Duygular önlenebilecek, süzgeçten geçirilebilecek şeyler değildir. Duygular ayrıștırılamazlar ve bazen hissetmesi güzel olmasa da gelecekte nostajiyle onlara bakabilirsiniz. Duygular eskiyen, yıpranan, solan, neredeyse canlı şeylerdir ve bir insanı insan yaparlar.
Kişinin yaşadıkları zamanla solup gitse de, hissettiği duygular yavaşça çürüse de bu yaşanmışlıklar zamanla bir araya gelir be bu kişiyi oluştururlar. Birinin gülümsemesinde onların yaşadıkları tüm acılar, tüm korkuları bulunur. Bunlar saklı değildir çünkü duygular saklanması zor şeylerdir. Bunlar sadece küçük kırıntılar halinde bir gülümseme içinde bulunur. Aynı zamanda bir gözyaşında bütün kahkahaların yansıması vardır. Kişi tek bir duyguyu hissetmez, birikmiş duyguları aynı zamanda farklı seviyelerde hisseder. Ağlayan birinin gözyaşları hem pișmanlık, hem sevgi hem de kızgınlıkla dolu olabilir. Bu yüzden kişi asla sadece üzgün değildir, kişi asla sadece mutlu değildir. Kişi o an üzgün hissedebilir fakat bir saniye için durup düşünürse sadece üzgün değil belki hayal kırıklığı, belki ihanetle doludur. Bu yüzden her gözyaşı, her ağlama farklı duygular içerebilir. Her kahkaha farklı olabilir.
Bu duyguların saf olmadığı anlamına gelse de bu küçük karmaşık değişiklikler her anı bir öncekinden farklı, herkesi diğerlerinden özel yapar çünkü her insan hissettiği en küçük duygulardan oluşmuştur. Kimse sadece mutlu hissedemeyecek olsa da bu duygu labirentini biraz olsa bile anlamak insanın kendini gözden geçirmesine, kim olduğunu ve neler hissettiğini daha iyi kavramasına yardım ediyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiçlik
Non-FictionHepimiz ya da çoğumuz hayatımıza yön verecek yaştayız. Merak edip sorguluyoruz. Sorularımıza cevaplar, tutkularımıza ilişkin fikirler arıyoruz. İşte sorgulayan ve cevap arıyanlardan olarak fikirlerimi paylaşmaya karar verdim. Biraz olsa da ilginizi...
