32.BÖLÜM

2.4K 106 27
                                    

                              Keyifli Okumalar

 Gözlerini açtığında salonda uyuyakaldığını fark etti Defne. Lanet günlerden biriydi. 3 gün öncesine kadar Ömer diye biri yoktu. Toparlanmaya başlamıştı. Ama girmişti yine hayatının en ince noktasından. Mahfetmişti hayatını. Damla aklına geldiğinde abisini aradı. 

''Abi. Günaydın.''

''Günaydın Defne. Merak etme Damla'yı götürdüm okula.''

''Çantası.''

''Akşam almıştım merak etme.'' 

''Saol abi ya.''

''Senin o akşam ki halin neydi?''

''Yok bişey ya. Biraz başım ağrıyodu o kadar.''

''Defne. Yarım saate ordayım.''

Telefondan gelen dıt dıt dıt sesiyle telefonun yüzüne kapandığını anlaması geç olmadı. Evin haline görünce abisine ne söyleyeceğini düşünmeye başladı. Hırsız girdi dese inanmazdı. Ömerle karşılaştık dese gider döverdi Ömer'i. Ufak ufak toplamaya başladı Defne. Yere fırlattığı sağlam eşyaları tekrar aynı yerine koydukdan sonra yerleri boş kalan kırılmış eşyalara ne yapacağını düşünmeye başladı. Kapının çalmasıyla kafasında şimşekler çakmaya başlamıştı. Kapıya doğru korku dolu adımlar atmaya başlamıştı. Kapıyı açtığında abisine sarılıp yüzünü bahçeye doğru döndürmüştü abisinin. Planı içeriye almamaktı. Bahçe en iyisiydi.

''Defne. Noluyo?''

''Yok bişey abi seni özledim.''

''Neden içeriye geçmiyouz?''

''Çünkü...çünkü dışarısı çok güzel.''

''Saçmalama Defne. Hava 1 derece.. Donarız.''

''Aaa ama abicim. Şey var içeride. Şey işte ya. Anlasana sende.''

''Neyi anlıyım Defne? Ev dağınık desem kocan evde değil.'' Defne kızaemaya başlamıştır bile. Herkes Pamir'le severek evlendiğini düşünüyordur. 

''Ev çok acayip derecede dağınık.''

''Sebep?''

''Dün biracık sinirimi evden çıkardım.''

''Defne gir içeriye!''

Defne ufak adımlarla dağınık eve doğru ilerler. Serdar her adımda daha fazla şaşırıyordur. Bu evi kardeşi mi bu hale getirmişti? Salona gidip koltuğa yerleştikden sonra Serdar sormaya başlamıştı bile.

''Defne?''

''Abi. Ö-ömer.'' Ağlamaya başlamıştı kadın. Bu konudaki hassaslığı geçmek bilmiyordu.

''Geri döndü dimi. Roma'dan.''

''Hiçbirşey bildiğiniz gibi değil abi. Ömer gitmedi Roma'ya. Damla'nın da hafta sonu Neriman Hanımalara gittiği falan yok. Ömerlerin evine gidiyodu. Bi-biz görüşmüyoduk zaten. Hafta sonu Damla ateşim var bahanesiyle getirtmiş Ömer'i. Barışıcaz. Affediceksin falan dedi. Ha bide dün akşam üçümüz partiye gittik. Görüşmeye başladık yine.''

''Abicim sen Pamir'i sevmiyo muydun?'' Defne gözlerini kaçırmaya başlamıştır bile.

''Defne gözlerime bak. Severek evlenmediniz mi?''

''H-hayır.''

''Nasıl ya?''

''Yurt dışına gidicektik. Eşim olmadan uzun süre orada kalamıyodum. Bende evlenelim dedim. Sonra vazgeçtik. Gitmedik. Burda kurduk şirketimizi.''

Seni İstiyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin