Gunun en sevdigim zamanina son 1 dk. Simdi zil calacak ve butun okul yemekhaneye kosacak. Bir kisi haric : BEN. Ben agir agir inecegim ve herkes yolumdan cekilecek, ezikler.
Ve aynen dedigim gibi oluyo. Asci abi beni gorunce yine 3 kisilik yemek dolduruyo. Ay canim benim. 4 dilim pastami da alip herzamanki yerim pencere kenarina oturuyorum. Adamim Çömez'i arka siradaki 10'lara gonderiyorum. Maas falan mi baglasam bu velede.
Comez ve 10'lar hararetli hararetli konusmaya basliyolar. Sonra Comez parmagiyla beni gosteriyor. Bende elimi yumruk yapiyorum. Ve butun 10'lar pastalarini Comez'deki tepsiye koyuyorlar. Ezolarr. Zamaninda az dovmedim veledleri.
Yemegimin bitmesine az kalmisti ki yemekhane gorevlisi Safiye teyze elinde tencereyle yanima geliyor. Ayy bebisim, kalbimin hirsizi , minnosumm. Bana sarma sarmis. Yanaklarimi vantuzlarcasina opuyor. Neyse, sarma ugruna buna bile katlanabilirim.
*****
Yatagimda uzaniyorum. Buna uzanmak denmez, adeta bi balinanin kiyiya vurusu. Gobegimi kasiyorum ve bugun neler yaptigimi dusunmeye basliyorum.
kahvalti-corap vakasi-pilav-doner-pasta-pasta-pasta-safisimin sarmalari-serviste Asi Style keyfi ve yatis.
Sanki hayatimda birseyler eksik. Gobegime bakip karar veriyorum. Sanirim eksik olan sey yemek degil. Karanlikta ay isigi yuzume vuruyor ve karar veriyorum.
ASIK OLMALIYIM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The OBEZ
HumorSisman ama bununla gurur duyan, tum okuldakilerin saygi duydugu, havali ve eglenceli bir gencin hikayesi
