Hellevuur.

218 23 24
                                    

Het was eindelijk zover! Ik kon mijn wraaklust eindelijk uiten aan die schout en zijn rakkers. We stonden met alle bokkenrijders en zelfs nog gewone dorpsbewoners bij het kasteel. Vandaag was mijn laatste dag als zwarte ruiter. En hopelijk ook die van de zwarte kapitein. Ik keek rond. 'Wat we hadden afgesproken. Iedere gevangene eruit en daarna in de fik steken die handel!' Zei ik tegen iedereen. Ze knikten. We waren met enorm veel mensen. Ik grijnsde breed en gaf het teken.

We stormden allemaal naarbinnen. De ene groep via de achterkant en de andere groep via de zijkanten. Die rakkers hadden geen schijn van kans. Ik deed mijn plicht. Ik rende naar de plek waar de schout altijd zat en hield mijn zwaard voor zijn neus. 'Da's minder, hè?' Zei ik grijnzend en sneed in zijn nek.

Ik sleurde hem mee naar de kerkers waar de beul al vast zat in de ijzeren laarzen. Ik zette de schout naast hem neer. Ik zette hem in de spaanse laarzen en draaide die flink aan. Alle gevangene werden vrijgelaten. 'Oké, mannen! Laat het hellevuur branden!' Riep ik. Mijn stem ging door de hele toren en ik grijnsde erdoor. Ik tilde dokter Kirchhoffs op en stoof naarbuiten. Ik hoorde het harde geschreeuw van de schout en van de beul. Eindelijk had ik mijn wraak!

Binnen enkele seconden stond iedereen buiten met een fakkel. We gooiden ze naarbinnen en een minuut of twee later stond het kasteel in vuur en vlam. We joelden en we schreeuwden. 'Niemand spot met ons bokkenrijders!' Riepen we vrolijk. Ik zette dokter Kirchhoffs op Diablo en ging zelf achter hem zitten. We renden, ik reed, naar de verzamelplaats en daar stapte ik af.

'Mannen... jullie zijn allemaal hondstrouw... maar nu iedereen weet wie de zwarte kapitein is, is het niet langer veilig meer voor ons hier in Valkenburg.' Zei ik en keek even naar dokter Kirchhoffs die nu op de grond zat en verzorgd werd door een paar mensen. 'Ik heb voor mezelf besloten om hiermee te stoppen... we hebben de schout een lesje geleerd en die andere lafaards durven nu hopelijk ook niets meer. Ik heb besloten dat ik naar Engeland ga. Daar opnieuw beginnen en hopelijk gaat iemand met me mee.'

Ik keek om naar dokter Kirchhoffs en deed mijn masker en cape af. 'Dok... ga met me mee... alsjeblieft...'

Ik ging bij hem zitten en hield voorzichtig zijn handen vast. Hij zuchtte kort. Maar even later verscheen er toch weer een glimlach op zijn gezicht. Ik keek blij naar hem en gaf een kus op zijn wang. 'Ik hou van je, dokkie...' Zei ik glimlachend en knuffelde hem. 'En ik van jou, Elize. Altijd al gedaan.' Fluisterde hij terug en keek toen naar de bokkenrijders.

'Geraerts. Kom eens hier.' Zei hij tegen hem. Geraerts gehoorzaamde hem en liep naar hem toe. 'Geraerts. Jij bent mijn trouwste lid. Dus bij deze benoem ik jou tot de nieuwe zwarte kapitein. Ik geef Elize gelijk. Het is niet meer veilig hier voor mij. Dus ik moet weg hier.'

Geraerts knikte dankbaar toen hij dat zei en keek toen naar mij. 'Jullie gaan dus naar Engeland?' Vroeg hij toen. 'Of Amerika.' Zei dokter Kirchhoffs. Ik knikte en gaf Geraerts een knuffel. 'Ik ga je missen, maatje.' Zei ik zacht en liep toen naar Diablo toe. 'Jij gaat mee.' Zei ik meteen tegen hem en keek toen naar dokter Kirchhoffs. Hij knikte naar me.

Hij ging staan en floot. Daar kwam zijn paard Duvel. Hij stapte op en keek rond. Ik deed hetzelfde bij Diablo en keek naar de bokkenrijders. 'Misschien tot ziens.' Zei ik glimlachend tegen ze. Dokter Kirchhoffs en ik spoorden onze paarden aan en galoppeerden toen weg.

--------------

The endooo... Hoe vonden jullie het? :) Laat gerust een comment achter ^^  Met dingen die ik kan verbeteren enz. enz. Bedankt voor alle stemmen, reads, reacties en alles :D

Hopelijk vinden jullie het einde ook geslaagd B)

En als dat niet zo is... tsja dan is het een SHT EINDE :| JUAH!

Oké dan xD

loooove you all :3♡

Achter het masker (GESTOPT sinds 2013)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu