Gözlerimi açtığımda,başımda feci bir ağrı olduğunu farkına vardım.Kulaklıklarım bedenime dolanmıştı ve hala hafif bir müzik sesi geliyordu.Yanaklarım kaşınıyordu çünkü dün şarkı dinleyerek uyuyakalmıştım ve gözyaşlarımı silmeye zahmet bile etmemiştim.Bir çocuğun beni nasıl bu kadar berbat hale getirdiğini bilemiyordum,umursamaz davranmak istiyordum fakat olmuyordu işte.Gururum,kalbim kırılmıştı.
Kulaklığı çektiğimde ucunda telefonum belirdi.Ah,kahretsin! Şarjı %2'ydi ve okula şimdiden geç kalmıştım.Belki bu gün okulu ekebilirdim ama...Kalktım,kendimi pek iyi hissettiğimi söyleyemezdim.Elimle alnıma dokunarak,baskı uyguladım ve daha sonra önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım.Kulağımın üstünde olan damarı parmaklarımla dokunarak bulduktan sonra masaj yapmaya başladım.Arada bir baskı uyguluyordum.Hadi ama!Bunu yaptığımda,her seferinde baş ağrım geçerdi.Ama bu sefer...Ofladım,yüzümü yıkamak üzere istemeye istemeye yataktan kalktım.
--------------
Sınıfın önüne geldiğimde iç geçirdim.Yeterince geç kalmıştım.Yine de kendi gururumu ayaklar altına alarak,beni bu hale getiren çocuğu görmek uğruna kendimi bu cehennem gibi yere gelmek için zorlamıştım.İşte buradaydım,pes etmek istemiyordum.Kalbim param parça olana kadar devam edecektim.Belki düşündüğüm gibi olmaz,herşey iyiye giderdi.
Kapıyı tıklattım,içeri girdiğimde içeride bir öğretmenin olmadığını görüp rahatladım.Boş ders,vuuhu!İçeri girdiğimde herkes öğretmen geldi sanmış olacak ki,bana döndü.Ardından tekrar kendi işlerine döndüler.Atlas'ın yanında hala şu aptal sürtük oturuyordu.Derin bir nefes aldım.Yanına yaklaştım ve ardından sesimin elimden geldiğince normal çıkmasına gayret ederek ''Yerime oturacağım.'' dedim.Esma hayır dercesine başını salladı.Atlas'a baktım.Beni umursamıyordu,öyle ki yüzüme bile bakmıyordu.Kızmıştım.''Esma kalk.''dedim tekrar sakin olmasına özen göstererek.Esma yine hayır gibisinden birşeyler gevelediğinde,gözlerim hala Atlas'ın üzerindeydi.Sıkıldığını belli eden bir nefesi dışarı verdiğinde artık içimdeki öfke ateşi,çok ama çok alev almıştı.''Kalk dedim sana!''diye bağırdıktan sonra Esma'yı kolundan tutup zorla kaldırdım.O ise benim kollarımı sıkı sıkı tutarak bana engel olmya çalışıyordu.Onu ittim.Çantamı yere attıktan sonra içimdeki öfkeyi bastırmak adına üstüne yürüdüm.Ona sağlam bir tokat geçirdikten sonra saçlarından tutup yere yatırdım.Üstüne çıkıp vurmaya başladım.O kadar sinirliydim ki,ellerimden birini yumruk yapmış kızın pürüzsüz suratına geçiriyordum.
Bir iki dakika geçtikten sonra içimdeki tüm sinirini onu yüzünü dağıtarak boşaltmıştım.Kafamı kaldırdığımda sınıftaki herkesin bana bakmakta olduğunu fark ettim.Sınıftaki tek ses benim nefes nefese kalışımdı.Kafamı çevirip Atlas'a baktım.Şok olmuş gibi bana bakakalmıştı.Kızın kan içinde kalmış yüzüne baktıktan sonra ellerime baktım.Ellerime de kan bulaşmıştı.Hızla çantamı Atlas'ın sırasının oraya attığım yerden alırken,onun gözlerinin tekrar sulandığını gördüm.Umursamazca gözlerimi kaçırıp,hızla okuldan çıktım.Bu kadar güçlü bir kız olduğumu bilmiyordum,vay be!Resmen kızın ağzını yüzünü dağıtmıştım.Başıma aldığım belayı bilmeme rağmen sırf bunu yaptığımdan dolayı huzurlu hissediyordum.Sırıttım,okuldan çıktım.
------------------
Keyfim yerindeydi.Şarkı söylüyor ve tumblr'da rb yardırıyordum.O sırada telefonum çaldı ve tüm neşem söndü.Annem arıyordu.Yüksek ihtimalle Esma'yı bir güzel benzetmemi hemen iletmişlerdi.Açtım.''Efendim?'' ''Evdeyim,evet doğru duymuşsun.'' ''Hayır,hak etti bir kere.'' bir süre onu dinledikten sonra sözünü kestim.''Pişman değilim anne,sonra konuşalım mı?Canım sıkkın zaten.'' yüzüne kapattım.Aman tanrım,tam bir atarlı ergen gibiydim.Çok nadir annemin yüzüne telefon kapatırdım ama şimdi onun nutuklarını dinleyecek halim yoktu.Çocukluk yapıp çocuğu vampir testinden geçirmiştim,rezil olmuştum,üstüne bu gün sıra arkadaşını güzelce benzetmiştim.Evet...Benzetmiştim.Atlas bunu bilmeliydi,gerekirse aynısını ona da yapabilirdim!Ah,bekleyin...Yapamazdım.O kadar mükemmel bir yüze kim kıyabilir ki?
Zil sesini duyduğumda gözlerimi ekranın sağ alt köşesine kaydırdım.Bu saatte eve kimsenin gelmemesi gerekiyordu.Belki annemin internetten sipariş ettiği şeylerdir diyerek aşağı indim.Kapıyı açtığımda şaşırmıştım.Tekrar kapatıyordum ki,Atlas hızla eliyle kapıyı tutarak durdurdu.Yüzünde yine bir duygu sezemiyordum ama bana kızgın olduğuna emindim.Meydan okurcasına kapıyı sonuna kadar araladım ve kollarımı kavuşturdum.Tek kaşımı kaldırdım.''Ne istiyorsun?'' sesimin elimden geldiğince soğuk çıkmasına fazladan çaba sarf etmeme rağmen,yine de o kadar duygusuz çıkmamıştı.''Ne yaptığını sanıyorsun sen?'' dediğinde,sesindeki soğukluk ve tehlikeli hava içimi titretti.Fark ettirmemeliydim.''Hak edene hak ettiğini.'' diyerek karşılık verdiğimde,kaşlarını kaldırdı.Bir anda nasıl olduğunu anlamadan elleriyle ellerimi tutup inceledi.''Hala ellerini yıkamamışsın.'' dediğinde sözünün devamını getirmesine izin vermeden ''Kasıtlı olarak.Gördükçe zevk duyuyorum.Yine olsa yine yapardım.'' İç çekti,ellerimi bıraktı. ''Başının nasıl bir belaya girdiğini farkında mısın?Disiplinlik bile olabilirsin ve...benim için bunları yapmana gerek yok.Bizim aramızda h...'' ''Olacaklar umrumda değil.Senin için yapanda yok zaten,defol!'' diye cırlayıp kapıyı yüzüne kapattım.Odama çıkarken tuvalete uğradım.Ellerimi yıkadım.Sabah bir kızı Atlas için öldüresiye dövmüştüm ve şimdi neler olacağını önemsemeden Atlas'ın yüzüne kapıyı çarpmış,üstüne üstlük defol diye cırlamıştım.Ne cesaretti doğrusu...
---------------------Atlas---------------------
Meleğimin nefesini sınıfın kapısında hissettiğimde gülümsedim.Kapıyı açtı ve içeri girdi.Yüzümdeki gülümseme saniyesinde söndü ve duygusuz bir bakış geldi yerine.Evet,onu kendimden soğutmak işe yarayacak gibiydi.Kim bilir dün gece ne kadar üzülmüştü ama yapacak birşey yoktu.Ah keşke bilseydi,sırf onu korumak için kendi duygularımı bastırdığımı.Buraya yaklaştığını hissettiğimde şaşırmıştım.Neden hala buraya geliyordu ki?Gurur yapar sanıyordum.
Birkaç kez Esma'yı kaldırmaya çalıştı.O bunu yaparken gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum,yüzüne bakmıyordum.Baksaydım ''Ay ben yapamam,gülerim ben'' moduna girecektim.Bunu düşünmek bile gülmeme neden olduğu için,düşüncelerimi başka şeylere odaklamaya çalıştım.Kalp atışının hızlandığını hissediyordum.Hatta öyle ki bir ara kalbi duracak diye kafamı çevirdiğimde şok geçirdim.Esma yerde baygın yatıyordu ve Alara,benim meleğim,ona sürekli tokatlar,yumruklar atıyordu.Tüm sınıf sus pus kesilmişti.Düşüncelerimle uğraşırken bunu nasıl da fark edememiştim.Bu zayıf noktamdan nefret ediyordum.Hala olanlara hayretle bakarken Alara'nın kalp atışları yavaşladı.Neler olduğunu fark etmiş olmalı ki,kafasını kaldırıp sınıfa baktı.Sonra da bana baktığında,yüzümdeki şaşkınlığı gizleyemedim.Kalkıp,çantasını önümden alırken,umursamaz bir şekilde bana bakan gözlerini kaçırdı.Sınıftan koşarcasına çıktı.Sınıf Esma'nın başına üşüşürken, meleğimin gerçekten bir melek olup olmadığını sorguladım kendimce.Bunun sorumlusu bendim,kızı yanıma oturması,pardon ben kalk diyene kadar herşey pahasına her gün yanıma oturması için etkilemiştim.Alara'nın kıskandığını farkındaydım ama işte uzak tutayım derken...İç çektim.
Kısa bir bölüm olduğunu biliyorum ama telafi edeceğim ^.^ Vote'larınızı esirgemeyin lütfen.Ve evet,multimedia'ya bakmadan geçmeyin.Bazı giflerin karakterlerle alakası yok,sadece olayla alakası olduğundan var ^^
