Yeryüzüne ayak bastığı an işimi bitirip evime dönmek istiyordum. Ama bunu yapmak istediğimden bile emin değildim. Okuduğu okulu öğrenebilmiştim. Okula yönelip koridorlarda gezmeye başladım.
Karar vermek istiyordum. Kanatlarımı kaybetmek istemiyordum. Bu yüzden onu öldürmeliydim.
Koridor bomboştu. Pencerelerden içeriye baktığımda herkes dersteydi. Duvardan geçip içeriye göz gezdirmeye başladım. Bu sınıfta değildi. Burada olsaydı iliklerime kadar ruhunu hissederdim.
Alt kattaki sınıflara bakmaya başladığım an okulda tiz bir ses çalmaya başladı. Bütün öğrenciler aşağı yönelirken duvarla dip dibe girip bana çarpmalarından kaçındım.
Aşağı inenlerin arasından bir çocuk merdiven de durdu ve yanıma yaklaştı. Bu o idi!
Beni hissetmişti. Herkes indiğinde Merdivenlerden sadece o ve ben vardık.
"Bu garip duygu da nedir?" Beni hissediyordu. Elini duvara kaldırıp
-benimde olduğum o duvara doğru-
yüzüme dokundu. Birşey hissedercesine elini aniden geri çekti. Dokunuşları yüzümü yakmaya yetmişti. Dokunuşları o kadar narindi ki.
"Hey Kookie!" Merdivenin başında beliren 3 çocuk ile kafalarımız o tarafa döndü.
"Burada ne yapıyorsun ucube piç!"
"Yoksa arkadaşların mı geldi?"
Hepsi gülmeye başladılar.
"Beni rahat bırakın!"
"Daha fazla mı rezil olmak istiyorsun."
"Jungkook... Daha fazla mı rezil olmak istiyorsun yoksa!" Yanına inerek o çocuğu ittirmeye başladılar. Dengesini kaybedip yuvarlanmaya başladı Jungkook. Olduğum yerden düştüğü yere baktım. Hafifçe inleyerek gözlerini kapatmıştı.
"Salak ! Ne yaptın.."
"İyi midir?"
"Bırak şunu kimse görmeden kaçalım!"
Hızlıca kaçıp gitmeye başladılar. Baygın bedenin yanına inip yüzüne bakmaya başladım.
Bu kadar çabuk muydu?
Ölmüş müydü?
Yaşam belirtisi hissediyordum ama neden yatıyordu ki?
Hafifçe gözlerini aralıyıp etrafına baktı.
Yerden inleyerek kalktı ve üstünü silkeledi. Belini ovup boynunu kıtlattı.
"Bugünde paran cepte Jungkook. İyi iş çıkardın ." Gülümsedi ve koridorun sonuna yöneldi.
Ben ona şaşkınca bakarken o çoktan gözden kayboluyordu.
Sen nasıl bir insansın?
İnsanoğlu kendini kandırmayı seviyor gibi...
Hemen peşine takıldım. Onu kaybetmemeliydim.
Yolda o önde ben arkasında yürüyordum. Evi çok uzak mıydı?
Baya ıssız bir yerdeydik. Ağaçlar vardı.
Arkasına dönüp benim olduğum tarafa baktı. Önüne dönüp yürümeye devam etti.
Sanırım bir şekilde varlığımdan haberdardı. Bir süre sonra bir anda dönüp arkasına tekrardan döndü ve bağırdı boş alanda:
"Kim var orada!"
¤Bölüm Sonu¤
Umarım yapabilirim umarım yazabilirim . Bu hikayeden umutluyum. İstediğimiz bir Vkook olur. Yakın zamanda bir Yoonmin yayınlamayı düşünüyorum.
İsmi Once Upon A Time ama ilk önce The Last final yapmalıyım. Gün içinde bölüm atacağım. Okuduklarınız varsa takipte kalın.
Yeni bölüm yakın zamanda gelir!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Valuable Wings |Vkook
FanfictionMinik meleğim seni bir daha görebilecek miyim? Sen öldürmem gerekiyordu. Ama yapamadım.. Şimdi ise bir ölümlüyüm... Sadece biraz farklıyım... Sana gerçek beni anlatmalı mıyım? Son nefesime kadar seni koruyacağıma yemin ediyorum... ¤Vkook Fanfic¤ ¤Tü...
