Kahramanım Bir Vampir || h.s. ||

5.Bölüm-Yaşayan ama var olmayan 'Kalp'...

  Öncelikle merhaba ^.^.. .Woww okunma sayısı 900'ü geçmiş. Hepinize çok çok çok çok teşekkür ediyorum. Umarım hikayemi beğeniyorsunuzdur.(Sürekli aynı şeyi söylüyorum -_-) Hikayede bu bölüme kadar bazı şeyler hala açıklığa kavuşmadı evet , ama yavaş yavaş bölümler ilerledikçe her şey yerine oturacak. Gerçekten :)) Ve önemli gelişmelerden biri... Hikayede sadece bir 1D üyesi olmayacak haberiniz olsun ^.^ !

 Sabaha karşı Chloe'nin burnumu gıdıklayan saçlarıyla uyandım. Başımı hafifçe geriye yatırdım ve sık sık yaptığım gibi Chloe'nin uyuyuşunu seyretmeye başadım. Kirpiklerini kırpıştırıyordu, gözleri gözkapaklarının arkasında hızlı hızlı harket ediyordu. Dudaklarını sıkıyordu ve sağ ayağını dizime bastırıyordu. Rüya görüyordu, uykusu çok derindi.

  Saatlerce burada kalıp onu seyredebilirdim ama bu gün kreşe başlayacaktı.... Tanrım!.. Chloe bu gün kreşe başlayacaktı ve şu anda evinde bile değildi. Ani bir hareketle yatakta doğruldum ve ellerimi saçlarıma geçirip Chloe'nin evie en kısa sürede nasıl varırız diye düşünmeye başladım. Chloe ani kalkışımla resmen yerinden sıçradı ve gözlerini açtı.. Yorganın altından kalktı ve yatağın üzerinde emekleyerek dizlerime oturdu.

''Her şey yolunda mı Harry?''

''Bebeğim biz neyi unuttuk?''

''Neyi?''

''Bu gün senin kreşe başlayacağını. Hatırladın mı!'' Ellerini yanaklarına koydu ve ağzını açarak bir 'Hiih.. Eyvah!'' sesi çıkarttı. Bu hali gerçekten çok komikti. Kahkahama engel olamadım.

''Olmaz Harry...! N'apcaz biş şimdi? Ya yetişemezsem? Ya öğretmenim çok kızarsa? Ya arkadaşlarım bana gülerse?''

''Hey, sakin ol. Saat daha sabahın beşi. Kreşe gitmene üç saat var. Şimdi çabucak hazırlanacağız ve seni en kısa sürede evine götüreceğiz tamam mı prenses ?''

''Peki nasıl gidicez, metroyla mı?''

''Bilmiyorum. Hazırlanalım düşünürüz onu.'' Chloe'yi yavaşça kucağımdan yere indirdim. Ben de kalktım ve yorganı toplamaya başladım. Arkamı döndüğümde Chloe olduğu yerde bir sağ bir sol ayağı üzerinde sıçrıyordu.

''Harry, ben şey.. çok sıkıştım'' Hadi ama...

''Banyo burda, hadi çabuk gel.'' Sırıttı. Onu sırtından hafifçe iktirerek banyoya götürdüm.İçeri girince arkasını dönerek bana baktı.

''Ehm.. şey, yardıma ihtiyacın var mı?'' Lütfen hayır de, lütfen hayır de...

''Hayır Harry. Kendi işimi kendim halledebilirim.''Şükürler olsun!..

''Pekala...'' Ellerimi birbirine çarpıp banyodan çıktım. Yatağı düzeltmeyi bitirip eve nasıl gideceğimizi düşünmeye başladım. O sırada banyodan sifon sesi  geldi ve Chloe bir anda dışarı fırladı.

''HARRY... tuvalette canavar var Harry!'' Koşarak dizlerime sarıldı. Ihh.. sanırım ona sifonun çıkardığı garip seslerden söz etmedim.

''Sakin ol prenses. Sifon biraz şey.. gürültücü.''

''Yani canavar yok mu ?''

''Hayır. Yok.''

'' Ha, tamam o zaman.'' Saniyede sifonu unuttu ve yatağıma oturup ayaklarını sallamaya başladı. '' Ben acıktım.'' Ah, evet ben de!

''Şöyle yapalım o zaman. Şimdi hazırlanalım ve metroya gidelim. Sonra inince sana atıştırmalık bi'şeyler  ararız . Zaten eve varınca annen sana çok güzel bir kahvaltı hazırlayacaktır.'' Nedenini bilmediğim bir şekilde içimde bir boşluk hissi oluştu.