Hiçlik

Tanrı

Öncelikle kötü bir yorum yapacaksanız bir sonraki satıra bırakın

...

Ve gidin, iyi günler çünkü çoğunluğu dindar olan bir ülkede inancım pek yaygın olmayabilir.

Okumak isteyenler, başlıyorum...

Hiç O'nun dinlemediğini düşündünüz mü? Hiç O'nun asla dinlemediğini ve umursamadığını...

Ben düşündüm, pencere kenarında hıçkırıklarımı tutmaya çalışırken böyle devam etmemesi için yalvardım, bugünüm ile aynı olan boktan yarına uyanmamak için, her şeyin daha iyi olması için yalvardım, beni duyması için dua ettim. Başarısızlıklarımı unutmak için, kendimden nefret etmeyi kesmek için, beni umursaması için dua ettim Tanrı'ya. Ona inanmadığımda bile kimseye inanmadığımdan her insan gibi olduğunun kanıtı olmayan bir şeye tutundum. Benden daha ulu, daha yüce, yaşamıma anlam katan bir şeye tutundum fakat kırık bir dala tutunmuşum kayıp yerin dibine vurdum.

Tanrı varsa dinlemiyor, kim dinlerdi ki zaten?

Milyarlarca sözcük yardım için inliyor, bu küçük yaratıklar onlara verdiğimi yön ederken bir de yardım istiyorlar. Milyarlarcasını yaratmış olduğun bu hiç birini birinden ayıran özellikleri olmayan yaratıklar yardım için çığlık atıyorlar, sizce Tanrı bu kargaşayı dinler miydi veya yarattığıyla gurur duyar mıydı?

Veya O yok. Hiç olmadı, nasıl çok Tanrı'lı dinlerin Tanrı'ları hiç olmadıysa O da hiç yoktu. İnsan doğası yaşamın sebebini asırlardır arıyor neden onu her zaman kollayacak, onu ödüllendirecek bir Yaratıcı yaratmasın ki? O' nun varlığından asla emin olamayız. Varsa Tanrı'nın bir kitap göndereceğini düşünemiyorum, hele şiddet ve iyi davrananlar bile Hristiyan planların giremediği bir cenneti konu alan bir kitabı...

Tanrı neden olsun ki? Kanıdı olan var içinizde? Çünkü ben soluyorum, ben inanma isteği ile kül oldum ve şimdi rüzgarda dağılıyorum, O'nu kanıtlayan bir şey yok, zaten O varsa bizi dinlemiyor.

O bizi ceza için dünyaya attı, ve ben Adem elmayı yediği için acı çekiyorum, bu acılardan korumak için burada değil O, biz karanlıktan korkarken aydınlatmak için değil o yüreklerimizi. O korku için burada, hiddet için, eğer burada ise...

Biz acı çekmek için yaratıldık, Tanrı varsa. Biz kandırıldık, eğer Tanrı yoksa. Biz insanlar amaçsız, yok oluş için geldik ve olabildiğince hasar verip gideceğiz.

Tanrım eğer duyuyorsan yardım et, göğsüm daralıyor, yapamıyorum. Tanrım eğer varsan bir işaret yolla, tutunmak istiyorum. Tanrım eğer varsan ben sana ne yaptım, benim isteğim miydi bu? Benim suçum muydu varolmak? Tanrım yoksan, neden yoksun? Neden burada değilsin?