ตอนที่ 17

3.2K 26 2
                                    


พ่อเลี้ยง17

หลังจากที่แบคฮยอนช็อคจนหมดสติ ชานยอลก็นั่งเฝ้าเด็กน้อยไม่ยอมห่าง ทั้งคืนจนเผลอหลับในช่วงเช้ามืด แต่ชานยอลก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงสายๆของเช้าวันใหม่ตอนที่ป้านาเธอเอามื้อเช้ามาให้ชานยอลพร้อมกับมานั่งเฝ้าแบคฮยอนเป็นเพื่อนชานยอลด้วย

"คุณหนูมากินอะไรก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวจะไม่มีแรงเอาซะเปล่าๆ"เธอบอกกับคุณหนูของเธอที่ไม่ยอมกินอะไรตั้งแต่เมื่อวานที่เกิดเรื่องอย่างเป็นห่วง กลัวว่าจะเป็นอะไรไปอีกคน

"ป้านาวางไว้ตรงนั้นแหละครับ เดี๋ยวผมค่อยกินพร้อม กับแบคฮยอน"ชานยอลหันไปตอบเธอทั้งๆที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเด็กน้อยจะรู้สึกตัวขึ้นมาตอนไหนจากนั้นชานยอลก็หันมาทางเด็กน้อย ที่ยังไม่รู้สึกตัวและเอามือหนาลูบแก้มขาวซีดอย่างทะนุถนอมและถ้อยคำที่เด็กน้อยพูดใส่ตนเองก่อนจะสลบก็ดังขึ้นอีกครั้ง

'พ่อเลี้ยงฆ่าลูกแบค!!! พ่อเลี้ยงฆ่าลูกของแบค!!! กรี๊ด!!!!!'

มันยังคงดังก้องในหูของชานยอลไม่หาย ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้นั้นจึงทำให้เขาเจ็บปวดกับความจริงที่เป็นคนทำให้ลูกตัวเองต้องจากไป อย่างแสนสาหัสชานยอลละมือออกจากแก้มของเด็กน้อยมาจับมือเล็กและบีบมันเบาๆ เพื่อให้อีกคนรู้สึกตัวขึ้นมาเร็วๆ

"คุณหนูมาทานก่อนเถอะค่ะ ถ้าคุณหนูเป็นอะไรขึ้นมาอีกคนจะลำบากนะคะ ส่วนหนูแบคเดี๋ยวป้าเฝ้าให้เองค่ะ"เธอพูดด้วยความหวังดีอีกครั้ง

ชานยอลจึงไม่อาจปฏิเสธความหวังดีของเธอได้อีก เขาพยักหน้ารับก่อนจะทำท่าจะลุกขึ้นและในช่วงเวลาที่ชานยอลกำลังจะละมือออกจากการเกาะกุมชานยอลก็สัมผัสได้ถึงการขยับนิ้วของเด็กน้อยจึงเอ่ยเรียกอย่างดีใจ

"แบคฮยอน!ได้ยินฉันมั้ย!?"ชานยอลเอ่ยเรียกด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม แห่งความดีใจที่เด็กน้อยตรงหน้าไม่เป็นอะไร

fic พ่อเลี้ยง chanbaek hunhan ft. EXOWhere stories live. Discover now