Thirty one

51 0 0
                                    

"Mom?" Tanong ni Claire dahil panigurado matalas ang pandinig ni Claire kaya narinig niya yun.

"Racquel.." Drew softly called me. Hindi ko alam. Bakit? Kung ganun, bakit hinayaan niya akong sumama kay Drew. Bakit hinayaan niya? Imposible. Oo, hindi nga sya madalas magkwento sa akin pero hindi eh. Hindi. Hindi pwede.

Claire's POV

Shit. Almost all of curses invented nasabi ko na. Narinig ko yun. I want her to know it by herself, not from us dahil alam kong mabibigla siya at hindi niya kami paniniwalaan. Mom was too insensitive but I can't blame her. Kung hindi dahil kay Tita hindi magkakaganito lahat.

"Mom, hush, please, same as the others" sabi ko trying to stand again. Hindi naman na sila umangal sa sinabi ko.

"Racq..." tawag ko sa kanya pero tinignan niya lang ako. Nagpunas siya ng luha at hinarap ako.

"You! You know everything right?! Why?! Bakit mo tinago sa akin? Bakit ganun? Iba si mama. Claire! Ano?!" Then she started crying again. Wala akong masabi. She's broken at alam kong galit siya sa akin dahil hindi ko sinabi agad.

"I know everything. Simula sa una hanggang sa huli. Gusto ko ikaw mismo ang makaalam kase I don't really have the rights to say it to you. I know na hindi ka maniniwala pero that's the truth. You can ask tita pero alam kong may rason si tita kung bakit at yun ay hindi ko alam" sabi ko at lumapit pa sa kanya pero lumayo siya and it hurts me to see, one of my close friends is glaring at me with madness and sudden guilt run all over my brain pero desisyon ko toh. Kailangan kong panghawakan.

"I know it's hard but we need to keep moving" sabi ko at tumayo na ng maayos at inayos ang damit ko. Masyado akong napagod kanina.

"Anak" tawag sa akin ni Mom.

"Yes?" Tanong ko sa kanya habang nagaayos ng sarili.

"Ayos ka na ba?" Tanong nya na ikinatanga ko lang. I love this feeling. Hindi ako sanay pero masarap sa pakiramdam.

"Always, mom" sabi ko ng nakangiti sa kanya ng biglang sumingit si Grey.

"Excuse me ladies, 2 towers are done. Sinusugod na rin ang castle. Some are battling in the middle of the place, some are at the woods. We need you at south" pagkasabi niya nun. Hinawakan ko na si Grey sa kamay at tumingin kay Mom.

"Mom, my boyfriend" sabi ko at nagteleport na kami. Pagkateleport namin sa south ay bumungad sa akin ang maraming Dark soldiers na pumapalibot sa White soldiers.

"You hu!" I called them at tumingin naman sila sa akin. Gumawa na ako ng kahoy na espada at nilagyan ko siya ng fire. It's beautiful.

"Princess!! Tinawag nila ako pero tinanguan ko na si Grey.

"Ahhh!" May papalapit sa akin na kung makasigaw akala mo wala ng bukas. But still, nakipaglaban pa rin ako. I don't usually use the command style of mine na kapag gusto kitang mamatay mamamatay ka na. Malaki pala ang nababawas na enerhiya sa akin everytime na gagawin ko sya.

"Hey!" Someone call my enemy at inaagawan niya ako. Nung lumingon yung kalaban ko sinaksak ko na sa ulo niya yung sword ko dahil ayokong ayoko yung inaagawan ako.

"You're welcome, my lady" he said. Tss, shut up.

Umalis na ako dun at naghanap la ng kalaban. I saw my Mom and Dad. Magkasama silang lumalaban. Lahat ng npapatingin kay Mom ay nagaalangang lumaban dahil nga siya ang Queen.

Later on, ng wala nang lumalapit sa akin ay tumakbo ako papunta kela Mom ng maalala ko si Racquel. Mabilis siyang nahanap ng mata ko af marahas syang nakikipaglaban ngayon. I know na sobra ang inis at galit niya niya. Hindi ko alam kung sa amin, sa akin o sa mom niya.

Princess Of Elmendorf (#Wattys2016)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon