24.BÖLÜM

3.2K 139 51
                                    

Keyifli Okumalar

Şuan korkudan yemin ederim doğurucam. Bu nerden çıktı ya. Kapıya baktığımda Ömer geliyordu. Şimdi yandık. Ya Allah'ım ben naptım da bunları yaşıyorum. Adam yaklaşıyo arabaya.

"Defne nereye bakıyosun?"

"Emre Ömer geliyo. Kaç git seni öldür- aman kızmadan işte."

"İki medeni insan gibi konuşabiliriz bende."

"Hiç sanmıyorum. Ya adam yaklaşıyo gits-"

Kapının açılmasıyla küçük bi çığlık kaçırdım ağzımdan. Gözlerini refleks olarak kapattım. Yavaş yavaş açarken gözümün önüne sinirle Emre'ye bakan Ömer'i gördüm. Yakasından tutup arabadan indirdi. Bende hızla indim. Onların olduğu tarafa dolandım. Otoparkdaydık ve kimse yoktu. Koca otoparkda kimse olmaz mı ya?!

"Ne işin var senin benim arabamda?!" Diye kükreyince sıçradım.

"Ömer bak aşkım sakin ol tamam mı?"

"Defne dışarı çık."

"Ömer."

"Çık!"

Merdivenlere doğru gidip Sinan beyi aradım. Allah'dan hemen açtı.

"Sinan bey yetişin! Kocam katil olcak! Çocuğumu babasız büyütmek istemiyorum."

Ömerleri kontrol ettiğimde daha öldürmüyodu.

"Defne sen evlendin mi?"

"Hayır."

"E koca- ha Ömer. Kimi öldürcek yine."

"Yine?!"

"Neyse boşver. Nerdesiniz?"

"Otoparkda."

"Tamam geliyorum."

Ömer yumruklarını sıkmaya başlamıştı bile. Ohağ! Baya baya yumruk attı. Adam kafasını kapıya çarptı aşkım az yavaş vur. Ya ne diyom ben?! Öldürcek adamı. Kaç tane yumruk attığını sayamadım bile. Adam şimdiden benzemişti bişeylere. Emreğğ! Ben sana bulaşma kocama dedim dinlemiyonuz ki beni.

Yanıma Sinan bey yaklaştığında gözlerimle nerde olduklarını gösterdim. Sinan Bey gittiğinde Ömer'i uzaklaştırdı. Rahat bi nefes almak için hazırlandığımda Sinan beyin attığı yumruğu görünce içimde uhte kaldı. Ee kim kurtarcak bu adamı bu manyakların elinden. Koray bey! Hemen aradım. 1 dakika içinde aşağı geldi. Başka zaman olsa. Aman neyse. Koray beyle beraber kavgaya doğru yürüdük. Koray bey bi anda "DURUN!" diye bağırınca ben bile korktum. Hamileyim ben az insaf da. Karadeniz şivesi nerden bulaştı la bana. Aman neyse şuan konumuz bu değil.

"Napıyosunuz?! Maganda mısınız?! Eğer o adamı bırakmazsanız yemin ederim sabaha kadar konuşurum. Hatta tatilinize gelirim orda konuşurum."

Ömer yakasını tek eliyle tuttuğu Emreye son kez kafa geçirip yakasını bıraktı. E adam yerde. Arabaya binip eve gittik. Emre'de Koray Beyle kaldı. Yazık çocuğa dayak+işkence. Ha pardon. Dayak×işkence.

Otele geldiğimizde odamıza geçtik. Ömerin elleri kan içindeydi. Bok mu var dövüyon e adam. Ne diyom ya ben?! Pansuman eşyalarını alıp geldim. Elini alıp pansuman yapacağım sırada elini geri çekti.

"Gerek yok."

"Hayır var." Elini geri aldım. Yine geri çekti.

"Var dediysem var."

"Yok dedim Defne."

"Ömer. Niye böyle yapıyosun?" Yavru köpek bakışı atıyorum da kime atıyorum. Umrunda değil beyin.

"Niye mi böyle yapıyorum?"

"Evet niye böyle yapıyosun."

"Adam benim arabamda karımla yanlız. Bak dikkatini çekerim yanlız."

"Ben dikkatini çekerim. Karınla. Sen karına güvenmiyo musun?"

"Sen kocana niye böyle davranıyosun?"

"Soruma soruyla cevap verme."

"Verirsem."

Bi cesaret geldi. Yaklaştım ve öptüm. Hemde- neyse söylemicem siz anlamışsınızdır.

"Öperim."

"Hadi ya. Öyle mi?"

"Öyle."

"E ben her sorunuza soruyla cevap veriyim o zaman Defne hanım."

"İşinize nasıl gelirse Ömer Bey."

"Şimdi söyleyin bakalım. Siz neden bu kadar kızgınsınız?"

"Siz neden-" Minicik bi öpücük daha.

"Soru yok. Cevap var."

"E ama benim böyle cevap veresim gelmiyo."

"Ömeeerr."

"Deffnnnee." Dedi beni taklit ederek.

"Hayır adamı sen niye dövüyon? Ne istiyon gencecik adamdan. Ne var yani arabana binmişse. Ölmezsin ya. Hem ayrıca sen neden kıskanıyosun beni? Benim seni sevdiğimi bilmiyo musun? Anlamsız anlamsız şeyleri kıskanıyosun. Git başka birini kıskan. Niye Emre yani niye? Bi sebe-"

Ben neden konuşamıyorum açıklıyom şimdi size. Bu öküz Ömer varya. Hani benim kocam olan. (Yazarın minik notu:Müstakbel kocan dediğinizi duyar gibiyim. Ama umruda değilsiniz yalak keneler sjdjdjd.) İşte o benim kocam olan Ömer beni bi anda kendine çekip öptü. Şuan hala öpüyo. Karşılık versem mi diye düşünürken verirken buldum. Öpüşme derinleşirken başka boyutlara taşınacağını anladığımda geri çekildim.

"Ömer."

"Defnem."

"Ayh! Ama sen böyle yaparsan ben konuşamam ki."

"Konuşma zaten. Böyle bak yeter."

"Valla mı?"

"Valla."

Hazır fırsat varken ellerimi sakallarına attım. Sakallarıyla oynarken beni göğsüne çekti. Sonrası karanlık.

.....

Kavga kavga kavga! Kavga deneyimim yok. Genellikle kız kavgası yaşadığım için. Bi de kavga izlemeyi sevmem. Direk olayın içine girerim. Olayın içinde de doğaçlama davranınca. Ameenn neyse boşverin. Hadi gittiimm🙈

"Bu arada hala yeni kitabıma göz atmayan varsa bekliyorum.."

Seni İstiyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin