Hold My Hand, Cure My Heart

Part II Of Birthday of Lucas

12/25/16

Chapter  12 Part II Of Birthday Of Lucas

Maxine POV

Nagkakantahan, nagsasayawan, nagsu-swimming, nagkakainan, at nagkakatuwaan sina Rouge, at Moira, at ang ibang mga interns pero nakatulala pa rin si Maxine sa harap ng cake na ginagawa niya para kay Lucas.

Even without the birthday celebrant, her friends decided to have fun.

Niyaya siya nina Rouge and Moira na makipagsaya sa mga ito pero hindi niya magawa.

Mas gusto pa niyang umiinom nang mag-isa. Ilang bote ng beer na ang nauubos niya.

Marami siyang naaalala habang isa-isa niyang tinitingnan ang mga bagay na pinaghirapan niya----ang banner na may greetings para kay Lucas, ang centerpiece, banig, at kung ano-ano pang abubot.

Lahat ng iyon ay pinaghirapan niya pero binale-wala lahat ni Lucas.

Maluha-luhang sinulyapan niya ang mga nagkakasayahang kasama. Gustuhin man niyang makipagsaya sa mga ito ay hindi niya magawa.

Nalulungkot, naiinis, at nasasaktan siya. Hindi na niya kayang manatili pa roon nang matagal kaya minabuting niyang damputin ang mga bag at umalis na siya.

Hindi namalayan ng mga kasama niya na umalis siya.

Tuluy-tuluy na sana siyang sasakay sa kotse niyang nakaparada sa parking lot ng resort nang biglang may mahagip ang kanyang tingin-----si Lucas.

Naupo ito sa hood ng sasakyan. Sa hitsura ng mukha nito ay parang may malalim na iniisip ito.

Nag-init ang kanyang ulo. Listong bumalik siya sa poolside at hinablot ang centerpiece na scented candle at ang cake, saka nagmamadaling binalikan niya si Lucas sa parking lot.

Walang sabi-sabing ibinato niya rito ang kandilang. Tinamaan ito sa balikat kaya agad itong napababa mula sa hood at hinarap siya.

"Nakita mo'yang kandilang'yan?" tanong niya sa boses na punong-puno ng hinanakit. "Yong banig, napasin mo man lang ba?

'Yong banner na may nakasulat na 'Happy Birthday, Lucas?' Alam mo bang gumisng ako nang napakaaga para pumunta sa Divisoria at bilhin ang lahat ng mga'yon?"

Hindi niya napigilan ang pagratsada ng kanyang bibig.

Nais niyang palayain ang hinanakit na nagpapasikip sa kanyang dibdib. Salamat sa beer na nainom niya na lalong nagpalakas ng loob niya.

"Itong cake na'to?" Sinulyaan niya ang cake na hawak niya. "Ang tagal-tagal ko nang hindi agbe-bake ng cake dahil tuwing gumagawa ako nito, naalala ko ang kataksilan ng mga taong ginawan ko nitong tuwing nagse-celebrate sila ng mga birthday nila.

Pero gunaw ko uli para sa'yo, Doctor Lucas Yoon."

Nabasa ng mga luha ang mga mata niya. "But have you wver appriciated? No, of course not.

Hindi mo kasi alam kung gaano kahirap gumawa ng icing at mag-decirate ng cake, right? Kaya ito ang dapat sa cake na'to!"

Naiinis na pataob na ibinagsak niya ang cake sa kuoa. Hindi pa nakontento, tinapak-tapakan niya iyon hanggang s madurog iyo

"Maxine...." sa wakas ay narinig niyang sabi nito.

Akmang hahawakan siya nito sa balikat pero tinabig niya ang mga kamay nito. "Don't you dare touch me!" singhal miya rito.

"Bakit n'yo ba ako ginaganito? Si Rod, akala ko, siya na ang lalaking makakasama ko habang-buhay.

I was willing to give up Medicine just to be his wife. Pinaghahandaan ko ang kasal namin.

I tried to make it the best wedding. Pero ano'ng ginawa niya? Hindi siya sumipot sa kasal namin! Nagtanan siy kasama ng ibang babae on the very day of our wedding!"

Tuluyan nang nakawala ang mga luha niya. "Iniwan niya ako sa simbahan. Pinagmukhang niya akong tanga!"

"Maxine, tama na," sabi pa rin nito sa mahinahing boses.

"Si art? You know him already, right? Halos pagsilbihan ko ang mayabang nayon. Lhat ng gusto niya, sinunod ko.

Lahat ng ayaw niya sa akin, pinilit kong baguhin. Kinalimutan ko ang sariling kong pagkatao para maiharap at maipagmalaki niya ako sa kundong ginagalawan niya.

Guess what he did? Ilang beses nahuling nakikipag-sex sa ivang babae.

Pero pinatawad ko siya. Ang tanga-tanga ko, 'di ba? But not when I found out he was constantly sleepibg with my best friend!" Mas maraming pang kumawalang luha mula sa mga mata niya.

"Pero abg pinakamasakit sa lahat, ang ginawa ng papa ko."

Tulutan nang gumaralgal ang boses niya. "Mahal na mahal ko siya. Bataa pa lang ako, ina-idolize ko na siya.

Lagi kong sinasabi sa mga kaibigan ko, I'm going to find someone like my father.

Isang lalaking magmamahal at mag-aalaga rin sa akin gaya ng pag-aalaga niya sa mama ko.

Isang lalaking hindi manloloko. He promise to love my mother until the very end. He promised to never leave me.

He's done the worst.

Siya na inakala kong magiging matapat sa amin habang-buhay, siya pa ang sumira ng tiwala ko sa mga lalaki.

Iinagpalit niya kami sa iba habang nasa Amerika siya.

Iniwan din niya kami." Nghagulhol siya habang nakatakip ang mga kamay sa kanyang mukha.

"Maxine..." Niyapos siya ni Lucas.

Para bang nais nitong mapanatag ang kanyang loob.

Nagpaubaya siya. Umiyak siya sa sibdib nito sa parang bang noon lang siya nakahana ng maoaglalabasan ng mga sama ng loob sa buhay.

"Sana katulad din ako ng mga lalaki," hindi napigilang sabi niya.

"Marunong maglaro, hindi nagmamahal nang titoo, hind sana ako nasasaktan nang ganito."

"Hindi lahat ng lalaki ay naglalaro," sabi nito.

"May mga lalaking ring tapat kung magmahal at pangmatagalan.

Gustong niyang paniwalaan ito peri ng maalala niya ang pag babawe-wala nito sa mga inihanda niya ay itinulak niya ito at saka siya nagmamadaling umalis.

Narinig niya ang ilang beses ng pagtawag nito sa kanya pero hindi niya pinansin ito.

Sumakay siya sa kanyang kotse at pinasibad iyon palabas ng resort.

Nang makalayo ay pinarada niya ang sasakyan sa isang tabi, saka siya sumubsob sa manibela at umiyak ng umiyak.

End of Chapter 12

Vote And Comment

Enjoy Reading My Story <3