(Editing)The Mafia Boss First Love (King Damon) -COMPLETED-

CHAPTER 31

Here's the UD :) Enjoy! :)

*****

NAGISING ako sa pagkakatulog nang may humahalik sa aking mukha. Minulat ko ang aking mga mata upang malaman kung sino ang taong iyon. Si Damon.

He smiled to me when he saw me woke up and lean his face to me then give me a peck of kiss.

"Hey princess, you okay? Are you hungry? You want me prepare your food? Or you want water? Tell me" Tuloy tuloy na tanong ni Damon dito. Bakas sa mukha nito ang pag-alala at maaliwas na mukha.

She smiled. Ang sarap sa pakiramdam na magising ako at siya ang una kong makikita. Kay sarap pagmasdan ang mukha nitong gwapo. Namiss ko ang kanyang mga berdeng mata, yung matangos niyang ilong, pati nadin ang labi nito. Namiss ko ang lahat sakanya. Kung pwede nga lang gumalaw ako para halikan siya ay ginawa kuna. Kaso hindi ko muna dapat biglain ang aking katawan baka sumakit lang ito lalo.

"I miss you Damon ko" i said in low voice. He smiled to me and kiss my forehead and whisper.

"I miss you so f*cking much princess"

I giggled. Bakit ang hot ng pagkakasabi niya doon? I lift my hands and pinch his two cheeks. Ang sarap pisilin ng pisngi nito, ang cute cute ng Damon ko.

"H-hey, b-bakit ka nangungurot ng pisngi princess?" he asked while holding my hands in his cheeks.

I pouted.

"Wala lang, namiss lang kasi kita, tsaka ang gwapo ng Damon ko e" I said while pouting. He just chuckled to me and shake his head.

"May masakit ba sayo? Gutom kana ba?" he asked again.

Napahawak ako sa ulo ko dahil masakit iyon. Hindi kalaunan ay may biglang sumagi sa aking isipan at napangiti ng malapad.

Tumingin ako sakanya ng may malawak na ngiti at pinakatitigan ito.

"Why are you smiling and staring at me like that princess huh?" he asked with a frown on his face.

Mas lalo akong napangiti ng malawak sa tanong niya. I know he's curious kung bakit ako nakangiti. At alam kong nahihiwagaan ito sa aking ngiti. Haay! Damon, Namiss ko talaga siya ng sobra. Namiss ko ang samahan namin. Namiss ko ang binatang laging nandiyan sakin noong nasa high school palang kami.

Yes! Alam ko na ang lahat. Naalala ko na ang lahat ng nawalang ala-ala sa akin. Pati nadin ang pagkidnap, pagkawala ng amnesia, pagdala sa itinuring kong Mommy, ang pagkakakilala namin ni Damon, ang pagdala sakin ni Mommy Carol at Daddy Phoenix sa tunay kong pamilya ng patago noong bata pa ako. Yung pagtakas ko sa pamilya ko, lahat lahat pati narin ang aksidente ko. And last yung nakaraan namin ni Rafael.Tama siya, nagsasabi ito ng totoo na magkakilala kami noong bata palang. Lahat ng iyon ay naaalala kuna.

Napatingin ako kay Damon.
Sasabihin ko ba sakanya? O isusurpresa ko nalang sabihin ito? I chuckled. May naisip ako.

"Ikaw ha! Bakit mo sinuntok si Kuya Calyx noong magkaakbay kami noong bata tayo?" tanong kong kunwari dito at nagpout ako.

"Tss, I thought he's some asshole that time. So I punch him. I don't want touching what is mine" he said while staring at me curiously.

I smiled again and poke his cheeks again and again.

"Why did you ask suddenly? Noon pa iyon naalala m-

He suddenly stop and stare at me intently with shock on his face. While me, smiling like an idiot and still poking his cheeks.

"Y-you.. r-remember that princess?" he stuttered

I nodded to him and smile with a wide grin.