Achter het masker (GESTOPT sinds 2013)

Gemengde gevoelens.

De volgende dag werd ik wakker met een raar gevoel in mijn buik. Aan de ene kant was ik nog steeds vrolijk door dokter Kirchhoffs... Maar aan de andere kant voelde ik me een verraadster omdat ik nu dus officieel lid was van de bokkenrijders en de zwarte kapitein moest dienen. Ik legde m'n hand op mijn hoofd en maakte een grommend en gapend geluid tegelijk. 'Elize... Stom mens...' Mopperde ik tegen mezelf en stond een minuut later op. De bediende van de dokter was bezig met het ontbijt. Dat was heel duidelijk te ruiken. Ik keek even naar mezelf en liep toen naar onder.

'Elize!' De stem van dokter Kirchhoffs klonk weer vrolijk vandaag. Er verscheen een kleine grijns op mijn gezicht. Ik liep naar de keuken en grijnsde nog breder. 'Eindelijk weer eens normaal voedsel!' Zei ik vrolijk en ging aan tafel zitten. Ik zat nu tegenover dokter Kirchhoffs die zo te zien bezig was met een boek te lezen. Alsof die man niet al slim genoeg was. Ik grinnikte even en keek naar Theu die het eten op tafel zette. Brood met spek. Ik knipperde even met mijn ogen toen er nog een bord pap bij kwam. 'Euhm... Ik weet niet of ik dat allemaal naar binnen kan werken hoor.. Ik bedoel. Ik ben een mens. Geen hongerige wolf.' Zei ik met grote ogen en hoorde de twee mannen lachen. 'Zo te horen ben ik grappig?' Ik keek op en grijnsde even. 'Dit is inderdaad veel vergeleken bij wat jij kreeg bij je vader. Maar Elize... Probeer het op te krijgen.' Zei dokter Kirchhoffs glimlachend. 'Je bent zo abnormaal slank...' Zei Theu. Ik slikte en begon er wat van te eten.

Na het ontbijt ging ik eens een kijkje nemen bij Diablo. Ik was nog niet buiten en ik hoorde hem al vrolijk hinniken. 'Blijerd.' Zei ik grijnzend en rende naar het beestje toe. 'Hallo duveltje van mij! Zin in een wortel?' Vroeg ik aan hem en haalde een mand met wat groenten en fruit tevoorschijn. Diablo keek er vrolijk naar met zijn rode ogen en duwde zijn neus tegen mijn borst. Daarna gaf ik hem een wortel. Diablo kauwde erop en hinnikte tegelijkertijd waardoor ik zijn slagveld in zijn mond kon zien. Meteen daarna brieste hij. mijn kleren waren nu niet zwart, maar oranje. 'Zeg, beest! Gaan we rotzooien?' vroeg ik lachend en veegde de stukken wortel van mijn kleren. 'Viezerik.' Ik grinnikte en stak mijn tong uit.

Nadat ik klaar was met Diablo, was Duvel aan de beurt. Ook hij kreeg een wortel en nog wat andere dingen. Duvel keek tevreden naar me toen ik een appel voor zijn neus hield en pakte het stuk fruit vast. Ik grinnikte even toen hij deuzig naar me staarde terwijl hij begon te kauwen en zuchtte tevreden. 'Jullie hebben toch echt een prinsenleven zo bij de dokter,' Zei ik glimlachend en gaf beide hengsten een kus op hun neus. 'Tot later.' Ik liep tevreden de stal uit en keek daarna even rond.

Ik liep richting een rieviertje om mijn kleren schoon te maken. Dat was nu wel nodig na die actie van Diablo. Ik zuchtte en ging bij het water zitten. Ik keek in het water en toen even rond. Waarom alleen mijn kleren wassen als ik ook alles tegelijkertijd kon verschonen. Ik sprong in het water en giechelde even. 'Koud!' Gilde ik even later en sprong meteen weer uit de rivier. 'Wat verwacht je dan?' Hoorde ik iemand vragen. Die stem kwam me heel bekend voor. Mijn glimlach veranderde meteen in een ijzige blik. Ik draaide me om en bromde geïrriteerd toen ik de zwarte kapitein zag.

'Mag ik ook eens tijd voor mezelf?' Vroeg ik nijdig toen hij mijn kant op liep. De zwarte kapitein antwoordde niet en deed zijn cape af. 'Nee. Nu je bij mijn bende hoort niet nee.' Zei hij met een kleine grijns en legde zijn cape om me heen. 'Ik wil je namelijk iets vragen.' Zei hij toen. 'Als je denkt dat dit een manier is om aardig over te komen, heb je het mis, Blacky...' Mompelde ik en keek even naar zijn cape die om mijn schouders lag. 'Kom eens mee, van Brakel.' Zei de zwarte kapitein toen tegen me en nam me mee het bos in.