Racquel's POV
Sarap na sarap pa man din ako mangasar ako din pala itong maaasar.
I didn't expect na ganito pala kabigat toh. Kaya pala nung papunta kami dito sa training room, kaunti na lang talaga mabali na yung binti nila sa panginginig. Nakakapagod, then guess what happen.
Pinaglakad kami ni King Erasmus mula sa kinatatayuan namin kanina hanggang sa pintuan. Ito naman kaseng kasama ko wala man lang karea-reaction. Pinagpapawisan lang tsaka naglalakad na ng dahan dahan. Ako nakatayo pa lang feeling ko hindi ko na kayang maglakad eh.
Wait lang- ihahakbang ko na. Kaunti na lang. At yes!! Natapos din.....ang unang hakbang. Huehuehue, una pa lang ayoko na. Buti pa yung dalawa dun iwas iwas lang pero mukhang masakit dahil napapangiwi yung dalawa.
Nakaka-amaze kase nakatingin si Claire kay Grey at ganun din si Grey kay Claire but still, naiiwasan na nila yun. Nagbibilang sila at tuwing natatamaan ang isa sa kanila, ulit uli sa unang bilang.
Buti pa sila sanay na sa bigat, hindi ako sanay sa ganito. Huhuhuhu. Ayaw ko na!!
"Hey, ang layo ko na, nandyan ka pa rin" pangaasar ni Drew sa akin. Kung hindi lang talaga- argh.
Hahakbang na sana ako pero tumawa siya kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"Then what's funny?" Tanong ko sa kaniya at kung nakakamatay man ang tingin, matagal ng nakalibing ito. Tinawanan niya lang naman ako.
Sa araw-araw na magkasama kami lagi niya akong binibwisit at lagi na lang akong napipikon. Kung hindi ko lang talaga gusto itong lalaking ito, hindi ako aattend ng lamay niyan eh. Ayoko naman umasa sa lahat ng pangaasar niya dahil baka masaktan lang ako.
"Tinawanan lang kita ang lalim na ng iniisip mo ah. Ako ba yan?" Pangaasar niya uli. Nabwisit ako kaya pinush ko talaga na makalakad palapit sa kaniya. Ilang minuto at hinintay niya talaga ako. Nang makaharap ko na siya hinawakan niya yung kamay ko.
"Anong-" napatigil ako ng marahan siyang tumawa at nakangiti siyang nakatingin sa akin. Nakakunot lang ang noo ko at kinakabahan ako.
"Kinakabahan ka ba, ang bilis ng tibok eh" sabi niya at tinitingnan ng mabuti yung mukha ko.
"Ah, eh..." hindi ko na alam ang sasabihin ko, I'm out of words to say. Omghed.
"I, o, u?" Sagot na patanong na sabi niya. Nangaasar talaga eh noh. Kung hindi lang ako inasar nito hindi ako makakalusot sa sinabi niya kanina eh.
"Halika na nga, ang tagal mo eh" sabi niya sa akin at humakbang siya ng isa. Hindi ako humakbang at nakatingin lang ako sa likod niya.
"Hakbang muna, sabay tayo" sabi niya ng nakangiti tapos hinihila na ako. Napangiti na lang ako at humakbang.
Bawat hakbang niya, humahakbang din ako. Kaya ilang minuto lang ay nakapunta kami sa dulo.
"Yeah!!! Nandito na kami!!" Sigaw ko at tuwang tuwa ako. Gusto ko sanang tumalon kaso mabigat pala yung boots.
"Come here" sabi ni King Erasmus. Napabusangot na lang ako at nakarinig ako ng tawa. Napatingin ako sa babaeng yun na wagas kung makatawa.
"Sweet, holding hands? Dapat tinry na- ay oo nga pala galit ka pala sa akin nun. Hahaha. By the way, we have the sane expression nung pinabalik din kami" sabi niya na natatawa pa rin. Hindi ko na lang siya pinansin at tinignan na lang yung katabi kong kanina pa ata nakatingin sa akin.
"Matunaw ako niyan ha, crush mo na ba ako?" What the heck I just said. Pinilit kong magmukhang ayos lang ang lahat at ngumiti sa kaniya ng maayos. Naglakad na ako at hinihila ko na siya at nakatingin pa din siya sa akin.
BINABASA MO ANG
Princess Of Elmendorf (#Wattys2016)
FantasySince Charles was gone, there is a man with a powers named Drew, he said to me about this world called Elmendorf. What if, because of this, life for me will never be easy at all. Nakakaloka eh noh. Ako si Claire Mueller, pero sabi ni Drew ang true...