Eighteen

91 2 0
                                    

"Let's go back" yaya ko kay Grey ng mahinasamasan ako at narealize ko na ang dapat kong gawin.

"Are you sure?" Paninigurado niya na may pagaalala sa mga mata. Ngumiti ako sa kaniya para sabihing ayos lang at tumango. Nagkibit balikat lang siya at sabay na rin kaming bumalik sa loob.

Bumuntong hininga muna ako bago ako tuluyang makapasok sa loob. Am I ready for this? Bahala na.

"Good morning, ladies and gentlemen, let's welcome, the King of Viera!" Pagiintroduce ng isang MC sa harap. Tinignan ko kaagad ang stage at nakita ko ang naglalakad na ama ko. Nakangiti at mukhang tuwang tuwa pa. Medyo weird siya para sa akin.

"There" sabi ni Grey at tinuro ang isanv Table for 2 na walang tao. Tumango ako sa kaniya at nagpahila na lang dahil parang kakaiba na naman ang pakiramdam ko. Kinakabahan ako.

"Good evening to all of us..." paninimula ni daddy at ang pagupo namin. Nakatingin lang ako kay Dad at tinitignan ang mukha niyang medyo weird.

"We are all here to celebrate the comeback of our princess" dagdag niya. Nakatingin na sa akin si Dad at may malawak na ngiti na hindi ko nagugustuhan.

"Grey...." mahinang tawag ko sa kaniya ng nagiiba na talaga ang tingin ko sa lahat.

"Claire, ayos ka lang?" Tanong nito sa akin na ikinakaba ko lalo.

"Viera Claire BOLTON Elmendorf" dagdag niya at may sumabig na parang confetti sa may gilid ng stage. Hanggang sa maalala ko sila Drew at Racq. Halos magpanic na ako sa sobrang kaba na nararamdaman ko.

Tumayo na lang ako at pumunta sa stage, habang papaakyat ako ay nakatingin lang ako sa nasa harap na hindi ko na alam kung tatay ko ba talaga. Nang nasa harap na ako ay nakatitig lang rin ako kay Grey. Hindi ko na alam kung anong paniniwalaan ko. Yung nararamdaman ko ba o yung nakikita ko? Ang gulo naman.

"Wanna say something?" Tanong sa akin nung MC kanina na tumawag kay Dad. Ano nga ba? Isip claire. Ano ba ang nangyayare? Maybe it's an.......illusion. Pumikit ako at bumuntong hininga na kung titignan ay aakalain mo ay kinakabahan lang. Walang makakabasa ng isip ko sa ngayon dahil bago kami bumalik ni Grey sa loob ay naglagay na ako dahil wala akong tiwala sa mga nakapaligid sa akin.

"Yeah.." sagot ko at tinignan ang mga tao sa baba ng stage hanggang sa natigil na naman ako kay Grey. Hindi ba niya napapansin? Wala ba siyang napapansin? O baka hindi siya yan?? Hayst. Isip......aha!

"Show me the truth, open my eyes with the truth." Sabi ko at pumikit uli.

Shut the fucking spell!!

Pagdilat ko, isang nakakadiring lugar ang nakita ko. Mukhang luma at abandonadong lugar. Mga mukhang tao pa rin pero iba na ang mga mukha. Mga nakaitim at mga mukhang adik. Kinikabutan ako at tama nga ang hinala ko, Everything was a illusion, hindi totoong si Grey ang kasama ko kanina. Tss. Salamat naman at yakap lang ang binigay ko sa kaniya pero kahit yakap lang yun, nakakadiri pa rin.

"What do you mean?" Tanong nung MC. Hindi ko alam kung sarcastic ba siya o sadyang hindi niya lang alam na alam ko na ang plano nila sa akin.

Change my gown to a black suit and tie my hair....

Unti unti akong nagliwanag at unti unti din nagbabago ang suot ko at itsura ko. Kailangan ko munang tumakas. Naiiyak na ako na naiinis na nalulungkot. Naiiyak ako kase bakit kailan mangyari ito sa akin, asan na sila?? Naiinis ako dahil niloko lang nila ako sa isang nakakabwisit na illusion. Nalulungkot ako dahil ngayon ko lang narealize na ganito pala. Nagpapasalamat pa rin ako dahik nakatagal ako ng dalawang araw at isang gabi bago ko malaman na ganito pala dito.

Princess Of Elmendorf (#Wattys2016)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon