Boğazından tuttuğum gibi duvara yapıştırdım.
"Senden bir parça bile bırakmayacağım!"
Yüzündeki sırıtış ile sinirlerimi bozuyordu. Bütün hıncımı ondan çıkarmak istiyordum.
Vurduğu darbe ile metreler boyunca ondan uzaklaştım. Ellerimi avuç içlerinde sıktım ve derin bir nefes aldım.
Hızla ona doğru gidiyordum. O kadar sinirliydim ki bunu bütün hücrelerimde hissedebiliyordum. Kendini savunmasına izin vermeden ellerimi kalbine soktum. Karanlık bir şekilde yüzüne baktım. Durumdan hoşnut gözükmüyordu. Ve bu benim işime geliyordu."Son gülen iyi gülüyor değil mi baba?"
Kalbini parçalara ayırdım. Bu kadar basitti. Artık hiçliğe dönüşüyordu. Kelimelere gerek yoktu. Artık tamamıyla gitmişti. Mutlu ve hüzünlüydüm. Ama iyi hissettirmişti. Ama Jimin'i geri getirmemişti.
Yere çökerek derin nefes aldım. Herkes bana bakıyordu. Hissedebiliyordum. Yüzümü kaldırıp hepsine baktım.
"Ya bizimle olursunuz. Ya da ölürsünüz!"
"Eğer bize bulaşmak istemiyorsanız yolunuza gidin. Bir daha karşımda görürsem acımam! Karar sizin!"
İçeriden koşarak gelen beden yanıma geldi.
"Taehyung,
anneni kurtaramadık." Ellerini oynayarak söyleneye çalışıyordu. Ve bir şekilde söylemişti. Kalbime sağlanan binlerce cam vardı sanki.Acı ve yas daha da büyüyordu. Kapının önünde beliren Jungkook şaşkındı. Herşey daha da karmaşıklaşıyordu.
Zaman hızlı geçiyor gibiydi. Ya da ben böyle hissetmiştim. O günden sonra çok şey olmuştu. Herkes yas tutuyordu. Ben dahil miydim? Bilmiyordum.
Ama zamanımın çoğunu Jungkook'un yanında geçiriyorum. Ya da Yoongi'nin yanında oluyordum.
"Birileri yine ormanda dolaşıyor."
Jungkook arkasına döndüğü gibi mutlulukla bana koştu.
"Özledim ama..."
Bedenlerimiz kavuştuğunda sıkıca sardım bedenini. "Üzgünüm bebeğim. Artık annemin yerine geçmemi istiyorlar. Ve işler o kadar karışık ki..."
Jungkook kafasını kaldırıp masum bakışlarından birini yolladı.
"Bende yanında olmak istiyorum. Senin yanında bir ömür yaşamak istiyorum."Sözleri o kadar güzeldi ki... "Çok üzgünüm bebeğim. Eğer böyle bişi olsaydı bunu hemen gerçekleştirirdim."
Gözlerini aşağı çekti. "Mümkün olmalı. Sonuçta sizin soyunuzdanım... bu kesin bir şey. Taehyung..."
Ellerini avuçlarıma geçirdim. Aramızdan geçen esinti yaprakları havalandırdı.
"Meleğim seni sonuna kadar korudum . Hala son nefesime kadar koruyacağıma yemin ediyorum. Bana zaman ver. Bir yolunu bulacağım. Tamam mı?"
Başıyla onayladı. "Küsme hemen bak söz verdim. Senin için imkansızı gerçekleştirim."
"Hey çifte kumrular!"
Yoongi'nin sesi ile ona döndük.
"Yoongi yine ne oldu?" İki adım ilerledi ve bize yaklaştı.
"Biliyorum ayrılmak istemiyorsunuz ama Taehyung sana ihtiyaç var."
Yüzümü buruşturarak döndüm. Dudaklarına uzun bir buse kondurdum.
"Öğrendiğim an sana haber vereceğim. Tamam mı?"
Başıyla onayladı. Ay geçmesine rağmen hala heyecanlanıyordu. Bu hali beni çok güldürüyordu.
Birbirimize uzun uzun bakarak ayrılmıştık.
"Neden bahsediyordün Taehyung ne haberi?"
Elimi hızla tutarak. "Sana sormam gereken birşey var."
Açıklamak belki de akıllıca bir fikir değildi.
"Sen çıldırdın mı? Böyle birşey nasıl mümkün olur!"
Oturduğum yerden düşüncelere boğulmuştum. Yanımda olmana ihtiyacım var Jungkook.
"Sen ciddisin..."
"Yoongi onun yani benim yanım. Artık benimle olmalı. Orada kimsesi yok. En çok da o istiyor. Bir çözüm bulmalıyız. Ne olursa olsun..."
Derin nefes alarak bana diktiğini hissettim gözlerini..
"Ben araştıracağım. Ama çok ümitlenme tamam mı?"
Normale dönüyor gibiydik. Belki de dönmüyorduk. Yoongi ikimizi gördükçe neler hissettiğini anlayabiliyordum. Keşke bu hisleri hissetmek zorunda kalmasaydı.
Her seferinde kendimi suçlamaya devam ediyordum. Kanatlarımı hak etmediğimi bir kez daha kendime söyledi iç sesim.'Senin yüzünden...'
■■■
Biliyorum çok karışık bir bölüm oldu...
Bölümü yayınlamak ve yayımlamamak arasında kaldım. Ama şu an karşınızdayım.
Okulların açılmasına az kaldı. Ve bu yaz çok hızlı geçti. Ağustos ayı hele. Bölüm gelmemesinin sebebi hikayelerime bölüm biriktiriyor olmam.
Comeback gününe sayılı günler var. Yine her zaman ki gibi harika dönecekleründen eminin ; )
O zaman bir sonraki bölümde görüşürüz!
#Ąngel
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Valuable Wings |Vkook
FanficMinik meleğim seni bir daha görebilecek miyim? Sen öldürmem gerekiyordu. Ama yapamadım.. Şimdi ise bir ölümlüyüm... Sadece biraz farklıyım... Sana gerçek beni anlatmalı mıyım? Son nefesime kadar seni koruyacağıma yemin ediyorum... ¤Vkook Fanfic¤ ¤Tü...