Princess Of Elmendorf (#Wattys2016)

epilogue

"Racquel, I'm coming home" sabi ko kay Racquel through the phone.

"Should I say this crazy thing of yours?" Tanong niya na mataray. I should be use to this.

"No, not yet. I'll surprise them" sabi ko at pagbukas ko ng pinto binaba ko yung phone at tinignan si Racquel na nasa terrace.

"Or should I say you first" sabi ko at napalingon siya sa akin. Takbo ng batang ito. Masyado akong namiss?

"You surprised me!" Pagkokomento niya sa pagdating ko. Tinawanan ko siya at ginulo ang buhok.

"I'm glad my plan had worked" sabi ko sa kanya at akmang papaluin ako sa may braso ng umiwas ako. Tinawanan ko lang siya hanggang sa matapos siya at makamove on na nasurprise ko nga sya.

"Well, how's life here?" Tanong ko sa kanya. It's been 6 years. 6 years akong nawala sa lugar na ito.

"Ganun pa rin. Hahaha, nauna lang ako sayo ng isang taon dahil 3 years course lang naman ang kinuha ko" sabi niya at tumango ako.

"Oo nga naman. Hahahha, malay mo lang diba. Isang taon mo diba baka may magbago" sabi ko at tumayo at naglakad lakad sa kwarto niya.

"How's tita by the way?" Tanong ko ng makita ko yung picture nila sa side table niya.

"She's alright. Natutulog pa ata yun. Sleeping beauty na nga ata yun eh. Ang tagal ng matulog" sabi niya at tinanguan ko lang siya.

"How about you, tita and mom?" Tanong ko at tinignan ko na sya. Tinignan niya lang ako at bumuntong hininga.

"Nagkaayos na kami lately. Pero medyo nakakailang pa rin. Alam mo naman na. After ko kasing grumaduate, sabay kami ni Mama na umuwi dito. Then, after a week. Pinuntahan kami ng mom mo to clear things out then nagkaayos naman na kami an din return being yme as your best friend and personal bodyguard pinalipat na kami dito sa castle" sabi niya na nginitian ko sa sobrang tuwa na bati na sila.

"But then you said nothing changed" sabi ko at tinignan siya. Sinamaan lang ako ng tingin. Hahaha.

"I was suma cum laude at my own university. Binenta ko na lahat ng negosyo ko dun at nagpagoodbye party pa ako. Hahaha. Sila sissy? I erase their memories and change it. They'll think na nawawala tayong dalawa kasama si tita and nowhere to be found. Nilagay ko din sa isip nila na galit sila sa atin, we are nothing but their classmate ganun. Dito na ako. Forever." Sabi ko sa kanya at ngumiti suya sa akin. Niyakap niya uli ako at tumawa na. Baliw na naman ito.

"What's going on between you and-" she cut me off.

"We're engaged" sabi niya. Tinitigan ko lang siya.

"Seriously?" Nakakanganga naman yung balita.

"You know, hindi ko pa malalaman ang mga bagay bagay kung hindi pa kita tatanungin eh" sabi ko af tumawa siya. Inirapan ko nga pero natawa din naman ako.

"I have a plan" sabi ko at humarap sa kanya ng maayos.

-------

Evening na. Pumunta ako sa favorite place ko. Which is yung sa fountain. Nagpatulong ako kay Racquel dahil hindi nga naman uubra yung ginawa ko dati without her.

I sang a song.

"Old man say, only fools rush in
But I can help falling inlove with you" i repeat it twice. Tapos nagkakaroon na ng fog. Tapos nagteleport na ako sa gitna. I do fireworks display that caught everyone's attention. Gumawa uli ako ng cloud at tumayo ako dun. Nakadress akong white at nakasuot na ako ng crown.

"I'm home" sabi ko at umulan ng snow. That's because kanina pa ako nahihirapang pigilang bumagsak yung ginawa kong tubig sa cloud sa taas. Ginamit uli ni Racquel yung powers of wind niya para makagawa uli kami ng snow.

"QUEEN IS BACK!!!" sigaw ng isang batang lalaki. Sa sobrang tuwa ko ay bumaba ako at kinarga siya. Ang cute.

Nakita ko si Mom, Dad, Tita, Grey and Drew na magkakasama. Binaba ko yung bata at kinausap muna siya

"Welcome back, queen" sabi niya sa idang inosenteng boses.

"Here is a gift for you" sabi ko at niyakap siya pagalis ko ng yakap ay may hinugot ako galing sa likod niya na laruan. Tuwang tuwa siya at paulit ulit siyang nagthank you

"Mom, dad" sabi ko at niyakap nila ako. Nakakaiyak. Walang nagbago sa itsura nilnag lahat. Ako lang ata dahil this is kike Neverland. You're not capable of being old.

"We've missed you" sabi ni mom. Sunod sunod na nila akong niyakap at nakita ko na nandito na rin si Racquel.

"When did you come back?" Tanong sa akin ni Grey na hinintay ng lahat bukod kay Racquel na alam naman na.

"Early in the morning" sabi ko at nginitian sila. Napakamot na rin ako sa batok ko. Bunting hininga si Grey silang lahat naman tumawa.

"Don't be like this babe." Sabi ko at tinignan niya ako. I know. Sinasanay ko na yung sarili ko na babe or baby na ang itawag ko sa kanya.

"You called me...." Tinawanan na siya ni Racquel hanggang sa sunod sunod na. Pati ako natawa sa reaksyon niya eh.

"How about a welcome party" sabi ko at dito na mismo gaganapin. Pinakintab ko pa lalo yung tubig sa fountain at Pinaganda pa ang fountain. Naglagay ako ng tables at chairs na nakakalat dito. Pinaliwanag ko pa lalo yung mga ilaw sa post lights dito. Nilagyan ko ng mga christmas lights sa may nga malapit na puno. Sa isang tabi ay naglagay ako ng mahabang mahabang mesa para sa mga pagkain. Inisip ko lahat ng masasarap na pagkain. Naglagay ako ng mga balloons sa gilid. Tapos nagfireworks uli ako.

Marami agad ang nagkalat na tao dito sa park.

"Welcome back Queen!" Isang grupo ng babae ang bumati sa akin at ngumiti ako. Nilapitan na nila ako nung wala na akong kausap.

"Remember us?" Tanong nila sa akin. Tinitigan ko sila st familiar lang.

"Ginawan mo kami ng tree house" sabay turo sa may isang puno na nay bahay nga. Tinignan ko siya at ang ganda niya pa rin. Tinignan ko sila at nginitian.

"What a beautiful necklace" sabi ko at nagtaka sila. Pagkawahak nila sa kani kanilang leeg ay tuwang tuwa sila.

"Thank you Queen" sabi nila at niyukuan ako. They are the symbol of friendship that lasts long.

Marami na ang nangyare. Mula sa simula na hindi ko alam na mapupunta dito. Sa lahat ng pinagdaanan. Sa lahat ng pagsasakripisyo. Sa lahat ng risk na tinake. Here we are.

I Viera Claire Bolton Elmendorf, the lost princess that happened to be the Queen nowadays. Hahaha.

This is my world. My home, my life. Where i used to be. 20 years of existence in the mortal world will not be the same as forever existence in Elmendorf.

Sa dami ng nangyare sa buhay ko ang dami kong natutunan.

Accept things what it should be. You can  never change a man's destiny.

Move on from the past. You can't choose happiness because the past still haunts you.

Be free. Don't let someone control you. It's you who handle your own life not them.

Try again. Don't be scared to make failures. You should learned from it and when you already learned from it try again. In case of love, don't be scared to love again. You learned from the past love life you have. You just need to be wise and try again.

Choose happiness. Being happy is a choice to make. You want to be happy? Choose to be happy and do things that makes you happy.

Live your life the fullest before it fades away in just one swift of wind.

-------------

Finished. I think medyo lame na yung sa may bandang gitna hanggang dulo XD. Sobrang hirap po kase ngayong magisip ng scenes and dialogues dahil nasasabayan talaga ng scholworks pero don't worry. I'll do it next time. See you to the next story I'll be posting I guess next year January 1st. Hahaha.

Thanks for supporting, waiting and for everything. God bless and have a blessed day everyone. Love you.