Sonra ben de bir cirpida " ben de seni seviyorum aslinda " diyorum. Sarilip sonsuza kadar mutlu oluyoruz.
Hayir, tabiki de boyle bir sey olmuyor.
Tam Elife heyecanla cevap vericem ki arkada Elifin abisiyle goz goze geliyoruz. Ne guzel.
"Ne konusuyosunuz bakiyim bensiz. Hemen çiktin siniftan insan bi beni de çagirir Osman. "
Oh sükür duymamis hicbir sey. Duysa Elifle daha ömrüm boyunca konusamazdim.
"Hiic oyle havadan sudan." diye cevap veriyor Elif. Hala heyecanli bebisim. Beni seviyor ya. Inanmiyorum.
Zil çaliyor. Oh kurtuldum lan su gergin ortamdan. Benim gitmem lazim diyip hizla uzaklasiyorum. Beni sevmesine cok da sasirmadim. Elif olsam ben de beni severdim. Yakisikli, karizmatik, heybetli. Evet ya evet. Benim neyimi sevmesin. Tamam yeter Osman bu kadar egoistlik.
Sinifa gecip en arkadaki koltuguma oturuyorum. Su 30 kisilik sinifta niye bi tane kafa dengim yok anlamiyorum. Aslinda Ali iyi cocuk bi konusiyim.
"Naber Ali napiyosun "
"Iyiyim Osman abi sagolasin"
Ya sorunu anliyorum. Beni abileri olarak goruyolar. Ama benim de kankim olsun ya.
O sirada sinifa Mehmet giriyor. Sirasina oturuyor. " Osman senin dogumgunun ne zaman "
Dusunuyorum. Aa yaklasmis lan benim dogumgunum. Aman ne onemi var ki. Dogdugun gun iste.
" Haftaya sali galiba. Ne onemi var lan. "
" Aa hic soylemiyosun Osman. Beraber kutlayalim mi. Viaporta gidelim. Su ters donen sey var ya orda, ben ona binmek istiyorum. Beraber biner miyiz? "
"Yok lan. Ben sevmem oyle seyleri. "
"Noldu tirrrstin mi Osman. Gecen gittigimizde Elif bile bindi. Sen mi binemicen. " Lan bu rezil eder beni Elife. Binmem lazim. Zaten ne bicim soyledi oyle tirstin mi diye. Sivesi bozuk.
"Ne tirscam bee. Tamam gidelim lan. "
"O zaman bu haftasonu gidiyoruz ikimiz. "
"Tamam gidelim. "
Hoca sinifa giriyor. Ve ben de ayaga kalkip tekrar oturur oturmaz kafami siraya koyuyorum. Geometri cekilcek dert degil. Zil çalinca hatirliyorum. Bu çikis ziliydi. Oh bee. Eve gidip manda gibi yayilcam. Elife de cevap veremedim lan. Nasil hissediyodur simdi bebisim. Azcik sabretsin be. Aksiyonlu bi ask hayatimiz var napalim.
Hemen servisime gidip oturuyorum. Ilk ben gelmisim lan. Bu mallari beklemek zorunda miyim. Herkes geliyo tek tek. Bi mal disinda. Kalkip arabanin kapisindan bakiyorum. Bizim mal 9. sinif, bahcede kizlarla konusup guluyo. SALAK. Atarli bi sekilde arabadan iniyorum. Kosarak yanina gidiyorum. Atarli atarli baktigimi gorunce tirsiyor. Yakasindan tutup servise goturuyorum. "Salak biz seni beklemek zorunda miyiz "
"Tamam abi. Affet. Bir daha olmaz."
Kizlarin yaninda da cocugu rezil ettim ama neyse. Az bile ona. Cevap vermeden yerime oturuyorum. Boyle daha kuul oluyo.
Eve vardigimda annem kapiyi aciyor. Ben iceri girer girmez sarilip yanagimi sapirtulu opuyor. Yanaklarimi sikmaya basliyor. "Oyy benim bebisim mi gelmis. Hosgelmis. "
"Anne ben artik 18 yasindayim. Beni niye bebek gibi seviyon "
"Cunku sen hala benim bebisimsin. "
"Anne yemekte ne var"
"Manti var oglum. Sana ellerimle actim."
Oley bee. Ben de yanaklarini sikip sariliyorum.
"Supersin anne "
MEHMETIN GOZUNDEN
Yatagimda uzanirken bugun olanlar aklima gelince yuzum sinirli bir sekil aliyor. Demek Elif Osmani seviyor ha. Nasil olur lan boyle bisey. Asla izin vermiyorum. Elif daha kucuk. Bugun duymamis gibi yaparak iyi yaptim. Osmanin burnundan fitil fitil getiricem. Haftasonu o ters donen alete binince napicak acaba. Sesli bi sekilde, cadi gulusu yapiyorum.
"NIHAHAHA "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The OBEZ
فكاهةSisman ama bununla gurur duyan, tum okuldakilerin saygi duydugu, havali ve eglenceli bir gencin hikayesi
