The OBEZ

20. Bölüm : Dayak

Ilk defa bir pazartesi boyle mutlu kalkiyorum. Bu gunun tarihini bi kenara yazmaliyim. Bi daha olur mu bilmiyorum.

Elifle iki gundur cikiyoruz. Aksamlari mesajlasiyoruz. Ama oyle asqimli falan degil. Ben Elif diyom, o Osman diyor. Boyle on kat daha iyi ln ne o oyle samimiyetsiz:

"Naber asqim "

"ii bebisim senden "

"ben de iyi gulum "

Bu duruma alismak ne zormus lan. Hayatimda ilk defa bi kizi seviyorum. He bi de anasinifina giderken Mina diye bi kiz vardi cakmak gozlu. Ondan da hoslanmistim birazcik. Simdi ne alaka bu ya. Neyse.

Servise guler yuzumle biniyorum. Mal 9lar ne ayak bu der gibi bakiyolar. Sasirdilar beni gulerken gorunce. Ben de gulumserim ama daha cok aklima seytani seyler geldiginde, hain bi plan kurdugumda. Su an gulumsememin sebebi de Elif fln degil. Aklimda Mehmeti dovecegim sahneyi defalarca oynatip neseleniyorum oyle.

Okula geldigimizde servisten inip sinifa fütursuzca kosmaya basliyorum. Bir an evvel o Mehmet malini bulmaliyim. Benle çekisebilecegini saniyor, sadece saniyor. Oyle bi sey olamaz. Ruzgar yuzume carparak kosarken Elifi goruyorum. Saclarini yandan ormus kurdele takmis. Ne guzel olmus bebisim. Ama su an duramam. Yanindan " gunaaaydiiin " diye bagirarak gecip merdivene tirmanmaya basliyorum. Pesimden kosup sesleniyor : "Nereye boyleee ". Durup nefes aliyorum.

"Abin geldi mi Elif? "

"Ne oldu, dovucek misin ? " diye cikisiyor. "dag basi mi burasi? Sacma sapan seyler dusunuyosun. Bir kez olgunluk yapmayi dene. Bi problemini de karsindakini dovmeden hallet. "

Dicek bi sey bulamiyorum. Ne yani? Mehmeti dovemeyecek miyim ? Haksizliiik. Bi kizi sevmek ne zormus ln. Istedigin kisiyi bile dovemiyorsun.

Gulemseyerek : " Peki, sen oyle diyorsan. Ama o da ayagini denk alsin. Bi dahaki ayibinda dayagimi yer. 

"Tamam tamam " diyip gulumsuyor. Boyle gulumseyerek mal mal bakisiyoruz bi sure. Asigim laan . Romantizmimizi zil bozuyor. Sinifa gitmek uzere gulumseyerek el salliyorum. O da bana salliyor. Butun gun yaninda dikilebilirim Elifin. Yemege bile gitmem lan.

Sinifa girdigimde butun sinif bana bakiyor. Bi ikisi birbirine bakip guluyor. "Noluyo ln burdaa " diye haykiriyorum.

"Osman amma korkakmissin. Biz seni boyle bilmezdik " kikirdiyor.

"Aynen aynen. O videoda nasil bagiriyo ama oluyorum diye ahahahha "

"Ahhahahahahhaha "

"HAHAHAHAH Osman karizma çizildi. "

Ve bu sabrimin son damlasiydi. Uzaktan bana bakip gulumseyen Mehmete bakiyorum. Yaaaag Elife de soz verdik ama. Ama yamuk yapti. Buna dayanmam mumkun degil. Üzgunum Elif.

Kosarak yanina gidip bogazina sariliyorum.

"Asil korkak sensin lan. En azindan ben binebildim. Sen kactin "

"Nasil bagiriyodun lan oyle asdfadgaas"

"Hala konusuyo musun lan? " Yumrugu vuruyorum agzinin ortasina. Uf sert mi oldu lan. Banane. Bi tane daha vuruyorum tam burnuna. Hemen burnu kanamaya basliyor. Bana korkarak bakiyor. Onu birakip yerime oturuyorum. Kosarak tuvalete gidiyor. Herkes bana ayiplayarak bakiyor. BANANE LN. Haksizlik bu. O beni rezil etcek ben suscam mi? Elife ne dicem onu bilmiyom ben. Sinifa donup yerine oturuyor sus pus.

"Hee Mehmet. Demeyi unutmusum. Elifle biz cikiyoruz artik. Bi sey diyo musun ? "

Bi sey demeden onune donuyor ezik. Ahahhahah. Super. Egom yerine geldi. Cok mutluyum su an. Sakinlesmeliyim. Fazla mutlulugun sonu hep bok olur.

***

8 ders sonunda cantami sirtima alip siniftan cikiyorum. Elifle hic karsilasmadim tenefuslerde. Cok sükür.

Kendime guvenli guvenli koridorda yuruyorum. Elifle karsilasmaktan da cok feci korkuyorum ama erkek adam belli etmez. Çömeze el salliyorum. Okuldaki tek kankim ne de olsa. Tam okulun kapisindan cikiyorum ki arkamdan bi cirlama duyuyorum.

"Osmaaagggnn. "

Aha simdi yandik. Korkarak arkami donuyorum. Zoraki gulumsememle

"Naber Elif " diyorum. Bana atarli atarli bakiyor. Bakma lan oyle. Kendimi kescem.

"Sen kendini ne saniyorsun. Maganda. Boyle bi hakki kendinde nasil goruyosun.  Okul ln bura. Bana soz vermistin. En iyisi gozume bi sure gozukme sen"

Ve ilk ask hikayeme de iste boyle ara veriyorum...

***

Yorumlarinizi benden esirgemeyin gencler.