ArkadAşk

Kalbimi Kırdın

Bu sözcükler ağzımdan düşerken gözlerim dolmaya başladı. Demir farketmesin diye kafamı çevirdim. Bana yanıt vermeden başını eğip masaya gitti. Demir gidince gözlerimi kapattım işte tam o anda 2 damla yaş aktı gözümden. Tüm benliğimle yok olmak istiyorum. Demir ile bir süre ayrı kalıp Ada ile aralarını izlemek istiyorum. Demir beni arayacak mı merak ediyorum. Bu süreç benim için çok acımasız olucak ama üstesinden gelebilirim. Gözyaşlarımı sildim ve bende bizimkilere katıldım. Omzumdaki şalı çıkartıp kucağıma aldım. Kafamı kaldırdığımda Demir bana bakıyordu. Sanki bana kızmış gibiydi. Gözlerimi ondan kaçırmaya çalıştım ama dediğim gibi benim için zorlu bir süreç olduğu için canım çok yanacak. Bizimkiler gitmek için ayağa kalkınca ardından bende kalkacakken Meriç sandalyemi tutup kibarlık yaptı. Gülmeye mecalim yokken tebessüm ederek toparladım herşeyi. Meriç'in koluna girdim bana arabaya kadar eşlik etti. Demir'in ağzını bıçak açmıyordu. Kalbini kırdım onun. Bugünkü yaptıklarına rağmen hemde. Şoför kapımı açtı. Eve doğru yol aldık. Demir bir an olsun yüzüme bakmadı. Kendimi kötü hissediyorum. Bu nasıl bir acı, nasıl katlanıcam ? Kalbimin kırıklarını nasıl toparlayacağım ? Ada'nın yolunu açmış oldum bunu yapınca ama Demir'in tavrını öğrenmeliydim artık. Eve geldik, herkese iyi geceler diyip hemen odama çıktım. Ayağımdaki ayakkabıları çıkartıp, yaptığım dağınık dalgalı topuzuda bozup kendimi yatağa attım. Dizlerimi kendime çektim sessizce ağlamaya başladım. Saçma bir şey mi yaptım yoksa doğru bir adımmıydı bilmiyorum. Demir'in bana vermiş olduğu huzuru kimsenin veremediği doğruydu. Demir'e karsi birşeyler hissediyorum evet ama onun bana ne hissettiğini bilmiyorum. Belki de sadece benimle olması onu eğlendiriyordur. Buda bir gerçek sonuçta alıştırmalıyım kendimi. Gece hiç uyuyamadım ağlamaktan. Saat 4 gibi uyuya kaldığımı biliyorum sadece. Uyandığımda makyaj darmadağın olmuştu. Göz kalemi, rimel, hepsi birbirine girmişti. Yataktan kalkıp elimi, yüzümü güzelce makyaj temizleme mendiliyle temizledim. Ardından sabunlu su ile yüzümü yıkadım. Dün yıkandım aslında ama duşa ihtiyacım varmış gibi hissediyorum. Suyu açtım ve deli gibi ağladım. İçimden geldiğince döktüm göz yaşlarımı. Şu 18 yıllık hayatımda dökmediğim göz yaşını döktüm. Karşıma çıkan ilk adama tutuldum. 2 arkadaş 1 aşkı yaşıyor. Kim bilebilirdi böyle olacağını. Duştan çıktım, bornozla yatağımın kenarına oturdum. Bugün ne holdinge nede okula gitmicem. Ayça ile telefon ile hallederiz herşeyi. Kahvaltı için beni çağırmışlardı ama ben inmedim. Hiç bir şey yemek istemiyorum. Tekrardan yorganımın altına girdim. Bugün Ada ile konuşsam çok iyi olur ama yataktan hiç kalkmak istemiyorum. Ada'yı da bizim eve çağırmak saçma olur. Öğlene kadar yattım hemde bornozla. Kızlarda hiç aramadı. Sanki herkes bana karşı tepki aldı noluyor ? Yataktan çıktım. Saçlarımı ördüm, üstüme eşofman takımı ayağımada bir spor ayakkabısı ile tamamlayıp dışarıya çıktım. Yürüyüş iyi gelir belki. Benden başka spor yapmak için dışarıya çıkan Toprak ile karşılaştım.

ALMİLA: Naber ?
TOPRAK: Ben iyiyimde sen nasılsın ?
ALMİLA: İyiyim... Neden böyle kinayeli sordun ?
TOPRAK: Ada ve Demir bugün beraber yemek yiyeceklermiş. Haberin vardır sanmıştım.
ALMİLA: Bu durum neden beni ilgilendirsin ki yani neyse sonra konuşuruz..

Arkama bakmadan hemen oradan gittim. Nefes alamıyordum. Beraber yemek yiyecekler. Demir ile... Hâlâ aklım almıyor. Bana onca laf söyleyip seninle vakit geçirmeyi seviyorum diyen adamın aslında hiç umurunda bile değildim. Ne kadar hoş bir durum ama dimi ? Sonra neden aşktan korktuğumu soruyorlar. Ben normalde böyle bir insan değilim. Bir aşk iki arkadaşı ne hâle getiricek ve ben bunu düzeltmeye çalışırken parçalanıyorum. Bu ben değilim ve artık kendimi toparlamalıyım. Eve dönerken Ada'yı aradım müsait olup olmadığını merak ettim. Ona göre konuşmaya gidicektim. Oda Demir ile yiyeceği yemek için hazırlıklar yaptığını müsait olduğunda beni arayacağını söyledi. Sevdiğim adam ile en yakın arkadaşım başbaşa yemek yiyecekler... Var mı aşktan öte sorusuna yanıt verin şimdi. Sinirlimiydim yoksa huzursuz mu bilmiyorum. Kafayı yemek üzere olduğumu biliyorum sadece. Eve vardığımda Ayça gelmişti. İçeriye beraber girdik. Elinde bir tane koli ile geldi. İçeriye girdiğimizde koliyi alıp masaya oturduk. İçinde davetiyeler vardı ve mükemmel gözüküyorlardı. Bana bu sabah mail atmış. Yatağımdan kalkmayınca annem ilgilenmiş. Sağolsun ve harika gözüküyordu. Küçük bir müzik kutusu gibi düşünün, kapağını açtığınızda 2 manken yürümeye başlıyor. Harika olmuş.. Bir tanesini ben aldım. Kızlara ben veririm diye onlara verilecekleride ben aldım. Ayça reklam ajansı olarak kiminle anlaştığımı sordu. Ona göre reklam ajansına gönderilecek olan dosyalar vardı. Bende dosyaların iki Holdinge de gitmesini rica ettim fakat Ada'nın kini ben aldım. Sadece Demir'in dosyası gidicek. Ayça koliyi alıp küçük notlar ile davetiyeleri gitmesi gereken yerlere göndermeye başlamak için benden izin alıp evden çıktı. Tam o sırada telefonum çaldı. Ada musait olduğunu ve beni beklediğini söyledi. Bende davetiyeyi ve dosyayı alıp evden çıktım. Çok durmayıp hemen gidecektim. Demir'i o son konuşmamızdan sonra görmem iyi olmazdı. Defile için çok yardım etti ve ben o konuşmayı yaparak berbat bir şey yapmış oldum bunun üzerine de Demir ile karşılaşmak hiç iyi gözükmeye bilirdi. Tam evlerine gelmişken Selin ile karşılaştım. Oda arabayla kuzenlerinden dönüyormuş.

SELİN: Selam. Elindeki ne ? O kutu olanı ?
ALMİLA: Defile için davetiye. Ada'ya verecektim. Sen al ben yarın veririm onunkini.
SELİN: Ay sağol tatlım. Konuşucakmısın ?
ALMİLA: Evet...
SELİN: Haber ver...

Derin bir nefes çektim ve Ada'nın evlerine gelmiştim sonunda. Yol bir anda çok uzadı gözümde. Kapıyı çalıp çalmamakta biraz tedirginde olsam kapıyı çaldım. Ada kapıyı açtı kafamı kaldırdığımda arkasında Demir, elinde de bir sürahi su ve bardak vardı. Göz göze geldik... Öylece kala kaldık.