Unexpected Comeback

Chapter 19: please

Xyra's POV

I'am in front of their house and waiting for him to go outside. Habang naghihintay may babaeng tumabi saken. Tinignan ko yung babae..teka.. Ito yung babaeng nasa party nila daniel ah?

"Oh hello!" Masigla nyang sabe saken

"Uhmm..hi." Sagot ko nalang

"Ikaw yung girl sa party diba?" Tanong niya with matching cute face pa. Ang cute nya.

"Ahh oo." Sabi ko. Medyo nahihiya ako sakanya di naman kami close.

"Nice to meet you. Ako si sophia." Sabi niya at lahad ng kamay

"Xyra." Ngiti kong sabi at inaccept ang handshake nya.

"Xyra..." Sabi niya..

"Bakit?" Tanong ko

"Wala. Ang ganda kasi ng name mo."

"Ah salamat."

"So nakatira ka dito?" Tanong nya

"Ah oo. Sa street lang na toh. Ikaw?"

"Dati. Pero lumipat na kami."

"Ah ganun ba. Bakit ka pala nandito?"

"Ahh hinihintay ko kasi si daniel." Nung sinabi niya yun nagulat ako. Bakit? Kaano ano ba nya si daniel? Ah magkaibigan nga pala sila..

"Ahh."

"Ikaw?" Tanong nya saken

"Same." Sabi ko. Pagkasabi ko nun saktong lumabas si daniel ng bahay nila.

Tumayo ako at lumapit pero parang hindi manlang ako nakita ni daniel. Si sophia lumapit at pinulupot ang braso nya kay daniel.

"Babe." Sabi ni sophia. BABE?!

"Sophia.." Sabi ni daniel.

"Babe let's go. Shopping tayo." Sabi ni sophia. What? Babe?

"Babe?"  Gulat na tanong ko..at unti unti ng namumuo ang luha sa mata ko.

"Daniel.." Nangingiyak ngiyak kong sabi. Tumingin saken si daniel. "Hindi mo na ba talaga ako mahal? Mahal mo na ba talaga sya?" Sabi ko pero umiwas lang sya ng tingin.

Lumuhod ako sa harapan nya.

"I'm begging you daniel. Please. Forgive me." Parang wala lang ako sa harapan nya ngayon.

"Pakinggan mo naman ako daniel." I said in the middle of sobbing. "Daniel, please forgive me. I love you very much. I thought you love me too?"

"Daniel hindi ko kayang mabuhay ng wala ka.."

"Daniel masakit na. Sige na daniel. Itigil mo na toh. Mahal mo naman ako diba?"

"Please. Ganito nalang ba tayo? Sasaktan mo nalang ba ako ng ganto? Daniel alam ko mahal mo pa ako.."

"Kaya please. Itigil mo na toh."

"I'm regretting for what I've done daniel. Please. Forgive me."

"You're forgiven." Dahil sa sinabi niya tumingin ako sakanya. "But that doesn't mean that I still want you to be in my life. You're forgiven para tumigil ka na. Pero gusto kong kalimutan mo na ako."

Sabi niya at naglakad na paalis kasama si sophia..

Umiyak ako ng umiyak sa puwesto ko. Hanggang sa may naramdaman akong humawak saken..tinignan ko kung sino yun. Parents ni daniel

"Xyra." Sabi ni tita

"No. Let me go po." Sabi ko.

"I'm sorry xyra." Sabi ni tito but i act like I didn't heard anything from them. I stood up even if nanghihina na ako at umalis dun at nagpunta sa kung saan saan.

This is all their fault