☮İYİ OKUMALAR PONÇİKLER☮
Bilincim yerine gelmeye başladığında kulaklarıma abimin sesi ve doktor diye düşündüğüm adamın sesi geldi.
"Bakın, sizi de anlıyorum kardeşinizi korumak istiyorsunuz ama akıl hastanesi onun için daha iyi en azından kendini toparlayana kadar."
Duyduklarım ile gözlerim açıldı. Abim doktorun yakasından tutmuş, yüzündeki elmacık kemikleri sinirden kasılmış resmen etrafına alev saçıyordu.
"Bak doktor benim kardeşim deli değil. Sadece kabullenemiyor akıl hastanesine gidecek biri varsa o da sensin. Doktorsun ama kardeşimin sorununu anlayamıyorsun. Kolayına kaçıp 'akıl hastanesine yatırın' diyorsun. Seni öldürürüm kariyerini bitiririm bir daha asla bir yerde çalışamazsın anlıyor musun beni?"
Doktor korkmuştu. Kafasını olumlu anlamda salladı. Yüzümde anlam veremediğim gülümseme oluştu. Abim gine beni savunmuştu. Her zamanki gibi. Kısık çıkan sesim ile seslendim.
"Abi"
Hemen kafasını bana döndürdü. Yüzü biraz daha gevşemişti. Ellerini doktorun yakasından çekti ve yanıma geldi. Dizlerinin üzerine çöktü ve elimi tuttu. Gözleri dolmuştu.
"Kardeşim. İyi misin? Canın acıyor mu?"
"Annem ve babamın ki kadar değil."
Yüz kasları gerilmişti.
"Duru lütfen. Bir daha böyle bir şey yapma olur mu? Lütfen"
Kafamı olumlu anlamda salladım.
"Ben çıkış işlemlerini yaptırıp geliyorum."
"Tamam"
☮MERİÇ'DEN☮
Duru'yu yalnız bırakmak içime sinmese de çıkış işlemlerini halletmek zorundayım. Duru bir türlü annem ve babamın öldüğüne inanmadı daha doğrusu inanmak istemedi. Ama onlar öldü hemde bir kaza ile değil. Onlar öldürüldüler.
Çıkış işlemlerini hallederken kapıdaki iri cüsseli adamlar dikkatimi çekti. Hepsi siyah takım elbiseli ve gözlüklüydü. Birinin yüzüne dikkatlice baktığımda kafasındaki yara dikkatimi çekti bu... Altan. Olamaz Duru tehlikede. Durunun odasına koşuyordum. Lütfen ona bir şey olmasın lütfen.
Durunun odasının önüne geldim hemen kapıyı açtım, içeri hızlıca girdim ve Durunun yatağına baktım... yoktu! Onlar Duruyu kaçırmışlardı. Yangın merdivenlerinden ses geldi. Hızlıca yangın merdivenlerine gittim. Kapıyı açtım. Duru bir adamın omzundaydı. Ve baygındı.
Hızlıca merdivenleri inmeye başladım. Dışarı gelebilmiştik sonunda. Koştum, yakalamaya çalıştım ama çoktan arabaya binmişlerdi bile. Arabam hastanenin öteki tarafındaydı onlara asla yetişemeyecektim.
Aklıma Kıvanç'ı aramak geldi. Neden o geldi bilmiyorum insanın aklına neden düşmanı gelsin ki?. Belki çevresi geniş olduğu içindir Duruyu o bulabileceği içindir. Hemen numarasını tuşladım.
Çalıyor...
Çalıyor...
Ve açtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Issız Kız
Teen FictionKötü bir geçmişi ile kalbini kapatmış bir kız. Kendi dünyasını kuran bir kız. ÖLDÜRMEK isteyen bir kız. Canını yakanların Canını yakmak isteyen bir kız. İNTİKAM almak isteyen bir kız. Tam hayata olan inancını kaybetmişken, hayatın gerçek olduğunu ha...
