Seni İstiyorum

4.BÖLÜM

Keyifli Okumalar

Defne ve Ömer deniz kenarındaki ufak ama şirin bir restoranta oturdu. Masaya siparişleri almak için gelen garsona siparişleri Ömer verdi.

"Çok acıktım ya" dedi Defne denize bakarak.

"Beni uyandırsaydın daha erken gelirdik."

"Neyse canım gelir artık"

"Ne içersin diye sormadım ama içersin dimi şarap"

"Yok hayır ben içmem."

"Akşam yemeği zaten Defne bi kadeh bana eşlik et."

"Hiç içmedim çarparsa bakarsın bana."

"Bakarım."

Yemeklerinin geldiğini görünce konuşmayı bıraktılar. Ömer defnenin kadehini doldurdu. Defne tedirgindi çünkü hiç içmemişti ve çarpıcağından emindi.

.....

"Beğendin mi balığı?"

"Evet çok güzelmiş. Baya güzelmiş. Öyle böyle değil çok sevdim. Bayıldım hatta. Bence beni şarp sarhoş etmedi.

"Ovv!"

"Başkası etti beni sarhoş."

"Gel seni odana götürelim."

"Gitmicem ben."

Ömer oturduğu yerden kaldı. Hesabı ödeyip defneyi odasına götürdü.

"Kartın nerde?"

"Bilmem belki istanbul'da kalmıştır."

"Düşün biraz hadi."

"Anneannem aldı galiba. Otobüsede binemedim zaten kartım olmadığı için."

"Sen uçtun ya."

"Yoo! Yere çakıldım. Niye sevmiyo beni acaba. Çok düşünüyorum bunu Sinan."

"Sinan?" Dedi ömer yüzünü ekşiterek.

Defne elini ömerin yüzünde gezdirdi.

"A-a sen Ömersin"

"Yaa ömerim" Ömer biraz düşündü. "Anlaşıldı sana kart çıkarttırıcaz."

"Olmaz benim eve gitmem lazım."

"Tamam gidersin gel."

Ömer odanın kilidini açdı ve defneyi kucağına alıp yatağa yatırdı.

"Uslu uslu bekle burda senin odanın kartını isteyip gelicem."

Defne sarhoşluğun verdiği etkiyle yarı baygın bi şekilde"Gitme" dedi.

Ömer o an kafasındaki şimşekleri hissetmişti. İçinde daha önce hissetmediği bişey yaşıyordu. Napmıştı Defne ona böyle? Bu kadar çok yer kaplıyormuydu hayatında. Daha dün sadece lojistik müdürüyken ne ara ona başka duygular hisssettirmeye başlamıştı.

Hızlı bi şekilde odadan çıktı ömer. Resepsiyona inip defnenin odasının yedek kartını istedi. Kartı aldıkdan sonra defnenin yanına gitti. Yatağında yatan kızıl meleğe gözü takıldı. İyice sinmiştir defne yatağa. O narin saçları sanki örüntü gibi dağılmıştı yastığa. Ömer defnenin yanına oturdu. İlk önce saçlarına dokundu. Sonra yüzünün her santimine.

Yaptıklarını idrak edince hızlı bi şekilde elini çekdi. "Napıyorum ben? B-bu ben değilim."

Defneyi kucaklayıp odasına götürdü. Güzel bi şekilde yatağına yerleştirdi. Kartı oda da bırakıp çıkdı.

.......

Sabah defne yüksek bi baş ağrısıyla kalkdı. Kafası sanki o halay kanallarında halay çekiyor gibi hissediyordu. Yorgundu ve hiçbirşey hatırlamıyordu.

"Off başım!" Dedi isyan eden bir ses tonuyla. Hızlı bi şekilde kalkıp duşa girdi.

.....

Ömer sabah erkenden kalkıp  sporunu ve kahvaltısını yapmıştı bile. Defneyi merak ettiği aradı. Kısa süre sonra defne açtı.

"Günaydın" Defnenin sesiyle güne yeni başladığını anladı Ömer.

"Günaydın. Nasıl oldun akşam-" sözünü kesen kızıla güldü Ömer.

"Valla dedim ben sana. Çarpar dedim. İçerttin. Yoksa ben içmem. Senin yüzünden. Çok mu saçmaladım ya?" Dedi tatlı ses tonuyla.

"Yani aslında-" dedi ömer defneyi korkutmak için.

"Naptım! Ay rezil ettim kendimi dimi." Dedi Defne utanmış bir tavır takınarak.

"Merak etme bişey yapmadın. Sadece kart çıkarttırmak zorunda kaldım o kadar."

"Oh iyi baştan söylesene ya"

"E hadi sen kahvaltı yap."

"Sen?" 

"Ben yaptım bile."

"Yavaş gel İplikçi."

"Gel hadi gel."

Ömer ve defne kahvaltı bölümüne gittiler. Ömer bi masaya oturdu ve defneyi bekledi. Kısa süre sonra defne geldi. Kahvaltısını yapmaya başladı.

"Toplantı var bugün unutma" dedi Ömer.

"Unutur muyun hiç?" Defne ekmekten küçük bir dilim kopardı. Çikolata sürdü üzerine. Ömere uzattı.

"Şaka heralde."

"Yemediğine eminim. Ye hadi"

"Hiçbir güç bünü bana yediremez."

"Defne Topal güçü hariç. Aç ağzını."

"Defne yemem."

"Yersin yersin."

Defne ve Ömer kahkahalar eşliğinde uğraşmaya başladılar. Sonunda tabiki defne kazandı. Ömerse kaybetmenin verdiği yetkiyle ekmeği yedi.

"Ben yüzücem biraz sende gel yüzeriz beraber."

"Ben yüzme fazla bilmiyorum."

"Hadi ama beni mi kırıcaksın?"

"Seni kırmayınca başıma gelenleri dün gece yeterince gördük bence. Hem korkarım ben."

"Ben varım korkma."

...

Sınır ; 15 vote + 10 yorum