Çağımızın en büyük sorunudur benim için yalnızlık. Milyonlarca insan yalnız olduğunu söylüyor, açık olmak gerekirse herkes yalnızlık çeker fakat bu kadar insanın yalnız olduğu bu dünyada neden kimse birbirinin yalnızlığını tedavi etmiyor. Bu kadar mı uzaklaştık insan ilişkilerinden?
Ben de yalnızlık çekerim. Yanımda düşüncelerimi paylaşacağım fazla insan olmaz, ben de onların konuştuğuna uyarım. Peki, ya bu insanlarda bizim, senin gibi yalnızlık çekiyor ise; ya düşüncelerini sesli olarak açmaya korkuyor ise...
Belki de asıl sorunumuz budur. Belki de hepimiz birbirimizden çekiniyoruz. Yargılanmaktan şiddetle kaçıyoruz ve bu kesici yargıların hedefi olmamak için ağızlarımız kelepçelenmişçesine susuyoruz. Bir konuşsak bu yanlızlık hissi havaya karışacak belki fakat bizi anlayamayacaklarını düşünüyoruz . Bilin ki hepimiz insanız hepimizin kafasından geçer bütün o düşünceler. Bazılarında daha derin bazılarında ise daha yüzeysel.
Sonuç olarak yanlnızlığınızı gidermek istiyorsanız korkmayın, konuşun. Konuşamıyorsanız yazın, çizin ve okuyun. Emin olun sonunda kaç kişinin sizin gibi olduğunu, yalnız olmadığını anlayacaksınız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiçlik
Non-FictionHepimiz ya da çoğumuz hayatımıza yön verecek yaştayız. Merak edip sorguluyoruz. Sorularımıza cevaplar, tutkularımıza ilişkin fikirler arıyoruz. İşte sorgulayan ve cevap arıyanlardan olarak fikirlerimi paylaşmaya karar verdim. Biraz olsa da ilginizi...
