''Parmak uçlarına bulaşan kanı görünce şaşırdı.'' 8.Bölüm

1.2K 26 4
                                    

Tüm irademi kullanarak dişlerimi boynundan ayırdım.Boynundan montuna doğru  kan damlıyordu ve boynu gerçekten fena haldeydi.Dudaklarımı yaladım.Dudaklarımın kenarlarına ve yanaklarıma bulaşmış kanı hissedebiliyordum.Gözlerimi onun baygın bakan yeşil gözlerine sabitledim.Daha sonra bileğimi dişleyip,çıkan kanı onun ağzına götürdüm.Çenesinden tutarak içirdim.Bunu yapmak istemiyordum ancak aksi takdirde meleğimi kaybederdim ve bu sonsuz hayatımda bu pişmanlığın altından kalkabileceğimi sanmıyorum.Ben kanımı onunla paylaştıkça yarasının yavaş yavaş kapandığını izledim.Onu kucakladım,ve yine vampirlere özel bazı güçleri kullanarak gidebildiğim en hızlı şekilde evlerine,odasına götürdüm onu.Onu yatağına oturttum ve önünde çömeldim.Gözlerine bakarak ''Biraz hasta olmuştun,o yüzden eve geldin.Benimle aran hala soğuk ama seni doğal daha çok beğendiğimi biliyorsun.'' dedikten sonra alnını öptüm.''Sıcak bir duş al ve ardından uyu.Hiç bir şey hatırlamayacaksın.'' baygın gözlerindeki göz bebekleri büyüdükten sonra tekrar eski haline geldi.Atlas cama yaklaşırken ekledi ''Mümkünse birkaç gün içinde ölmemeye çalış.'' Alara tekrar gözünü açıp kapattığında Atlas gitmişti.

-----------Atlas----------

Kendimi hiç olmadığım kadar suçlu hissediyordum.Onu korkutmuştum,1 saat öncesine kadar neredeyse öldürüyordum ve 5 dakika önce onu tekrar kandırmak,etkilemek,zorunda kalmıştım.Bu ağır geliyordu.Ne tür bir canavardım ben! Birkaç gün şehirden uzaklaşmanın iyi olacağına karar verdim ve dağılmış siyah saçlarımda elimi gezdirdim.Sıkıntılı nefesimi sesli bir şekilde dışarı verdim.

-------------------

Alara sıcak ve yumuşak yatağında yüz üstü yatmış,kollarını yastığının altına sokmuştu.Ağzını şapırdatıp,mırıldandıktan kısa bir süre sonra gözlerini açtı.Kapattı ve tekrar açtı.Doğruldu,gözlerini ovuşturdu.Boynundan omuzlarına doğru hafif bir sancı hissetti.Telefonuna uzandı ve açmaya çalıştı.Birkaç denemeden sonra şarjının bittiğini anladı,ardından telefonu yatağa fırlattı.

Saatin kaç olduğunu bilmiyordu.Duraksadı ve gözlerini yumdu.En son sınıfa girmişti.Sonra hasta olmuştu ve şimdi odasındaydı.Eve bile nasıl geldiğini hatırlamıyordu.Ama garip bir şekilde Atlas'ın onu doğal haliyle daha çok beğendiğini söylediğine emindi.Nerede,ne zaman söylediğini hatırlayamıyordu.Hatırlamak için kendini zorlasa da eksik parçaları bulamıyordu.Sonunda pes etti ve belki de rüyaydı diye düşündü.Banyoya yöneldi.

Uyanalı 10 dakika olmuştu.Birşeyler atıştırmış,yüzünü falan yıkamıştı.Laptobunu açtı,sosyal paylaşım sitelerindeki bildirimleri kontrol  etti.Canı sıkılıyordu,o sırada aklına bir fikir geldi.İnsanlarla anonim konuşabildiği bir site biliyordu ve içinde birine anlatmak için sabırsızlandığı şeyler vardı.Atlas'la olanlar,hisleri ve hayal kırıklıkları...Siteye girdi,evet artık bunları birine uzun uzun ve en ufak ayrıntıyı atlamadan anlatabilirdi.

İnsanları incelemeye başladı.Sonunda takma ismi ''Vampircik1865'' kişiye mesaj atmaya karar verdi.Bir fotoğrafı yoktu ve olup olmaması da önemli değildi.Sadece Alara'nın dikkatini çekmişti işte.Kısa süre içinde sohbete başladılar.Karşısındaki ona adının ''Deniz'' olduğunu söylemişti.Kız veya erkek ,hangisi olduğundan emin değildi Alara.Sorma gereği de duymamıştı zaten.

Atlas ile arasında geçen neredeyse herşeyi Deniz'e anlattı.Sonunda Alara içindeki herşeyi ona aktardığında rahatladığını hissetmişti.Zaten anonim olarak konuşuyordu ve karşısındaki kim olduğunu asla bilemeyecekti.İçi rahattı yani.Konu değişti.Deniz ona nerede yaşadığını sordu.''İzmir balçova''diye yanıtladı Alara.

Bu sırada boynu kaşınıyordu,tırnaklarını geçire geçire boynunu kaşıdıktan sonra  karşıdan gelen mesaja cevap yazmak için ellerini klavyeye uzattı.Parmak uçlarına ve tırnaklarına bulaşan kanı görünce şaşırdı.Hızlı hızlı ''Hemen geleceğim,bekle.'' yazıp banyoya gitti.Boynunu inceledikten sonra temizlemeye bile gerek duymadan yara bandı yapıştırdı ve hızla odasına geri döndü.Boynunda bu yara nasıl olmuştu ki? Alara düşündü,yine bir yanıt yoktu.Alzaymır (yazılışını bilmiyorum boşverin o yüzden) hastası olabileceğini düşünüp,biraz endişelendi.Fakat sohbete geri döndüğünde endişesi kayboldu.''Sadece boynum biraz kanıyor,onu hallettim.'' diye açıklama da bulundu karşısındakine.Karşı taraf  mesajı görmesine rağmen cevap yazmadı.Bir süre sonra Alara meraklanıp ''Hey,orada mısın?''diye ikinci bir mesajı attı.Saniyesinde cevap geldi.''Sadece düşünüyordum.Bak sana bir site vereceğim.Bahsettiğin çocukla ilgili herşeyi orada bulacağını umuyorum,daha sonra görüşeceğiz zaten.''yazıp bir link bıraktı ve ardından cevap bile beklemeden sohbetten ayrıldı.

Alara şaşkındı.Neyin kafasıydı bu böyle?Siteye girmeye de korkuyordu zaten.Fareyi linkin üzerine getirip,çekip  duruyordu.En sonunda nolacak ya diye derin bir nefes aldı ve linki açtı.Karşısına çıkan site karşısında kaşlarını kaldırdı ve şaşkınlığını dışa vurdu.

Nesin sen?!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin