Medya: Ece Mumay- Vazgeç Gönül
☮İyi Okumalar Ponçiklerim☮
☮1 Ay Sonra ☮
☮Deniz'den☮
Duru gideli tam bir ay oldu. Onsuz bir ay. Ben bir şeyi fark ettim bu bir ayda. Duru hepimizin gülmesini eğlenmesini sağlayan tek kişiymiş. Herkesin yaşama kaynağı. Şu bir ayda herkes dağıldı. Hiç kimse bir kez gülmedi. Evde yankılanan kahkaha sesleri değil de hıçkırık sesleri. Her hatırladığımda-ki hiç unutmuyorum- kalbim acıyor. Acımakla yetinmiyor yanıp kül oluyor.
Her hatırladığımda göz yaşım bunu bekliyormuş gibi firar ediyor onun ardından diğer göz yaşları ve onun ardından da hıçkırıklar. Elimizden sadece ağlamak geliyor şu bir ayda. Kimsenin ne okul, ne de başka bir şey düşünecek mecali var. Yaşayan ölü gibiyiz. Kimse ne yedi, ne içti. Yediysek iki lokma bir şey o da midemizi tok tutsun diye. Odaya Tunç girdi.
"Deniz kalk. Yeter artık kemiklerin çıktı. Bir şeyler ye artık. Kendine gelmen lazım. Duru için" Duru... Duru gitti. Bir damla yaş düştü. Onun ardından bir tane daha ve gine ağlıyorum.
"Deniz bunu ağlaman için söylememiştim. Gel buraya." Ve gine günlük rutin haline gelmiş Tunç'un kollarının arasında ağlama merasimi.
"Hadi kalk artık toparlanmanın vakti geldi. Ne kadar ağlarsan ağla geri gelmiyecek. O seni görüyor ve senin ağladığını da görüyor. Ne kadar üzülür seni böyle görürse? Yapma Deniz, en azından benim için ayakta dur." Başımı salladım. Dudaklarıma yöneldi. Küçük bir öpücük kondurup geri çekildi.
"Kalın bir şeyler giyin. Ben seni aşşağıda bekliyorum." Kafamı sallamak ile yetindim. Yataktan kalkıp aynanın karşısına adımladım. Aynada gördüğüm yansımam ile şok oldum. Resmen ölmüş gibiydim. Gözlerim ağlamaktan kızarmış, göz altlarım uykusuzluktan isyan ediyor, dudağımda uçuk. Ben hasta olduğumda veya bitkin düşünce uçuk çıkar. Duru dada aynen böyleydi. Bizim aynı özelliklerimizden biri daha.
Üzerime gri uzun kollu üzerinde yazıları olan tişört, altıma siyah dizleri yırtık pantolon giydim. Üzerime de beyaz ceket aldım ve boynuma siyah atkı doladım. Ayakkabı olarak da rugan ayakkabı tercih ettim.
☮Deniz kombin☮
Makyaj masamın karşısına geçip, göz altlarımdaki morlukları kapattım. Yüzüme BB crem sürüp yaydım. Maskara sürüp, sade dudak renginde ruj ile makyajımı tamamladım.
Duru gittiğinden beri hiç kimse beyaz yazılı bir tişört bile giymedi. Herkes siyah giymişti şu bir ay içerisinde. Giydiğimiz başka tek renk gri veya lacivert. Çünkü Duru bizim renklerimiz di. Onun ile birlikte renkler de gitmişti. Biz kırmızı rengi onun kızıllığında sevdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Issız Kız
Teen FictionKötü bir geçmişi ile kalbini kapatmış bir kız. Kendi dünyasını kuran bir kız. ÖLDÜRMEK isteyen bir kız. Canını yakanların Canını yakmak isteyen bir kız. İNTİKAM almak isteyen bir kız. Tam hayata olan inancını kaybetmişken, hayatın gerçek olduğunu ha...