Ta książka opowiada o dziewczynie, która uzależniła się od papierosów, narkotyków i picia. Na niczym i na nikim jej nie zależy. Ale gdy poznaje nowego chłopaka w szkole, jej świat staje do góry nogami. Książka opowiada nie tylko o tej dwójce, ale i...
Mój bad boy załatwił z Joe, że będziemy razem mieszkać. Nie wiem jak go przekonał, ale na szczęście mu się udało. Luis zrobił nam śniadanie. Ja się lekko umalowałam, odświeżyłam i ubrałam to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jest już coraz zimniej. Jeszcze niecałe 2 miesiące i Święta Bożego Narodzenia! Kocham te święta, a zwłaszcze, że te będę spędzać z Luisem. Joe nie będzie samotny, ma dziewczynę do której prawdopodobnie zostanie zaproszony na święta. I każdy jest szczęśliwy. Tylko nie wiem co mogę dać w prezentcie dla Luisa. Jeszcze pomyślę. Lu zawiózł mnie do szkoły. Gdy szliśmy przez korytarz, wszyscy się na nas patrzyli, jakbym nie mogła mieć chłopaka. - nie zwracaj na nich uwagi, są zazdrośni o to, że jestem z tobą szcześliwy- szepnął mi do ucha, gdy już byliśmy przy naszych szafkach. - ohh..ja też jestem szczęśliwa przy tobie. Luis, muszę ci coś powiedzieć. - powiedziałam i pociągnęłam jego za mury szkoły. Usiedliśmy na ławce.
- Co chciałaś mi powiedzieć? - zapytał, trzymając mnie za rękę.
- Chciałabym, abyś wiedział, że...
Nie umiałam tego jemu powiedzieć w prost. Nie byłam na tyle odważna, ale musiałam przełamać się.
- Nigdy tak się nie czułam w towarzystwie jakiegoś chłopaka. Nigdy nie miałam osoby, której bym ufała bardziej niż sobie, nigdy nie byłam radosna, tak jak z tobą. Od kąd ciebie poznałam, wiem jak to jest być szczęśliwym, uśmiecham się często, mniej palę, mniej piję. Dzięki tobie zmieniłam się. - gdy to powiedziałam, łzy zaczęły mi same spływać po policzkach. Luis otarł je, nadal słuchając. - Chciałam, żebyś wiedział, że naprawdę ciebie kocham. Te słowa mówię tylko tobie, bo jesteś jedyną ważną osobą w moim życiu.
- Oh, Soffie. - mruknął Luis i przytulił mnie do siebie, a ja go mocno objęłam. Zawsze mi brakowało czyjegoś ramienia do wypłakania się. - Nawet nie wiesz, jak bardzo się cieszę, że ciebie spotkałem. Jesteś jedyną dziewczyną, która tak oczarował mnie nie tylko swoją urodą, ale i charakterem. Bardzo ciebie kocham, Soffie.
Spojrzałam jemu w oczy i uśmiechnęłam się przez łzy.
Gdy wróciliśmy do szkoły, podeszła do nas nasza wycha.
- Dzień dobry. - powiedzieliśmy w tym samym czasie.
- Dzień dobry. Chcę z wami pomówić, zapraszam do gabinetu pani dyrektor.
- yyy ...dobrze zaraz będziemy. - odpowiedział Luis i spojrzał się na mnie z pytającym wzrokiem. - ja nic nie zrobiłam-powiedziałam podnosząc ręce w poddaniu sie. -wiem, ja też. W gabinecie dyrektora: Nauczycielka założyła okulary i powiedziala; - z naszej szkoły skradziony został dziennik waszej klasy. Na nagraniu wideo w naszej szkole widać tylko włamującą sie osobę w czarnym ubraniu z kapturem. Pewne osoby z waszej klasy zapewniały, że widziało Soffie Jorgus, wchodzącą do pokoju nauczycielskiego, gdy pracownicy szkoły byli na dyżurze. - proszę pani, to nie prawda. Ja niczego nie ukradłam, po co miała bym to robić? - nie interesuje mnie to! Chcę tylko wiedzieć gdzie podział sie wasz dziennik, a i teczka z waszymi sprawdzianami, bo one też zostały skradzione.
- ale ja nic nie zrobiłam, ktoś mnie wkopał w to, to nie byłam ja! - zaczęłam krzyczeć. - spokojnie panno Jorgus, a czy ty Luisie coś o tym wiesz? - zapytała dyra, zsuwając oczulary z nosa. -nie wiem kto to zrobił, ale jestem pewien, że nie zrobiła tego Soffie, bo cały czas była ze mną. - dobrze, jak uważacie, ale jeżeli byłaś to ty Soffie, surowa kara będzie nieunikniona. Możecie wyjść. Byłam na maxa wkórzona! Chcą mnie wkopać, ale dlaczego? Nic nikomu nie zrobiłam i nie miałam w planach czegoś komuś zrobić. - nie martw sie, będzie dobrze - powiedział z troską.
- ale Luis, to jest nie do pomyślenia, czemu akurat to na mnie padło? -zapytałam ze łzami w oczach i przytuliłam sie do niego. - ktoś chciał ci zrobić psilusa, ale ja dorwe tego cwela. Wtedy zauważyłam jak Scailet patrzy sie na nas z dziwnym uśmieszkiem. - patrz na nią - powiedziałam do Luisa- pewnie już plotka się rozeszła. - to dlatego się tak na nas patrzyli.
* * * Na długiej przerwie wyszłam na zewnątrz i schowałam sie za szkołą. Wyjełam z torebki awaryjnego papierosa i zapaliłam. Dobrze było poczuć jego smak. To przez te nerwy. Zapomniałam o nich, ale teraz jeżeli nie wyjaśnimy tej sytuacji znowu zacznę palić ze stresu. Wiem, jestem głupia, że to tak działa. Chyba wracam do szkoły.
