Seni İstiyorum

10.BÖLÜM

                     Keyifli Okumalar

Şuan ikiside bulutların üstünde havalanıyordu. Düşmeyeceklerinden eminlerdi sanki. Ama bi kuşku yok değildi. İçlerini kemiren o 'ya doğru kişi değilse' sorusu. Buna rağmen seviyorlardı. Hem de çok...

Ömer odasına gittiğinde içeri sinan girer. Bişeyler olduğunu fark etmiştir ama çaktırmıyordur.

"Hayırdır kardeşim. Mutlusun."

"Olmamam için bi sebep var mı?"

"Yok canım neden olsun? Sevgilide yapmışsın hayırlı olsun."

"Sinan sus. Defne şirketin bilmesini istemiyo."

"Ha anladım. Hadi yemeğe gidicez."

"Tamam defneye bakıp geliyorum."

Sinan çıkar. Ömer tam çıkacağı sırada İz gelir.

"Hadi gel beraber gidelim."

"Olur gel."

İkisi beraber yemek alanına gelirler. Defne tam çıkacağı sırada Pamir gelir.

"Bana eşlik eder misiniz hanımefendi?"

"Tabiki."

Onlarda yemek alanına gelirler. Ömer pamir ve defneyi yan yana görünce yerinde kıpırdar. Rahatsız olmuştur o görüntüden. Ama unuttuğu bişey vardır. O da İzle gelmiştir.

"Oo hoşgeldiniz." Der sinan ömere bakarak.

Pamir gayet rahat bi şekilde "Hoşbulduk sinan." Der.

Herkes bi gerilmiştir konuşmadan. Defne Ömer'le İzin yan yana oturduğunu görünce ayaklanır. "Size afiyet olsun." Diyip masadan kalkar. Odasına doğru giderken arkasından kolunu tutan bi el hissedince durur. Arkasına döndüğünde Pamir olduğunu görür.

"Konuşmak ister misin?"

"Olur."

Pamir ve Defne bi banka otururlar.

"Ömerle sevgili olduğunuzu biliyorum."

"Nerden anladın?"

"Ona bakışlarından , onun sana bakışlarından , davranışlarınızdan. Mesela masada İzle oturduğunu görünce rahatsız oldun. Yalan mı?"

"Hayır değil."

"Emin ol oda sen benle geldin diye delirmiştir. Yapmayın birbirinize bunu. İzi de umursama. Ömer yıllar önce unuttu onu. Merak etme."

"Çok teşekkür ederim Pamir. Sen gerçekten çok iyi birisin."

"Sende öyle."

"Gidelim mi?"

"Olur gidelim."

İkiside odalarına dağılır. Ömer kısa süre sonra Defne'nin odasına gelir. Kapısını çalar. Defne açınca içeri geçerler.

"Kızdın mı?"

"Neden kızıyım ki. Kızmamı gerektiren bişey yok bence. Unutmuşsun İzi. İzi yok sende biliyorum."

Ömer Defne'nin elini tutar. "İşte seni bu yüzden çok seviyorum."

"Ha sende bana kızma olur mu?"

"Pamir konusunu diyosan-"

"Biz arkadaşız pamirle. Gerçekten."

"Peki Defne."

Defne başını Ömer'in omzuna yaslar. Gözlerini kapatır. Kendini uykunun kollarına bırakır. Ömer defneyi yatağa taşır. Yanına yatar. Saçlarını , yanaklarını okşar. Saçlarına bi öpücük kondurur. Sanki mümkünmüş gibi daha da yaklaşır Defne'ye. Kısa süre sonra o da uyur.

.....

Sabah kalktıklarında sarmaş dolaşlardır. İlk Ömer uyanır. Defnenin burnuna ufak bi öpücük kondurur. Defne kıpırdanmaya başlar. Sonra saçlarını öper. Defne yavaş bi şekilde gözlerini açar.

"Günaydın." Ömer defnenin dudağına küçük bi öpücük kondurur. "Sanada günaydın."

"Nasıl uyumuşum ben ya akşam öyle."

"İyi de oldu. Beraber uyuduk."

"Sanki daha önce uyumadık."

"O zaman sevgili değildik. Mesela dokunamıyodum saçlarına (saçlarına dokunur) öpemiyodum istediğim gibi (alnına bi öpücük kondurur) sevemiyodum (elini yanağına koyar ve öper)"

"Ömer sabah sabah karıştırma kafamı. Daha kendime gelemedim neler diyosun. Valla kaldırmaz bünyem."

"Gel buraya gel." Ömer defneyi göğsüne çeker. Bi süre öyle kalırlar.

"Ömer?"

"Efendim güzelim."

"Bu İz-"

"Defne , canım , bitanem İz mi konuşucaz şimdi?"

"Haklısın."

........

Biliyorum kısa oldu. Ama bu kadar yetişiyo.

Size bişey sorucam. Konu gereği erken vuslat gelicek. Ayrıntıya giriyim mi? Girmiyim mi? Yorum yaparsanız sevinirim.

Hatalarım varsa affola💜