Seni İstiyorum

15.BÖLÜM

            Keyifli Okumalar

"Nereye gidiyoruz?! Eve gidicem ben ya!"

"Hayır benimle geliyosun."

"Ömer ben hamileyim biliyosun dimi."

"Evet biliyorum. O yüzden çocuğumuza iyi bi gelecek hazırlamak için yaşıyacağım bundan sonra."

"Ömer 3 ay önce erken diyodun sen."

"Hayır defne bi dinleseydin-"

"Sus duymak istemiyorum. Hem nereye gidiyoruz biz."

"Dağ evine."

"Beni böyle kaçırıp dağa indiremezsin."

"Şuan tam olarak da onu yapıyorum."

"Ama Sinem merak etmiştir beni."

"Telefonunu ver ben konuşayım."

"Oldu canım başka."

"İyi merak etsin o zaman."

"Of tamam al ara."

Ömer Sinem'le konuşmak için arar. Ama beklediği şey olmaz. Sinem Defne'nin kaçırıdığını düşünüyodur. Pekte haksız sayılmaz aslında. Hararetle telefonu açıp taramalı tüfek gibi kelimeleri ard arda sıralar. "Allah  belanı versin. Ne istiyosun hamile kadından. Fidye mi istiyon? Ne kadar istiyosun? Valla veririm. Sen yeter ki ver Defneyi. Vercen dimi."

"Bi susarsan anlatıcam."

"Evet sustum."

"Ben Ömer. Defneyle biraz biyerlere gidiyoruz. Merak etmeyin bizi."

Defne dayanamaz ve bağırır. "Kızım bu beni zorla götürüyo! Polisi ara!"

"Yok artık Defne. Safımda o kadar değil. Seni seven adam kaçırmaz. Arkandayım enişte!"

"Saol baldız."

"Allahım delircem." Dedi Defne isyankar bi sesle.

"Kapatıyorum Sinem."

"Tamam enişte buralar bende."

Telefonu kapatırlar.

"Aferin Ömer. Yaptın yine yapacağını."

"Aşkım. Bebeğim. Sevgilim. Bak benim tek amacım üçümüzün mutlu olması."

"Biz sevgili değiliz. Hem ne kadar yolumuz kaldı."

Ömer direksiyonu sola döndürür. Biraz gittikten sonra arabayı durdurur. "Geldik." Defne biraz göz gezdirir. Ömer arabadan iner. Defne'nin kapısını açar. "Buyrun."
Defne kafasını hayır anlamında sallar. "Hadi Defne naz yapma geldik artık."

"İstemiyorum. İstanbula götür beni."

Ömer tek hamlede Defne'yi kucağına alır. "Ya bıraksana! İyi alıştın böyle sırtında."

"Yani evet biraz öyle oldu." İçeri girdiklerinde Ömer Defne'yi indirir. "Sonunda. Bide bi ukalalıklar falan. Benim tanıdığım işkolik İplikçi yok olmuş resmen."

"Siz yok ettiniz o İplikçi'yi Hanfendi."

Defne söylene söylene "İyi halt yemişim." Der. Ömer sadece arkasından güler. "Ah Defne ah. Hiç değişmiyceksin dimi?" Defne'yi takip etmeye başlar Ömer.

"Acıktık biz." Der karnını tutarak.

"Hmm bende." Ömer Defne'ye yaklaşır. Muzur bi şekilde gülmeye başlar.

Defne bi adım geri gider. "Önce bizden uzaklaş sonra da yemek yap. Birazdan açlıkdan bayılıcam."

"Aslında bıraksan ben ikimizide doyurucanda-"