''Ben Getiririm O Halde.'' 17.bölüm

1K 33 9
                                    

Eve gelir gelmez,üstüne sigara kokusu sinmiş kıyafetlerimi kirli sepetine tıktım.Sıcak ve uzun bir banyodan sonra açlıktan kıvranacak halde olmama rağmen aşağı inemedim.Annem neden geç geldiğimi soracaktı ve şu an hiç yalan söyleyecek havamda değildim.Yorgundum da zaten.Kendimi yatağıma atıp,uykunun huzurlu kollarına bıraktım.

 -------------

''Ne işin var burada?''

Okulun bir tane bile öğrencisi olmayan koridorunda kalçasını kıvıra kıvıra yürüyen Deniz sırıttı ve durmadan ekledi.''Benden daha iyi biliyorsun.''Ve İkbal birden önünde belirdi.''Hadi ya bak sen.''diye tısladıktan sonra Denizin saçlarından tutup onu geriye doğru çekti.Deniz elleriyle İkbal'in omuzlarını kavrayıp onu geriye fırlattı.Büyük şiddetle yere düşen İkbal'in,kemiklerinin çıtırtısı duyuldu.Hızla ayağa kalkıp ona saldırıya geçti.Gözleri kanlanmış,dişleri uzamıştı.Dişlerini Deniz'in boynuna geçirmeyi planlıyordu.Hızlı şekilde koşarken Deniz birden döndü ve üstünden zıplayarak onu tekrar omuzlarından tutarak duvara fırlattı.Ardından hızla sınıflardan birine girip elinde bir cetvelle döndü.Elinde onu kırdıktan sonra toparlanmaya çalışan İkbal'in kalbinin yanına sapladı.İkbal acıyla inlediğinde,gözleri ve dişleri normal haline dönmüştü.Bluzu kan olmuştu.''Uzun süredir kavga etmiyorsun anlaşılan.'' ellerini birbirine sürtttükten sonra ''Ne yazık'' diye eklemeyi unutmadı Deniz.Uzun saçlarını geriye atıp,yere atmış olduğu çantasını aldı ve kıvırta kıvırta yürümeye devam etti.İkbal sinirle kalbinin hemen yanına saplanmış olan cetveli çıkarttı ve fırlattı.Yarası hızla iyileşirken,o sinirden kudurmuş bir halde yere yumruklarını indiriyordu.

-------------

''Geç kaldım.Geç kaldım.Geç kaldım!''diye tekrarladım.Telaşlıydım ve servise koşuyordum.Servisin gelmesine az kala uyanmıştım ve ona göre hızla hazırlanmaya çalışmıştım.En azından lenslerim takılıydı.Saçlarım idare ederdi.Tek sorun kahvaltı edememiş olmamdı.Aslına bakılırsa,zaten bu sabah kahvaltıya inmezdim çünkü annemin gazabına daha uğramamıştım.O da beni sorguya çekmek için fırsat kolluyordur zaten diye düşündüm.Okulda birşeyler atıştırırdım nasılsa.Sabah anneme günaydın diye bağırıp cevabı beklemeden çıkmıştım.Dün hakkında yapacağım açıklamayı bu gün okulda düşünürdüm.Hem Alev'e Ege hakkında sorular sorabilirdim.Belki...Belki Atlas'da okulda olurdu.Serviste yerimi alırken iç çektim.Bunun imkansızlığını farkındaydım.Dünden daha az acıtıyordu.Belki zamanla düzelirdi.

Servis bu gün daha mı yavaş gidiyordu yoksa ben açlıktan öldüğüm için mi böyle geliyordu?Hiçbir fikrim yoktu.Karnımın guruldadığını fark ettiğimde,elimle karnıma bastırıp buna bir son vermeye çalıştım.Bu guruldama olayından nefret ederim.Özellikle toplu alanlarda.Telefonumu çıkarttım.16 cevapsız arama 13 mesaj mı?Gözlerim açıldı.Hızla kilidi açtıktan sonra 12 mesaj ve tüm cevapsız aramaların dün annemden geldiğini gördüm.Tıpkı tahmin ettiğim gibi.Telefonumu kapatmıştım da dün.Önemli mesaj Ceren'dendi.''Bu sürtüğü öldüreceğim.Neler yaptığını bir bilsen!'' Ah.Bende diye fısıldadım.O kızdan nefret ediyordum.Aslında belki bende güzel sayılabilirdim ama o...bilmiyorum ona karşı tuhaf hislerim vardı.Sanki bir insan değilmiş gibi hissediyordum.Melek olabilir miydi?Yok artık daha neler.''Sabırlı ol.10 dakikaya yanındayım'' diye cevap attıktan sonra tekrar telefonu çantama attım.Ve yol boyunca uyukladım.

Yanımda oturan kişi dürttüğünde uykulu gözlerimle etrafa bakındım.Servis boşalmıştı.Hızla kalkıp servisten indim.Rezil olmuştum galiba veya öyle birşeydi.Okul bahçesine girdiğim an,Ceren'in üstüme atlaması bir oldu.Beni kapıda beklediğine göre,bu yeni sürtük onu ciddi anlamda sinirlendirmişti.Ve bence Ceren'in onu benzetmesi an meselesiydi.8 kızın halini düşününce,yeni sürtüğün şansının yüzde sıfıra ineceğini bildiğimden sırıttım.Sonunda Ceren sarılmayı bıraktığında kaşlarını çatarak ''Şuna bir bakar mısın?''dedi ve tüm bedeniyle arka tarafa döndü.Baktığı noktaya baktığımda yüzümü buruşturdum.Cereninki,bizim yeni sürtükle çimenlerde oturuyorlardı ve pek samimiydiler.Neredeyse birbirlerinin içlerine düşeceklerdi.''Ah,pislikler!''dediğimde ''Bunu o kıza ödeteceğim!''diyerek oraya doğru emin adımlar atmaya başladı.Arkasından gittim.Herhangi bir şeyde müdahale edebilir miydim bilmiyorum.Ederdim sanırım,Esma'ya yaptıklarıma bakılırsa rahat ederdim.Bu özgüvenle sırtımı dikleştirdim.

Nesin sen?!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin