KIRMIZININ SİYAH HALİ

38-PLAN

¥¥¥

Keyifli okumalar !

¥¥¥

Şaşkınlıkla ve neler olduğunu anlamaya çalışarak onlara bakarken annem mutfaktan çıktı. "Ah. Merve de geldi Emreciğim. Hoşgeldin kızım. Geciktin sanki biraz. Saat altı buçuk olmuş. Gerçi Emre de yeni geldi zaten."

Emreciğim mi ?!

"Neler oluyor burada ?"

Annem gülerek bize baktı. Emre de pisçe sırıtıp oturduğu koltuktan kalktı ve bana doğru gelip elini belime koydu.

Bana sarılırken onu göğsünden hafifçe ve anneme çaktırmamaya çalışarak ittirsem de başaramadım. Kulağıma eğilip "Debelenme,Çakma Prenses. Anneciğin bir şey anlamasın." dediğinde sinirle onu ittirdim.

Annem bana 'Ne yapıyorsun sen ?' der gibi bakarken tam ağzımı açmıştım ki annem araya girdi. "Emreciğim sen otur,ben keklerinizi getiriyorum."

"Anne-"

Beni gözleriye uyarıp "Emre,hastanedeki Prof. Doktor Okan beyin yeğeni,Merve'cim. Aynı zamanda okuldan da tanışıyormuşsunuz. Okan Hoca bizim en bilinçli,olgun doktorumuz." dediğinde sinirle yumruklarımı sıktım.

Bu şekilde mi kandırmıştı annemi ?

"Anne-"

"Hale hanım. Biz Merve ile biraz konuşabilir miyiz ? Size bahsettiğim hususta."

Emre'nin ağzından çıkan kelimeler ile gözlerimi irileştirip bir anneme bir ona bakarken Emre gülümseyerek annemden izni kapmıştı bile. "Tabi. Ben odanıza getiririm o zaman kekleri."

Emre gülümseyip teşekkür ederken ben odama çıkmaya başladım.

Yukarı çıktığımda Emre pisçe sırıtarak bana bakarken onu odama çekip kapıyı sertçe kapattım. "Ne işin var evimde ?"

Sırıtıp bana doğru yaklaşmaya başladığında onu göğsünden ittirdim. "Anneme uydurduğun o yalanlar da neyin nesi ? Öğrenmeyecek mi gerçeği ? Şimdi aşağı inip ona senin ne kadar adi bir piç olduğunu söyleyeceğim."

Kahkaha attığında kaşlarım çatık onu izledim. İç çekip dudaklarını büzdü. "Gerçeği zaten biliyor Çakma Prenses. Söylediklerim yalan değil."

Dedikleriyle kaşlarım kalkarken ona inanmayan bir ses tonuyla "Amcan doktor mu senin ?" diye sordum.

Ukalaca kafasını salladığında derin nefes aldım.

O sinir bozucu ifadesini değiştirmeyip bana yaklaşmaya başladı. "Eğer anneme kardeşimden veya sana olanlardan bahsedersen,annenin işini elinden alırım. Karar senin. Dediklerimi yapacak mısın ?"

Sinirle onu daha çok ittirdim ama sırtımı duvara yaslamıştı bile. "Zorlanma Çakma Prenses. Direndiğinde olacak olanları sen de biliyorsun."

Kaşlarımı çattım. "Defol git evimden !"

Dişlerimin arasından söylediğim şeylere dudağını büzüp kafasını yana eğdi. "Annenin işini pek önemsemiyorsun anlaşılan."

Derin derin nefes alırken duvarla adeta bütünleştim. Ben aramızda mesafe açmayı planlarken daha da maffedip açtığım arayı keyifle kapamasını sağlamıştım.

Lanet olsun !

"Barış bunu öğrendiğinde senin için hiç iyi şeyler düşünmeyecek."

Gözlerini kapatıp hafif tebessüm etti ve başını yana eğdi. "Şuan senin evinde,bu halde duruyorken ve sen çok yakınımdayken Barış pek de umrumda sayılmaz."