Kahvelerinin Kuyusu

200 35 8
                                    


  1.bölümü saygı ile sunarım;

1.bölümü yayınlamak biraz korkuttu ama cesaret edip yazdım.İlk bölümlerin belli bir zamanı yok okulumun sınav haftasını yakınlaşması ile aralıklı gelecek daha sonra bir günümüzü bölüm günü ilan edeceğiz şimdilik ilk ve ikinci bölün kısa aralıklar ile gelcek ama düzen olunca sıkıntılar kalkacak

bölüm videosu;Zara Larsson- Bad Boy

 instagram:rumeysa_gultekin_

voteleri yorumları unutmayın:)))) Derinimdekiler

son 

3

2

1

iyi okumalar!!!!

&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Sıradan bir gündü.Hastalarımla ilgileniyor aynı zamanda tıp konferansı için konuşmama çalışıyordum.Masamda bulunan tonlarca kağıtlar arasından davetiyeyi arıyordum.Göz devirip sandalyeye yaslandım ,gözlerimi ovup kafamı geriye attım.Kapı çalınca dikleştim:

"Gel!"                                                   

Giren Asya'ydı asistan olarak yanımda stajyerdi.                             

"Efendim Asya"

"Derin hanım acile bir beyefendi  geldi."                                                  

"Peki hangi oda?"                                                                                         

 " 17. oda-elinde bulunan hasta bilgilerini uzattı-bu hasta hikayesi"

Ayağı kalkıp kağıtları alıp odaya doğru yol almaya başladım.Giderken Emre danışman da ki kıza çapkın bakışlar atıyordu yanına gidip kolunu dürttüm

"Emre Bey işinizden alıkoymuyorumdur."

Arkasını dönüp sırıtı sonra ensesini kaşıyarak

"Yok koymuyorsunuz."

"Neyse hastam var görüşürüz."

Tebessüm edip istikametimi değişip 17.odaya girdim.Odaya girdiğim gibi  bir çift kahveler ile karşılaştım...

'Kahvelerin kuyusuna düşmüştüm sanki çekiyor derinine sarıyor bedenimi, ifadesizliği ile...'

Öylece bakıyordum,bakıyordu kafamı iki yana sallayıp yanına gittim.Suratında oldukça yara vardı ve o güzelim beyaz rengi aralıklarla kanlıydı teleskobumu çıkarıp 

"Neyiniz var-rapora baktım-Ateş Bey"

Biraz oturduğu yerde kıpırdanıp

"Göründüğü gibi"

Elimle yaralara baktım derin değillerdi ama kötüydüler

"Gömleğinizi çıkarır mısınız?"

Bana bakıp yandan gülüp sonra omuz silkti.

"Sen çıkar!"

Tek kaşımı kaldırdım.

"Anlamadım çıkaramayacak kadar kötü değilsiniz"

"Ama hastayım!"

Elimi yumruk yapıp: 

"Asya bir bakar mısın?"

Kelebek ve AteşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin