Chapter 18:
EXPECT THE UNEXPECTED
Ken
Muntik ko ng maibuga yung iniinom kong tubig sa nakita ko.
"IKAW?!" Gulat kong tanong.
Si-siya?!! Si--si Reiza?! For real?!
(Is it real is it real?~~ dandandan-Dalandan~~ hakhak.)
"Yes. It's me, again." Nakangisi niyang sabi. Tsaka na siya umupo sa harap habang tulala pa rin ako.
Like WTF. I can't believe this.
I'm just thinking about her earlier, then, siya pala. Siya pala yung mapapang-asawa ko.
"Miss me?" Tanong niya.
"Hey, 'wag mo nga 'kong titigan ng ganyan." Sabi niya pa.
"So-sorry. I just can't believe, na--ikaw, ikaw yung magiging asawa ko--"
"Yuck. So gay." Agad niyang sabi sabay irap.
Sus. Nai-inlove na naman 'to saken.
"Tsk. Maka-gay ka diyan, aminin mong napo-pogian ka lang saken." Sabi ko sabay smirk.
"Yuckk. Never nuh!" Nakangiwi niyang sambit at parang diring-diri pa siya. Sus. Totoo naman.
"Ahh, kaya pala ninakawan mo 'ko ng halik nung minsa--"
"Hey! Lower down you'r voice! Baka may makarinig sa'yo." Pagpu-putol niya ng sasabihin ko.
"Tsk. Crush mo lang ako eh." Asar ko sakanya.
"Hi-hindi kaya." Sabi niya tsaka siya tumungo, dahilan para mapatawa ako.
"HAHAHAHAHA! Na-namumula ka-- HAHAHA!" Sabi ko habang natatawa. Hahahahaha!
Hinawakan naman niya agad pisngi niya.
At lalo akong natawa.
"Tumigil ka nga!" Kunot noo niyang sabi, at hinagis sa'kin yung pillow sa sahig.
Umiwas naman agad ako.
"Malakas talaga alindog ko sa mga girls. Hayy, hirap maging pogi." Nag-acting pa'ko na parang namo-mroblema.
"Feeling." Bulong niya at umirap.
"Feeling? Sinong feeling?" Tanong ko at tumayo, tapos niluwagan ko yung yung necktie ko.
Agad naman siyang napatayo at halata mong gulat siya sa ginagawa ko.
Hah, sinong feeling ngayon.
"A-anong ginagawa mo?" Tanong niya at sobrang laki ng mata niya.
But me, I'm just being sexy, and seductive.
"Hayy. Ang init." Sabi ko at tuluyan ng tinanggal ang necktie ko, and I started to unbottton my polo.
"Kyah! Meomchueo (stop)!" Tsk. Ano daw? Di ko siya maintindihan, bahala na.
"Ano? Ang pogi ko? I know right."
Lumakad ako palapit sakanya, dahilan para mapaatras siya.
"*lunok*" pfft! Natatawa talaga ako sa reaksyon niya ngayon.
Lumapit pa'ko sakanya, at kada pag-lapit ko ay napapaatras siya.
Lumapit pa'ko hanggang sa masandal siya sa pader at ma-corner ko siya.
Nilapit ko ng nilapit ang mukha ko sakanya.
At bigla na lang siyang pumikit ng mariin.
Ilang segundo ko rin siyang tinitigan.
YOU ARE READING
I Stole the Badboy's Heart || On-Going
AcakHighest Rank Achieved: No. 234 in Teen Fiction✨ _____________ Minsan, may darating sa buhay natin, na hindi natin inaakala. Hindi inaasahan. Unexpected. May mga taong, bigla na lang darating sa payapa't tahimik nating buhay, na akala mo'y para gulu...