Πάντα έβαζα το κινητό μου στην δόνηση πριν κοιμηθώ.
Μήπως και έπαιρνε τηλέφωνο μέσα στην νύχτα.
Η κοπέλα μου έπασχε από μανιοκατάθλιψη.
Έτρεμα στην σκέψη μιας ακόμα απόπειρας αυτοκτονίας.
Ξανατσεκάρω το κινητό μου για να σιγουρευτώ ότι δεν είναι στο αθόρυβο και ξαπλώνω.
Θεέ μου,έχετε την καλά.Την αγαπώ τόσο πολύ.
Δεν είμαι άνθρωπος θρήσκος,το αντίθετο μάλιστα αλλά οτι και αν υπήρχε εκεί πάνω θα ήθελα να την προσέχει.
Το κινητό μου πάντα ήταν στην δόνηση το βράδυ και τωρα δονείται.
Για πρώτη φορά.
Το σηκώνω και προσπαθώ να ακουστώ ήρεμος.
<<Φίλιππε,μπορείς να μου ανοίξεις;>>
Τρέχω στην εξώπορτα και την ανοίγω.
Τα κόκκινα μαλλιά της πέφτουν ανάλαφρα στο μαύρο πουλόβερ της
Είναι η ατέλεια τελειότητα.
Με αγκαλιάζει και ανεβαίνει πάνω μου.Την πηγαίνω στο κρεβάτι.
<<Φίλιππε.Σε αγαπώ πολύ>>
Ακολούθησε ένα ξέσπασμα.Ενα ξέσπασμα που γινόταν συχνά.
Εκείνη να ρίχνει τόσα δάκρυα έως ότου στέγνωναν τα μάτια της.Να τραβάει την μπλούζα μου,να γρατζουνάει το χέρι μου και να ουρλιάζει.
Για λόγους που ποτέ δεν κατάλαβα.Για λόγους του μυαλού και της αρρώστιας.
Μα πάντα ήξερα ποιά είναι η ίδια.Όταν όλα αυτά τελειώνουν η κοπέλα μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος.
Το κινητό μου πάντα ήταν στην δόνηση.
Εκεινη την νύχτα όντως χτύπησε αλλά δεν ήταν εκείνη...και εγω μόλις ξύπνησα απο το όνειρο που μόλις με ειχε κάνει να την ερωτευτώ λίγο περισσότερο.
Μα δεν ήταν εκείνη.
<<....είναι νεκρή>> μου είπε κάποιος αστυνομικός.
Το κινητό μου δεν το ξαναέβαλα στην δόνηση.
Αυτό θα ήταν το λογικό.
Αλλά εκει που ο έρωτας φτάνει στα ορια της τρέλας κάπου εκεί νόμιζα ότι το κινητό θα χτυπήσει ξανά και θα είναι εκείνη να μου πει να της ανοίξω την πόρτα.Να χαϊδέψω τα κόκκινα μαλλιά της για τελευταία φορά και να της πω πόσο την αγαπώ και πόσο μου λείπει.
Μου λείπει τοσο πολύ που νιώθω εναν οξυ πόνο στην καρδιά μου.Μα πως γίνεται αυτό;
Θυμάμαι να μου λεει πολλές φορές για αυτόν τον πόνο που είχε στην δική της καρδιά για τον οποίο δεν υπήρχε κάποιος ιατρικός λόγος.
Πια δεν κοιμάμαι τα βράδια.Περιμενω τον χαρακτηριστικό ήχο πάνω στο κομοδίνο μου.
Γειά σας.
Ελπίζω να σας άγγιξε.
Περιμένω τα σχόλιά σας.
Με αγάπη,
Φρου
YOU ARE READING
Κόκκινο
PoetryΒιβλίο Πρώτο Κόκκινο:Συμβολίζει την αγάπη, την ενότητα, το θυμό, την ωριμότητα και την ορμή. Είναι χρώμα ζεστό, πλημμυρισμένο από ένταση, επανάσταση και συγκίνηση. Το κόκκινο είναι το κατ' εξοχήν χρώμα του ερωτικού πάθους, το χρώμα της φωτιάς, της δ...