Seni İstiyorum

20.BÖLÜM

Final yok arkadaşlar. Ama sizden bi ricam var. Nolur hayalet okuyucu olmayın🙏

****

Keyifli Okumalar

Sabah kalktıklarında ikiside huzursuzdur. Sanki doğduklarından beri beraber uyuyolarmış da bugün istisna gibi. Rutin işlerini hallettikden sonra giyinip kahvaltıya inerler.

"Günaydın" der tüm samimiyetiyle Defne.

"Günaydın çocuklar." Diye karşılık verir Necmi. Kahvaltı yaptıkdan sonra direk iş yerine giderler. Ömer Defne'yle doğru düzgün ilgilenemediği için sinirlidir. Defne odasına geçtiğinde Derya'ya bağırmaya başlar Ömer. Sanki bağırınca geçicekmiş gibi avazı çıktığı kadar bağırıyodur. Ama işe yaramadığını fark ettiğinde odasına girip kapıyı çarpar. Tüm şirket bi sorun olduğunu anlamıştır. Ama karışıp Ömer'i daha fazla sinirlendirmek istemiyodur.

Defne odasına geçtiğinde midesinin bulandığını fark eder. Hemen lavaboya koşar. Çıkarmaya başladığında saçlarını tutan el ile ilkilir. İşini bitirdikden sonra ellerini ve yüzünü yıkar.

"Sevgilim iyi misin?"

"İyiyim. Sadece biraz midem bulandı. E normal zaten biliyosun."

"Bilmiyorum Defne. Benden çok uzaksın! Seninle ilgilenmeme izin vermiyosun! Doktor kontrollerine kendin gidiyosun!"

"Bağırma!"

"Defne kırıyosun beni! Biz beraber bişeyler yapmaya çalışıyoruz! Ya ben kızımızı beraber büyütmek istiyorum! Her saniyesinde yanınızda olmak! Sizinle olmak! Ama sen bi duvar ördün ve beni o duvardan içeri almıyosun!"

"İlk zamanlar yanımızda mıydın?! Şimdi yanımızda olabilirsin! Ama sen bizim yanımızda değildin tamam mı?! Sen bizim yanımızda olmadın İPLİKÇİ!"

"Böyle mi düşünüyosun?! Sen bastın gittin! Dinlemedin beni Defne! Ömer bu konu hakkında ne düşünür demedin! Yanlış anladın ve bastın gittin!"

"Öme-"

"Sus Defne! Konuşma! Bi süre konuşmayalım tamam mı? Çünkü birbirimizi kırıyoruz."

Ömer kapıyı çarpıp çıkar. Necmilere eşyalarını toplamaya gider. Kapıyı açan Mine'yi es geçip odaya çıkar. Eşyalarını toplamaya başlar. Odaya giren Neriman'a tek bi şey söyler.

"Hiçbirşey sormayın Yenge!"

Yola çıkıp Sinan'ı arar. Çok geçmeden açar Sinan.

"Efendin kardeşim."

"Sinan bi süre sende kalmamda sıkıntı yok dimi."

"Yok kardeşim de noldu?"

"Akşam konuşalım mı?"

"Olur sen geç eve."

Defne lavabodan ağlayarak çıkarken Seda'yla karşılar.

"Defne noldu sana?"

"Seda ben çok kötü bişey yaptım."

"Tamam dur ağlama. Bana gidelim sakinleş biraz."

Sedayla Defne şirketteki soruları dikkate almayıp Defne'nin eşyalarını alıp Seda'nın evine geçerler.

...

Ömer bardağındaki son içkiyi içip yüzünü ekşitir.

"Oğlum resmen yanımızda değildin dedi. Ben hep onların yanındaydım. Aramıza sadece mesafe girdi. Oğlum ben çok seviyorum."

"Haklısın abi ne diyim. Ama Defne de haklı kendince. Hem hamilelik psikolojisi var. Hem de-"

"Hem de si yok abi bu işin. Ben onlarla yaşayabiliyorum. Onlarla nefes alabiliyorum."

"Ah be abi. Sen kendi halinde yaşayan bi adamdın. Noldu sana böyle."

"Aşk oldu."

....

Defne ve Seda dertleşme pozisyonunu almış konuşuyolardır.

"Defne adam haklı valla."

"Ayıp ettim dimi?"

"Ayıp etmişsin."

"Ama ağzımdan kaçtı. Valla ya. Yoksa ben Ömer'e öyle şeyler söyler miyim?"

"Söylemezsin işte bende ona şaşırıyorum ya."

"Neyse boşver ya. Konuştukça kötü oluyorum. Siz noldunuz Sinanla?"

"Bişey olduğumuz yok. Bi yaklaşıyo hevesleniyorum. Sonra bişey yapıyo 'Saçmalama kızım bu adam mı seni seviyo?' diyorum"

"İlk zamanlar Ömerle bende öyleydim. Adam yüzüme bakmıyodu."

"Ama şuan nerelerdesiniz."

"Öyle valla."

"Bak aklıma be geldi"

....

"Oğlum ben dayanamıyorum. Olmuyo Defnesiz. Kızımıda çok özledim. Böyle tekme atışlarını falan."

"Siz ne güzelsiniz. Bize bak bide. Daha biz diye bişey bile yok."

"Açılsana o zaman."

"Ters teperse?"

"San-"

İkiside cama atılan taşlar ile ilkilir. Arkasından gelen ses ile ayağa kalkarlar.

"HEY! ÖKÜZLER! ÇIKSANIZA DIŞARI!"

****

Ben geldiiimm. Bu kadar insanı bırakıp final yapmak istemedim. Sonuna kadar burdayım. Bi kaç değişiklik yaptım düzende. Umarım beğenirsiniz. 🎈