Katil kuma

K.K.13

BU ARADA KAPAK NASIL OLMUŞ. BEN YAPTIM. :) ÖVÜNMEK GİBİ OLMASIN DERMİŞİM.😂 BENCE GÜZEL OLMUŞ.💃🐇

KEYİFLİ OKUMALAR. :))))

Ailesinin gitmesinin ardından, yorgun adımlarla üst kata doğru çıkıyordu genç kadın. Zilan'ın odasının kapısına bakıp, öylece kala kalmıştı. Kocası şu anda o odada, kumasıyla beraberdi. Kendisi ise yalnız bir şekilde odasına çıkacaktı.

"Alış buna Viyan" dedi kendi kendine. Daha çok yalnız olacaksın.

Akan gözyaşını silip odasına doğru yol almıştı. Bir an önce o odaya girmek istiyordu. Yalnızlığıyla baş başa kalıp, bütün derdini odasında ki eşyalara anlatacaktı.

İstediği gibi de olmuştu. Odasına varmıştı. Üzerini çıkarmadan, berjerin üzerine oturmuştu. Akan gözyaşlarını silmiyordu. Silse neye yarardı ki içi zaten kan ağlıyordu.

Derdini anlatmaya başlamıştı eşyalara. Dili yoktu onların belki ama bir dillenselerdi, herhalde ateşe verirlerdi bu konağı.

Viyan, acıyla geçen gecenin ardından sabahın gün ışıklarıyla hiç kapatmadığı gözlerini aydınlığa dikmişti.

Kara gözleri bu sabahın aydınlık olup olmayacağını düşünüyordu. Ama hesap soracaktı. Bu terbiyesizliğin bedeli elbette ki ağır olacaktı.

Viyan vücudunu gevşetmek için duşa girmişti. Banyoda ki aynaya bakmamaya gayret ederek duşakabinin içersine güçlükle de olsa girmişti. Çünkü göreceği manzara onu daha da çok üzecekti. Göz kapaklarını kırparken bile ağrırken, aynada ki yansımasının berbat olduğunu hissediyordu.

Sıcak su onu gevşetmişti. Biraz olsun kendine gelmeye çalışıyordu Genç kadın.

.

.

.

.

ZİLAN'DAN

Hayatımdan kayıp giden bir gece, bir gün daha. Dün gece, canım acımamıştı. Dokunuşları sert değildi ancak ruhum bunu kaldıramıyordu. En çokta buna mecbur olmak zoruma gidiyordu.

Şerzan'ın öfkesini dindirtikten sonra bana dokunmasına izin vermiştim. Diğer türlü bütün sinirini benim bedenimden çıkaracaktı. Ammavelakin ben buna izin vermemiştim.

Sabah duş alıp, günaydın diyerek odadan çıkıp gitmişti. Ardından bende duş alıp üzerimi giyinmistim. Aşağıya inmeyi gözüm kesmiyordu. Hele Viyan'la karşılaşmayı hiç mi hiç istemiyordum.

Ama bu benim hatam değildi. Şerzan'ın yaptığı bir kusurun, ayıbın bedelini ben ödeyemezdim. buna izin vermeyecektim.

kararlı ve emin adımlarla odamdan çıkıp, derin derin nefesler alıp merdivenlerden iniyordum.

''Zilan Yengem. Günaydın efenim. ''

arkamdan gelen Mizgine Dönüp, durmuştum. Bu haylaz çocuk bu evde ki tek neşe kaynağımdı. beni dengesiz ruh halimden çıkarıp, en azından gülümsetmeyi başarabiliyordu.

'' Günaydın Mizgin Bey, bugün hangi kızın canını yakacaksın? ''

Mizgin, Kareli gömleğinin yakalarını düzeltip, ardından çarpık bir gülüş atmıştı. Bu Adam çok can yakacak diye geçirdi içinden Zilan .

'' Kızın değil Yengecim, Kızların. tek kızla yetinmek hayat felsefeme uymuyor. ''

durduğum merdivenlerden inmeye devam edip, kaynıma laf yetiştirmeyi de ihmal etmiyordum. basamakları sonlandırdığımda tekrardan yüzümü ona dönüp tebessüm etmiştim.