Princess Of Elmendorf (#Wattys2016)

Twenty Four

"Aha!! Haha, Yes!!" Hingal na hingal pero masayang sigaw ko ng makarating ako sa pintuan. Nakita ko namang tumingin sa akin si Dad at ngumiti ng nakakaloko. Don't tell me.

"Now, come here" argh!! I knew it. Bumagsak ang braso ko at sana hindi ko na lang ginawa yun dahil lalo atang bumigat yung suot ko. Kahit ayoko, tumuloy pa rin ako sa paglalakad. Iniisip ko na magaan lang ito pero waepek ang power of mind ko. Mabigat talaga.

Paunti-unti ko na lang siyang humakbang at medyo nasasanay na ang katawan ko. Mafaling masanay ang katawan ko lalo na pag inaraw-araw ko ito. Naglakad lang ako ng naglakad habang tagaktak ang pawis na tumutulo mula sa noo ko hanggang sa kaloob looban ng katawan ko.

"Pagod ka na?" Tanong ni Dad. Nagulat pa ako sa tanong niya at napatigil talaga ako. Dad!! Please...tinatanong pa ba yan.

"Sobra" sabi ko at hahakbang na sana ng tumikhim siya.

"Don't worry, may makakasama ka, hindi lang ikaw ngayon ang mapapagod" sabi niya ng seryoso at nakatingin lang sa akin hanggang sa may pumasok na sa pinto. Yung amoy. No, kasama ko siya. Gusto kong tumawa dahil makakasama ko sya. Ewan ko ba, naaalala ko yung nangyare kanina.

"Oh. You're here" sabi ni Dad at nilapitan si Grey tapos pinasuot agad nung vest. Gawd!! Napatungo talaga siya ng bongga. Bumaluktot yung katawan niya. Gustong gusto ko ng tumawa pero hindi ko ata kakayanin.

Tapos sinuotan siya ng gloves, ayun lumuhod. Ayoko na, tatawa na ako.

"Hahahahahha, priceless, hahahahaha" tawa lang ako ng tawa tapos si Dad naiintindihan ako kung bakit ako tumatawa kaya ayan siya ngayon nagpipigil. Si Grey naman nakakuniy ang noo at medyo pinagpapawisan na agad. Wala tawa lang ako ng tawa hanggang sa napaupo na ako.

Yeah, si Grey ang makakasama ko at simula kanina hanggang ngayon yung amoy niya hindi pa rin nagbabago. Nang mahimasmasan na ako si Dad tumalikod at nabigyan na siguro ng instruction. Anong tinatawa tawa ko?

"What's with the face, you don't want to get a training with a princess?" Tanong ko dahil kung gaano kalukot ang papel sa kanto ganun din kalukot yung mukha niya. Inirapan niya lang ako. Tapos. Ako? Ayoko pang tumayo, hihinga muna ako. Tumatayo siya at bumabaluktot talaga yung malaki niyang katawan kaya tumawa na naman ako. May naririnig akong tumatawa pa bukod ako at nakikita ko si Dad sa malayo. Nakaupi at tumatawang may luha. Hays. I know he's remembering something.

"Tumayo ka nga diyan, it's training Not getting relaxed" malamig na sabi niya. Tumayo na lang alo habang tumatawa. Kahit kanina pa ako nandito, sinubukan ko talagang hindi bumaluktot yung katawan ko dahil ako mismo tatawa para sa sarili ko. Nakakaloka ang buhay.

"I'm not relaxing. I'm tired then you came and I just laugh out loud then I-"

"Shut up!" Nagulat ako sa pagsigaw niya. He's pissed off. Nang makarecover na ako ay nakapaglakad naman na ako ng dahan dahan at sa pagtawa ko ata kanina namanhid ako. I feel like plain. Hindi mabigat hindi magaan sakto lang.

Nagulat sa akin si Grey ng lapitan ko siya ng hindi masyadong nahihirapan like him.

"I'm sorry, about a while ago" sabi ko. Trying to compose my legs dahil alam kong bibigay na rin ako maya maya lang.

"It's time for-" hindi ko na siya pinatapos ng yakapin ko siya. Pinagaan ko yung kamay kong nakayakap sa kaniya. Gusto kong matawa na umiyak. Ano na bang nangyayare sa akin. I feel weird.

"Haha...you should know kung anong ginamit kong word kanina" ginulo ko yung buhok niya na parang bata at siya nakatulala lang.

"You know..." sabi ko dahan dahan ng naglalakad kay Dad. Pansamantala lang pala gumaan yung suot ko pero sanay na agad ako.