ตอนที่ 6

2.3K 23 2
                                    


พ่อเลี้ยง 6

หลังจากที่คนใต้ร้างนิ่งไปเพราะตนเองชกลงไปที่ท้องน้อย ชานยอยก็ดึงกางเกงของคนใต้ร้างลงมาถึงช่วงเข่าและเตรียมจะลงโทษแต่เสียงร้องสะอื้น กลับดังขึ้นจนต้องหยุดลงและเงยหน้ามองเด็กน้อยที่น้ำตาไหลออกมาอย่างน่าสงสาร

"พะ พ่อเลี้ยงอึก!อย่าอย่าทำแบคเลยนะครับ"เด็กน้อยพยายามเอ่ยเสียงร้องขออย่างยากลำบากเพราะความจุกที่ท้อง

"หึ!"

"อ่ะ!"

ต่อให้เด็กน้อยร้องไห้เอ่ยขอยังไงชานยอลกลับทำเพียงแค่หัวเราะในลำคอก่อนจะก้มลงไปขบกัดที่ต้นคออย่างแรงจนเด็กน้อยใต้ร่างร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ชานยอลก็ไม่สนใจมันแต่อย่างใด เขากลับสร้างรอยเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมที่มีอยู่ก่อนหน้านี้

"พ่อเลี้ยงอึก เจ็บ"เด็กน้อยพยายามดิ้นหนี แต่กลับทำไม่ได้อย่างที่ใจคิด เพราะเพียงแค่เขาขยับความจุกที่ท้องกับแรงกัดที่ต้นคอก็เพิ่มขึ้นจึงได้แต่ร้องขอความเห็นใจจากคนบนร่าง

"กูทำให้มึงเจ็บ! มึงจะได้จำและไม่คิดที่จะไปยั่วคนอื่นอีก!!"

"อื้อ!!!"

ชานยอลละออกมาจากต้นคอขาวที่ตอนนี้กลายเป็นสีแดงช้ำจากการถูกขบกัด ก่อนจะตะโกนใส่หน้าเด็กใต้ร่างและก้มลงบทขยี้ริมฝีปากเล็กบางอย่างป่าเถื่อนจนแบคฮยอนสัมผัสได้ถึงคาวเลือดฝาดที่อยู่ในโพลงปากเมื่อรังแกริมฝีปากเล็กจนพอใจชานยอลก็ละออกก่อนจะฉีกเสื้อของเด็กน้อยทิ้ง

*แคว้ก!!*

"ไม่ อึก ไม่เอา อ่ะ!"แบคฮยอนร้องบอกเพราะทันทีที่คนบนร่างฉีกเสื้อตัวเองออก

"เจ็บแล้ว อึก พ่อเลี้ยงครับ แบคจะไม่ทำแล้ว"

"หึ! ยอมรับแล้วสินะว่ามึงไปอ่อยเขา!"

เพราะแบคฮยอนต้องการให้คนด้านบนหยุดทำร้ายตัวเองจึงพูดออกไปแบบนั้น แต่กลับสร้างความโมโหให้กับชานยอลมากขึ้นไปอีก

fic พ่อเลี้ยง chanbaek hunhan ft. EXOOnde histórias criam vida. Descubra agora