Şerzan ŞAHZAN
Zilan'ın gözyaşları akarken , hiddetle arkasını evin arkasına doğru yol alıp dama çıkan Merdivenleri hızla çıkmıştı .Damda ki kirpetlerden birisine oturup , çoktan derin düşüncelere dalmıştı genç kız .
Neydi bu hayatta ki yaşama amacımız , ya da neydi bu hayatın '' Mutlu ve huzurlu yaşama '' kuralı ? Keşke doğmadan önce Rabbim , bu kuralları aklımızın bir kenarına koysaydı da ömrümüz boyunca mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşasaydık .
Ama öyle olmazdı değil mi ? bazı şeylere mecbur tutulmalıydık bu hayatta , bu Hayat'ın hem çilesini hem de sancılarını çekmek zorundaydık . Biz bunlara doğarken tabii tutulmuştuk öyle değil mi ?
Benim , tabii tutulduğum şey ise daha farklıydı . Bir kadının üzerine KUMA olarak gidecektim .
Hemde hiç fikrim sorulmadan buna mecbur tutulmuştum . Sanki ben insan değilmişim gibi bana muamele yapmaları o kadar çok zoruma gidiyordu ki .
Şimdi vazgeçtiğim o kadar çok şey olacaktı ki ...
Mesela ;
Hayallerimden vazgeçecektim , mecburdum öyle değil mi ?
Akıttığım her göz yaşı tanesinin hesabını sormaktan vazgeçecektim .
Cefasına bile razı olduğum bu hayatımdan vazgeçip, bir cehenneme adım atacaktım .
Ne çok şeyden vazgeçiyormuş insan mecbur olunca ... Ne yazık ki , hayallerimi kurarken kimse bana onları yıkacaklarını söylememişti ki .
Oysa hayallerimden kuleler yapmıştım, kimse geçmesin kimse görmesin diye, etrafına deniz örmüştüm . kurudu denizim, yıkıldı kulelerim, evleniyordum ben , kulelerimi ise açmamak üzeri kilit vurdum .
Akan son gözyaşını de silen Zilan , merdivenleri indikten sonra evin Önüne gelmişti . Evin önünde bir tane modern siyah araba vardı . Bu sokak ilk defa böyle lüks bir arabayı ağırlıyordu . Zilan , emindi ki şimdi herkes bunun dedikosunu yapıyordu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Katil kuma
General FictionBebeği olmayan bir kadının, elinde kalan tek güç, tek dayanak SEVDA idi. Kalıcı, baki olan SEVDA. Mardin'in şahit olduğu, Şerzan'ın sevdalısı olduğu Viyan'ım ben. Kuma gelen, elinde tek dayanak, tek sığınacağı liman, doğacak yavrusu olan Zilan'ım b...