Issız Kız

☮GÜÇLÜ☮

☮Duru'dan☮

"İçmek istemiyorum!"

Ne bir şey yiyip içmek, nede ilaç almak istemiyordum. İlaç alırsam kısa süreliğine de olsa unuturdum her şeyi. Unutmak istemiyorum. O kızı beynime kazımak istiyorum. Kıvanç'ın ona aşkım demesini. Onların birlikte olmasını... Yapılan bu ihaneti unutmamalıydım. 

Ben onun için bunları göze almışken, onun bana bunu yapması... Uzun zaman sonra ilk defa böyle bir kriz geçirmiştim. 

Birincisi aklım yettiğinde annem ve babamın gittiklerini kabullenmediğimde ki hayla kabul etmiyorum çünkü sadece gittiler ve dönücekler. İkincisi o piçin yaptıkları... Ama onun yaptığı daha büyüktü. Kıvanç'ın yaptığı onun yaptığının yanında az kalırdı. Tek ortak yönleri, beni kırmışlardı. 

Ablamın gözleri dolmaya başlayınca hızla elinden ilacımı aldım ve ağzıma attım. Damla abla sevinç ile su bardağını da uzattı. Gözlerimi devirip suyu içtim. 

"Duru şu an dinlen. Ama sonra olanları teker teker anlatıcaksın"

Kafamı salladım. Çünkü şu an gerçekten dinlenmeye ihtiyacım vardı. Ve onun ardından da dertleşicek biri...

*

"Zile bastım. Kendimi affettirecek tim. Kapıyı bir kız açtı. Bornozluydu. Ben anın şokunu daha atlatamamışken arkasından Kıvanç 'Ne olduaşkım kim gelmiş?' diye kapıya geldi."

Yaşadıklarım bir an gözümde canlanmıştı. 

'Hızla Kıvanç'ın kapısını çaldım. Şu an 32 diş sırıtıyordum. Kapının açılması ile kısa anlık bir şok geçirdim. Gülümsemem yüzümde donarken ben olanları idrak etmeye çalışıyordum.

Karşımda bornozla bir kız vardı.

"Ne oldu aşkım kim gelmiş?" bu ilahi ses Kıvança aitti. Kıvanç görüş alanıma girdi. Altında havlu vardı. Vicudunda yeni banyodan çıktığına dair su damlacıkları vardı. Bir eli ile de havlu ile saçını kurutuyordu. Şu an o kız olmasaydı belki boynuna atlardım.

Gözlerimin yandığını hissettim. Kıvanç beni görünce şaşırmıştı. Yanağımdan usulca bir damla süzüldü. Aynı kalbimin yavaş yavaş, açı çektire çektire parçalanması gibi.

Hızla arkamı döndüm ve arabama yol aldım. Daha fazla bu görüntüye dayanamıyacaktım. Biraz daha baksaydım hıçkıra hıçkıra ağlıyabileceğime emindim.

Arkamdan ismimi söyleyip bağırıyordu.

"Duru. Duru dur bir dinle"

Hızlıca kendimi arabaya attım ve kapımı kapatıp gazı kökledim. O kızla.... O kızla birlikte.

Dudaklarımdan bir hıçkırık kaçtı. Ben onun yüzünden ağlıyordum. Canımı yakmıştı. Hem de herkesten çok. Kanayan yaralarımdan çok.

Arkası kesilmeyen göz yaşlarımı sildim. Ben neden ağlıyordum ki? O benim için kim ki?

O.kız.ile.beraber.olmuştu. O.o.o.bir.pislik. Ellerim titremeye başlamıştı. Görünüşüm bulanıklaşmaya başladı. İlk önce göz yaşlarımdandır diye sansamda değildi.

Sinir krizi geçiriyordum ve şu an son sürat nereye gittiğimi bilmeden gidiyorum. Derin derin nefesler almaya başladım. Doktorun bana öğrettiği gibi derin derin nefesler almaya başladım ama bir işe yaramıyordu.

Ellerim ve ayaklarım uyuşmuştu. Kısa süre sonra vicudum da uyuşmaya başladı. Kımıldamaya çalıştım ama olmuyordu ne ayağımı gazdan çekebiliyordum ne de el frenini çekmek için elimi oynatabiliyordum.