korkudan titriyordu.Onu öldürmek istiyordum.''Şimdi sana napacağım biliyor musun?'' Elimi omzuna koydum.''Öldüreceğim.'' dediğimde gözlerinden yaşlar boşandı.İç çektim.Gözlerine odaklandım.''Koş.''fısıldadım.Ardından tekrar bağırdım.''Seni öldürmeden önce benden kaç''göz bebekleri normal haline döner dönmez koşmaya başladı.Saçları birbirine girmişti ve korkudan neredeyse kalbi duracaktı.Bende elimi yumruk yapmış kaçmasını beklerken kendime hakim olmaya çalışıyordum.

Birkaç metre sonra kızın önünde belirdim ve sivri dişlerimi boynuna geçirdim.Evet,ben buydum.Seri bir katil.Sırf kan tadı için masum insanları öldüren bir şeytan.Ve Alara gibi bir masum kızı hak etmiyordum.Bu gün olanlar bana o kadar dokunmuştu ki...Ah,tanrım.Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu.

(Bölümleri okuduktan sonra multimedia'lara bakmayı unutmayın.Kimi zaman fotoğraf,kimi zaman gif koyuyorum.Hoşunuza gidecek!)

Nesin sen?!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin