Angelo's POV
Delikado na ang kalagayan namin. We are surrounded by our enemies. Ang masama pa ay nang malaman naming traydor pala si Blue. He is a good fighter. Sayang.
"Hindi na ako nagtataka na traydor ka Blue. Tulad na rin ng kapatid mo." Sabi ko habang tinitignan siyang hawak hawak ang wala nang buhay na si Red.
I've been wanting to kill him ever since he took Satana away from me. And fate granted me my wish.
"Wa-wala siyang kasalanan... H-hindi niya ginustong gawin ang mga bagay na to!" He said while holding his brother.
"Ano pa ba ang kailangan kong malaman. Nakikita ko na lumalaban kayo para sa kalaban! Ano sa tingin niyo ang dapat kong isipin? Na nagmamasid lang kayo!? Hindi ako t*nga Blue!" Nakayuko siya kabang umiiyak. Maraming kasamahan niya na ang pinatay ko. May ilan na nagbalak pa ring sumugod pero inunahan ko na sila.
"Dad! Oh my God! Tito Blue!" I saw Thanacia coming our way just as I was about to pull the trigger on blue.
"Thanacia! Anong ginagawa mo dito!? You shouldn't be here! Get back inside!" Sigaw ko.
She was holding a pair of twin guns and was shooting the enemies that were in her way.
"Dad! Wag niyo siyang sasaktan!" I heard her say. I looked at blue at nagulat ako nang bigla na lang niya akong paputukan. Dahilan para tamaan ako sa balikat.
"D*mn! Ahhh." Akmang babarilin ko na rin siya pero humarang si Thanacia. Tears were falling from her eyes. Masyado na siyang nahihirapan. Ang bata pa lang niya pero sobra sobra na a g pinagdaanan niya.
"Dad stop. Tama na! P-please..." I stood there like a statue. Hindi ko na alam ang gagawin ko. My mind says shoot Blue but my concience said not to. Tsk. Konsensya... meron pala ako nun.
Naglakad siya palapit kay Blue at Red. Habang patuloy pa rin sa pagiyak. Hindi pa rin nauubos ang mga kalaban. Sa totoo lang eh parang mas dumami pa sila.
"Tito... s-sorry... kung sana naging masmaaga ako... s-sorry." She cried. Hinawakan niya ang kamay ni Blue.
"W-wala kang ka-ahh-kasalanan. W-wag ka nang umiyak." Sabi ni Blue habang nakahawak sa leeg niya.
"Aayusin ko to. Pangako." Nagulat ako ng saksakin niya ng isa sa mga injectibles ni Gem Noona si Blue sa pulso. Base sa kulay nito. Isa yung sleep serum.
"S-sorry..." She cried once again.
Lumapit ako sakanya at hinawakan ang kamay niya. Nabitawan niya ang baril na hawak niya at yumakap saakin habang umiiyak.
My poor daughter... ang awkward pakinggan lalo pa at namuhay ako ng magisa almost all my life.
"Shh... tahan na. Lets get you inside. Wag ka nang umiyak." Tumayo na rin siya at nagpatulong na buhatin si Blue. Nagaalangan pa siya kung kukunin si Red pero wala namang kukuha sa isang malamig na bangkay sa gitna ng marami pang patay.
"Dad. We need to tell you something." Sabi niya habang naglalakad kami.
"Ano yun?" Tanong ko.
"Mom and the rest of our allies in the enemies' camp were all bugged. They put microchips in their necks that would make them obey everything they tell them to do or else they will be suffocated and electecuted from the inside." Sabi niya saka binuksan ang pinto ng emperia.
"Ibig sabihin. Alam nila lahat ng galaw nila Blue at Satana habang nandito sila sa emperia." Tumango siya at parang kinilabutan ako. It means they knew everything those two did here. As in lahat? D*mn... (IYKWIM)
"Dad... know what youre thinking. And yes. Alam nila." Just what the f*ck!? Aish... kasi naman eh...
Napalingon kami nang makita namin si Elijah na naglalakad pababa ng hagdan kasama si Ares.
"Tito. You need to get back out there. The real show just started."
♥♡♥♡♥♡
Even If I Die It's You...
Gawin ko kaya yung title ng chapter no? Ayos yun.
Vomment and Shareu...
-PinkPoisonYanna♥
