Achter het masker (GESTOPT sinds 2013)

Opgesloten.

'Ah! Verdomme!' Gilde ik toen ik een stukje glas uit de hand van een patiënt had gehaald en mijn eigen hand open had gesneden. Dokter Kirchhoffs liep snel naar me toe en grinnikte kort toen hij het zag. 'Nog altijd erg onhandig zo te zien.' Zei hij en legde het stukje glas op een tafel. 'Leuk zeg! Meneer gaat ook nog lachen!' Zei ik met grote ogen en keek beledigd naar hem. Dokter Kirchhoffs grinnikte weer en pakte wat verband. 'Misschien kun je even naar Geraerts gaan... Als je jezelf alleen maar pijn gaat doen hier, heb ik dubbel werk.' Zei hij toen hij mijn hand verbond. 'Maar... Dan moet ik langs het huis van mijn vader.' Zei ik voorzichtig en slikte. 'Alsof hij in de gaten houdt of jij langskomt.' Zei dokter Kirchhoffs waardoor ik als een idioot begon te knikken. 'Die vent is gek! Wat denk jij dan?! Dat hij het hierbij laat zitten! Echt niet! Hij vermoord me nog!' Zei ik bang en hoorde iemand kuchen waardoor ik me kapot schrok. Een patiënt stond ongeduldig te wachten en tikte met zijn voet op de grond. Ik gromde zachtjes en zuchtte diep. 'Wat jij wil...' Bromde ik zacht en liep maar naar buiten.

Onderweg kwam ik langs mij eigen huis. Ik keek naar binnen en voelde mijn hart in mijn keel bonken. Ik hijgde en begon het warm te krijgen. 'Alsjeblieft... Laat me met rust... Kom niet naar buiten... Ik wil niets meer met je te maken hebben.' Fluisterde ik en begon te rillen. 'Elize!' Hoorde ik iemand roepen. Ik gilde en rende snel weg. 'Elize! Kom terug!' Hoorde ik dezelfde stem roepen. Ik keek bang om en zag toen pas dat het Geraerts was. Ik zuchtte opgelucht en liep terug. Meteen toen ik langs mijn huis kwam, zag ik mijn vader naar buiten lopen. Ik begon weer te gillen en probeerde weg te komen.

'Kom hier, kleine!' Riep mijn vader grommend toen hij me bij mijn haar greep en trok me naar de grond. 'Auw! Hou op!' Miemelde ik en probeerde hem tegen te houden. 'Laat me los! Ik wil niet mee naar binnen! Ik wilde alleen maar naar...' Ik kon mijn zin nog niet afmaken en mijn vader begon weer te schreeuwen. 'Hou je kop!' Riep mijn vader en trok nog een keer aan mijn haar. Hij sleurde me mee naar binnen terwijl ik hem huilend probeerde tegen te houden.

Na een paar klappen zat ik met touwen vastgemaakt aan mijn bed. Ik was opgesloten in mijn eigen vieze kamer. Ik tikte met mijn hoofd tegen de stangen ervan en probeerde steeds de touwen los te krijgen. Het stonk enorm op mijn kamer. Naar dooie dieren. Oh heel fijn! Mijn vader had dus beesten geslacht op mijn kamer! Ik huilde nog harder toen ik ergens een oog van een koe zag liggen. 'Help!' Gilde ik en hoorde toen mijn vader weer roepen dat ik me stil moest houden. Ik deed mijn ogen dicht en snikte verder. 'Ik haat dit... Ik haat dit zo...' Fluisterde ik zachtjes en beet in mijn arm.