Valuable Wings |Vkook

16¤Hatırlıyorum

ÖNCELİKLE MERHABA!! NASIL GİDİYOR BİLMİYORUM AMA ŞU AN HİKAYE GİDİŞATI BENİM İÇİN UYGUN. AKLIMDA SORU İŞARETLERİ OLSA DA. BU SİZİN İÇİNDE İYİ GİDİYOR MU? İKİNCİ SIKINTILARDAN BİRİ İSE HİKAYEYİ 42 KİŞİNİN GÖRÜP 9 KİŞİNİN BEĞENMESİ PEK ADİL GİBİ GÖZÜKMÜYOR. TAMAM ARADA AZ DA OLSA SAYI FARKI OLMALI AMA BU KADA BÜYÜK BİR SAYI FARKI FAZLA... SİZE GÜVENİYORUM...
••İyi Okumalar!

Merdivenleri adım adım çıktım. Varlığının hissiyatı kilometrelerce öteden hissedebiliyordum. Kapının yanına yaklaşıp kafamı içeri soktum. Huzurlu bir şekilde uyuyordu. Rahatsız etmek istemiyordum. Ama yine de kendimi durduramayarak içeri doğru süzüldüm.

Yatağın kenarına yavaşça oturup yüzüne baktım. Ellerimle yüzünü avuçlarımın arasına almak istedim. Ama sadece karşıdan bakmak zorunda kalıyordum.

Saatle boyunca ona bakarak zaman geçirdim. Daha sonra ise uyuya kaldığımı fark ettim. Çünkü başka bir yerdeydim.

Odamdaydım.
Hala aynıydı. Kapıyı tıklatıp içeri giren beden ile şaşırdım.

"Anne?"

Annem ellerini önünde birleştirmişti. Ve bana ciddi ve dikkatli bakıyordu.

"Oğlum..."

Yorgun ve bitkin gözüküyordu. Yanına gidip sıkıca sarıldım. Bu yaptığım harekete oldukça şaşırmış olmalıydı.

"Bu kadar hızlı büyüyebileceğin aklıma gelmezdi. İyi misin? Beni hatırlıyorsun!"

O kadar özlemiştim ki. "Herşeyi o adam göster ve ben de öğrendim. İkinci bir şans verdi. Ama kabul etmedim. Artık daha fazla can almasına izin vermeyeceğim anne. Ben iyi biriyim. Sonuna kadar. Gerçekten..."

Annem saçlarımı düzeltip okşadı.
"Biliyorum oğlum. Sen her zaman iyiydin. Babanın bu seferki amacı insanlardan kurtulmak olmalı..."

Başımı olmusuz şekilde salladım."Hayır anne o adam delirmiş. Jungkook'u öldürmek ve sonsuza kadar yaşamak istiyor. Ve büyük bir savaş yaklaşıyor anne..."

Annem endişe ile kıpırdandı. "Ama Taehyung baban güçlü melezlerden beslenir. Jungkook onun için küçük bir lokma gibi düşün. Bu çocuğu iyi biliyor musun?"

Başımı salladım. "Onu iyi tanıyorum anne."

"Ve hazırlanın büyük bir savaş yaklaşıyor." Annem ciddiyet ile başını salladı ve ;
"Özür dilerim ."

"Ne için?"

Başını eğerek konuşmaya başladı."Hiçbir zaman iyi bir anne olamadığım için Taehyung. Üzgünüm."

Yanaklarından tuttum ve yüzüne baktım. "Peki şu an ne yapıyorsun Anne? Geç olsa bile her zaman seninleyim. Biliyorsun.."

Bu sefer oğluna sarılan Anne kokusunu içine çekti. Rüya değil gibiydi. Sanki şu an gerçekti herşey.

"Ve kanatlarım..."

Ellerini tutarak sıktı annesi. "Kanatlarına sağ salim kavuşacaksın. Herşeyden eminim..."

"Jimin halledecek..."

Hiddetle ayağa kalktım. "NE?!"
"Anne Jimin gidemez oraya gitmesini istemiyorum. Bunu yapmayacaktı."

Annesi ayağa kalkarak;
"Çok ısrar etti. Yoongi bile durduramadı. Haberin yok muydu?"

Başımı 'hayır' anlamında salladım.

"O cesur bir arkadaş. Başaracak."

Umutla başımı sallasamda. İçindeki kötü hissi bir türlü def edememiştim.

"Biz her zaman hazırız oğlum. Bu sefer o adamdan tamamen kurtulacağız. Söz veriyorum."

Olduğumuz yer sallanmaya ve yıkılmaya başladı. Etrafa bakın doğum zaman annemin çoktan gittiğini gördüm. Etraf bir sürü yaprak sarkıtları ile doldu.

"Taehyung! UYAN!"

Sarsılarak hızla yattığım yerden kalktım.

"Jungkook?" Endişe ile yüzüne bakıp beni kendine çekmişti.
Sana birşey oldu diye çok korktum.
"Neler olduğunu hatırlamıyorum. En son heryer sallanıyordu."

Yüzüne tebessüm ederek baktım. Ve olacaklardan bir haber olan çocuğa ne diyeceğini düşündüm.

"Jungkook bir anda bayıldın ve ben de seni buraya getirdim."

Düşünmeye başladı. "Cidden en son bunu hatırlıyorum. Bir anda nasıl böyle oldu?"

"Jungkook sana birşey söylemem gerekiyor."

Başıyla onaylayarak bana baktı.

"Ben herşeyi hatırlıyorum..."

■■■

Jimin'in kanatları almaya gitmesi mi? Yoksa bu ikisinin arasında olacaklar mı sizi korkutmalı bilemedim. Neyse ben kaçar!

#Ąngel
Bu fan-art heryerde var koyayım dedim..